Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
Μετά το «έγκλημα των Τεμπών», η διαφορά ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ έπεσε κάτω απ’ το 3% (2,5% - 2,9%), σύμφωνα με δυό δημοσκοπήσεις (της Prorata και της MRB, αντίστοιχα) που βγήκαν στο φως της δημοσιότητας την περασμένη Τετάρτη!.. Τώρα, γιατί χρειάστηκε να προηγηθεί η φοβερή αυτή τραγωδία προκειμένου να πέσει κάτω από το 3% η διαφορά ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, μόνο ο Θεός και η ψυχή του εκλογικού σώματος το γνωρίζουν…
Για την
ακρίβεια, η ψυχή του… «δείγματος» του εκλογικού σώματος που απάντησε στα
ερωτηματολόγια των συγκεκριμένων δημοσκοπήσεων. Και βέβαια, η ψυχή των
δημοσκόπων που τις μεθόδευσαν και τις διαχειρίστηκαν, καθώς το δεύτερο σημαίνον
εύρημα, και στις δυό έρευνες, έρχεται σε κόντρα με το πρώτο, την πτώση της
διαφοράς κάτω απ’ το 3% στην πρόθεση ψήφου.
Αφού μας πληροφορεί ότι, όσον αφορά τις ευθύνες για το «έγκλημα των Τεμπών», η πλειονότητα των ερωτηθέντων απαντά όπως και το τελευταίο… non paper της ΝΔ, αυτό που επικοινωνεί την τρίτη εκδοχή συγκάλυψης μέσω της διάχυσης ευθυνών σε όλες τις κυβερνήσεις της μεταπολίτευσης: «Το 46,8% των ερωτηθέντων απαντά ότι «ευθύνεται η σημερινή και όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις», και μόνο το 13% «κυρίως η κυβέρνηση της ΝΔ».
Το αφήνω εδώ, τροφή για σκέψη στους αμφισβητούντες την δημοσκοπική – δημοσιογραφική συμπαιγνία στη συγκάλυψη των κυβερνητικών ευθυνών στο έγκλημα των Τεμπών (και όχι μόνο), και πάμε παρακάτω…
*******
Όπως
και να ‘χει, από τη στιγμή που οι δημοσκοπήσεις (οι δημοσκόποι, δηλαδή)
δημοσιοποιούν διαφορά ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ κάτω του 3% (στην περιοχή του στατιστικού
λάθους, δηλαδή) επισημαίνουν ίσες πιθανότητες πρωτιάς για ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ σε
περίπτωση άμεσων εκλογών.
Σε πρώτη ανάγνωση, αυτό. Σε δεύτερη (με βάση και το ιστορικό αστοχίας των προεκλογικών μετρήσεων της τελευταίας εικοσαετίας), ίσως δείχνουν πρωτιά του ΣΥΡΙΖΑ και ήττα της Νέας Δημοκρατίας∙ του Κυριάκου Μητσοτάκη, δηλαδή, γιατί η ΝΔ είναι αλλού: απ’ τη μια ο πρωθυπουργός και οι επικοινωνιακοί σύμβουλοί του, με επικεφαλής τον Αμερικανό… υπερσύμβουλο Στάν Γκρίμπεργκ να μηχανεύονται παράταση ζωής, κι απ’ την άλλη οι αλληλοσυγκρουόμενες ομάδες μετόχων του κόμματος Μητσοτάκη να προσπαθούν να σώσουν εαυτούς κατασπαράσσοντας… αλλήλους. Κυκλωμένες από τις παραδοσιακές παραταξιακές φατρίες Καραμανλή – Σαμαρά, που δίνουν μάχες χαρακωμάτων, υπέρ κομματικών βωμών απ’ τη μια και… εστιών απ’ την άλλη.
