Οι μίζες της Ζίμενς είναι σκάνδαλο του παρελθόντος και δεν μπορούμε, για λόγους πολιτικής σκοπιμότητας, να αφήνουμε σκάνδαλα του παρόντος, όπως η δωροδοκία Παυλίδη, και να ασχολούμεθα με σκάνδαλα του παρελθόντος, λένε πολιτικοί του ΠΑΣΟΚ. Ναι, μα οι μίζες της Ζίμενς είναι πολλά εκατομμύρια ευρώ ενώ η δωροδοκία Παυλίδη εκατό ψωροχιλιάδες μόνο, απαντούν πολιτικοί της Νέας Δημοκρατίας…
Οι κακοί λένε ότι οι μίζες της Ζίμενς δόθηκαν, κυρίως, σε πρόσωπα παρελθουσών κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Και ότι οι πολιτικοί της Ν.Δ. επαναφέρουν το συγκεκριμένο σκάνδαλο προκειμένου να αποσυρθούν τα βλέμματα από τη υπόθεση Παυλίδη, την κυβερνητική διαφθορά του παρόντος εν γένει. Για να στραφούν στην υπόθεση Ζίμενς, την κυβερνητική διαφθορά του παρελθόντος εν γένει: «προκειμένου να εμποδίσουν στο διεφθαρμένο κυβερνητικό παρελθόν να γίνει κυβερνητικό μέλλον. Και να διασφαλίσουν το μέλλον του δικού τους διεφθαρμένου κυβερνητικού παρόντος…
Αυτό που (όχι μόνο ως προς την διαφθορά) συμβαίνει, είναι ότι το κυβερνητικό παρελθόν του ΠΑΣΟΚ είναι παρόν στο κυβερνητικό παρόν της Ν.Δ. Και όταν το παρελθόν είναι παρόν, το πιθανότερο είναι να γίνει και μέλλον! Ιδιαίτερα όταν τα κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία είναι δύο: το «συντηρητικό» και το «προοδευτικό». Τότε, λειτουργεί η οφθαλμαπάτη που κάνει το «συντηρητικό» να φαίνεται «προοδευτικό» όταν περνά απ’ την κυβέρνηση στην αξιωματική αντιπολίτευση. Και το «προοδευτικό» να μεταβάλλεται σε «συντηρητικό» όταν γίνεται κυβέρνηση. Με αποτέλεσμα το κυβερνητικό μας παρόν να είναι πάντα συντηρητικό. Ίδιο, φυσικά, με το κυβερνητικό μας παρελθόν και, προφανώς, ίδιο με το κυβερνητικό μας μέλλον…
Τελευταία, στο πολιτικό μας παρόν δηλαδή, μια σειρά πολιτικών και ηθικών… ατυχημάτων, με τελευταίο αυτό του υπουργού Παυλίδη, πλήττουν θανάσιμα την κυβέρνηση Καραμανλή। Και το χειρότερο είναι ότι τα… ατυχήματα αυτά ενεργοποιούν την «οφθαλμαπάτη» που λέγαμε, κάνοντας το ΠΑΣΟΚ να μοιάζει, και πάλι, «προοδευτικό», να διεκδικεί με αξιώσεις την κυβερνητική εξουσία. Έτσι, η Νέα Δημοκρατία κάνει απέλπιδες προσπάθειες προκειμένου να αποσυρθούν τα βλέμματα από την υπόθεση Παυλίδη, τη διαφθορά του παρόντος, εν γένει. Και να στραφούν στην υπόθεση Ζίμενς, την κυβερνητική διαφθορά του παρελθόντος: «προκειμένου να εμποδίσουν το διεφθαρμένο κυβερνητικό παρελθόν να γίνει κυβερνητικό μέλλον». Και να διασφαλίσουν το μέλλον του δικού τους διεφθαρμένου κυβερνητικού παρόντος…
Οι κακοί λένε ότι οι μίζες της Ζίμενς δόθηκαν, κυρίως, σε πρόσωπα παρελθουσών κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Και ότι οι πολιτικοί της Ν.Δ. επαναφέρουν το συγκεκριμένο σκάνδαλο προκειμένου να αποσυρθούν τα βλέμματα από τη υπόθεση Παυλίδη, την κυβερνητική διαφθορά του παρόντος εν γένει. Για να στραφούν στην υπόθεση Ζίμενς, την κυβερνητική διαφθορά του παρελθόντος εν γένει: «προκειμένου να εμποδίσουν στο διεφθαρμένο κυβερνητικό παρελθόν να γίνει κυβερνητικό μέλλον. Και να διασφαλίσουν το μέλλον του δικού τους διεφθαρμένου κυβερνητικού παρόντος…
Αυτό που (όχι μόνο ως προς την διαφθορά) συμβαίνει, είναι ότι το κυβερνητικό παρελθόν του ΠΑΣΟΚ είναι παρόν στο κυβερνητικό παρόν της Ν.Δ. Και όταν το παρελθόν είναι παρόν, το πιθανότερο είναι να γίνει και μέλλον! Ιδιαίτερα όταν τα κόμματα που εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία είναι δύο: το «συντηρητικό» και το «προοδευτικό». Τότε, λειτουργεί η οφθαλμαπάτη που κάνει το «συντηρητικό» να φαίνεται «προοδευτικό» όταν περνά απ’ την κυβέρνηση στην αξιωματική αντιπολίτευση. Και το «προοδευτικό» να μεταβάλλεται σε «συντηρητικό» όταν γίνεται κυβέρνηση. Με αποτέλεσμα το κυβερνητικό μας παρόν να είναι πάντα συντηρητικό. Ίδιο, φυσικά, με το κυβερνητικό μας παρελθόν και, προφανώς, ίδιο με το κυβερνητικό μας μέλλον…
Τελευταία, στο πολιτικό μας παρόν δηλαδή, μια σειρά πολιτικών και ηθικών… ατυχημάτων, με τελευταίο αυτό του υπουργού Παυλίδη, πλήττουν θανάσιμα την κυβέρνηση Καραμανλή। Και το χειρότερο είναι ότι τα… ατυχήματα αυτά ενεργοποιούν την «οφθαλμαπάτη» που λέγαμε, κάνοντας το ΠΑΣΟΚ να μοιάζει, και πάλι, «προοδευτικό», να διεκδικεί με αξιώσεις την κυβερνητική εξουσία. Έτσι, η Νέα Δημοκρατία κάνει απέλπιδες προσπάθειες προκειμένου να αποσυρθούν τα βλέμματα από την υπόθεση Παυλίδη, τη διαφθορά του παρόντος, εν γένει. Και να στραφούν στην υπόθεση Ζίμενς, την κυβερνητική διαφθορά του παρελθόντος: «προκειμένου να εμποδίσουν το διεφθαρμένο κυβερνητικό παρελθόν να γίνει κυβερνητικό μέλλον». Και να διασφαλίσουν το μέλλον του δικού τους διεφθαρμένου κυβερνητικού παρόντος…
Νίκος Τσαγκρής