Δείτε πώς περιγράφει έναν («εμφύλιο», όπως τον αποκαλεί) προεκλογικό «πρωινό καφέ» στο Μαξίμου, η πλέον έγκυρη δημοσιογραφική εστία της συντηρητικής παράταξης στην πρώτη σελίδα της: Εμφύλιος στο Μαξίμου για τις εκλογές μεταξύ Γκρίνμπεργκ – κομματικών ● Η κόντρα μεταξύ του Αμερικανού συμβούλου του Πρωθυπουργού και των «κομματικών» Μπρατάκου – Μαρινάκη ● Τα στρατόπεδα μεταξύ των υποστηρικτών του Απριλίου και του Μαΐου ● Γεραπετρίτης, Σκέρτσος αναφανδόν για κάλπες μετά ● Βορίδης, Πατέλης υπέρ Απριλίου ● Η μεθόδευσις με τη δημοσκόπηση της “Marc”, για να μην δημιουργηθεί κλίμα ηττοπάθειας ● Παγωμάρα στους βουλευτές ● Βαρύ κλίμα στο ΕΛΚ για τον Πρωθυπουργό…
*******
Πληροφορίες
αναφέρουν ότι, μετά το «κλείσιμο της ψαλίδας» μεταξύ ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ, οι
παραδοσιακές παραταξιακές φατρίες Καραμανλή – Σαμαρά έχουν εγκαταλείψει τον πρωθυπουργό
και τους πολιτικούς και επιχειρηματίες – «μετόχους», όπως τους αποκαλούν, του μητσοτακισμού
στην τύχη τους και, προεξοφλώντας ήττα Μητσοτάκη, επιδιώκουν ηχηρή εκλογική
παρουσία «των δικών τους παιδειών», και απεργάζονται την διάδοχη κατάσταση στην
ηγεσία του κόμματος.
Άλλοι διαρρέουν ότι τα κακά δημοσκοπικά μαντάτα έχουν αναγκάσει τον Μητσοτάκη να διερευνά ακόμα και την εκδοχή σχηματισμού «κυβέρνησης ηττημένων», όπως περιφρονητικά αποκαλούσε ο ίδιος την δυνατότητα σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας απ’ το δεύτερο – σε αριθμό ψήφων και εδρών – κόμμα, που προσφέρει η απλή αναλογική..
Μια εκδοχή που ο ίδιος την έτρεμε πριν το έγκλημα των Τεμπών, αφού πίστευε ότι θα την επιδιώξει ο Τσίπρας, ανεξαρτήτως πρωτιάς. Και την ξόρκιζε ως εξής: «Ο κ. Τσίπρας μάς είπε ότι δεν θα κάνει κυβέρνηση ηττημένων. Δεν πιστεύω τίποτα από όσα λέει ο κ. Τσίπρας. Δεν τον πιστεύω όταν λέει ότι δεν θα το διερευνήσει»…
Τώρα λέει, την σκέφτεται και την διερευνά ο ίδιος (με υποκείμενο συγκυβέρνησης τον… Ανδρουλάκη, φυσικά), αποκαλύπτοντας τον πανικό του απέναντι στο –φίλιο προς τον ίδιο και την κυβέρνησή του– δημοσκοπικό καμπανάκι που τον προειδοποιεί ότι, μετά το έγκλημα των Τεμπών, οδηγεί το μαυρισμένο από την λαϊκή οργή κόμμα του προς την «ήττα»… Τη δεύτερη θέση, δηλαδή, που υπό την δική του, την προσωπική του αντίληψη των εκλογικών πραγμάτων, την δική του, δηλαδή, κυβερνητική κουλτούρα*, συνιστά ήττα!..
ΥΓ: Πολύ ωραία. Αν είναι αλήθεια όλα αυτά, τότε ο Αλέξης Τσίπρας θα μπορέσει να κάνει πράξη την… απίστευτη για τον Μητσοτάκη (και όχι μόνον) δήλωσή του: «Για λόγους πρακτικούς και ηθικούς δεν διεκδικώ μια κυβέρνηση ηττημένων, αλλά των νικητών: προϋπόθεση για την πολιτική αλλαγή είναι να είναι ο ΣΥΡΙΖΑ πρώτο κόμμα για να διαμορφώσει από την επόμενη ημέρα μια κυβέρνηση συνεργασίας με τις προοδευτικές δυνάμεις του τόπου».
*Τη στρεβλή περί κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, και εκλογικών συστημάτων κουλτούρα, που μεταλαμπάδευσαν στην περιοχή της μεταπολίτευσης οι απολυταρχικές προδικτατορικές κυβερνήσεις, αποκλείοντας απ’ τον πολιτειακό χάρτη το σύστημα της Απλής Αναλογικής. Μέχρι που το επανέφερε ο Τσίπρας.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου