Το euro-pressing Τσίπρα στον Κυριάκο

Η διαφαινόμενη αλλαγή των συσχετισμών στο ευρωκοινοβούλιο απελευθερώνει στρατηγικές, πολιτικές, και αφηγήματα υπέρ των πολλών.

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
Από την ΑΥΓΗ της Κυριακής 19/5/2019

Ήταν γκάφα ή ομολογία; Στον Κυριάκο Μητσοτάκη, τον αρχηγό του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, αναφέρομαι. Στην σχιζοειδή  δημόσια έκφραση της επιθυμίας του για «επταήμερη εργασία»: ήταν γκάφα ή ομολογία;

Κατ’ αρχήν, οφείλουμε να σχολιάσουμε ότι ήταν μια δημόσια έκφραση της επιθυμίας του για επταήμερη εργασία των… άλλων. Ο ίδιος παραμένει άεργος: ένας άεργος κληρονόμος πολιτικού κόμματος, που επιθυμεί να γίνει χαλίφης στη θέση του Χαλίφη (Τσίπρας στη θέση του Τσίπρα, δηλαδή) ελέω  Βαγγέλη Μαρινάκη!.. Και Μάνφρεντ Βέμπερ: «την επόμενη φορά που θα είμαι εδώ, ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα είναι ο επόμενος πρωθυπουργός της Ελλάδας», εξέφρασε την επιθυμία του ο δεύτερος∙ «και εγώ πρόεδρος της Κομισιόν», συνέχισε. Μέσα του…

Έξω του, ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος και επίδοξος πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής κρύβει λόγια: «εν’ όψει ευρωεκλογών, να αποφεύγονται λεπτομερείς αναφορές στην (σ. σ: ακραία νεοφιλελεύθερη και ως εκ τούτου αντιδημοκρατική, αντικοινωνική, αντεργασιακή και, εντέλει, αντιευρωπαϊκή)  στρατηγική μας», είναι η συνθήκη του ΕΛΚ.

Λίγες μέρες πριν τις κάλπες, οι προβλέψεις για το Ευρωπαϊκό Λαϊκό Κόμμα μιλούν για απώλειες της τάξεως του 21%!..  Υπολογίζεται ότι θα χάσουν τουλάχιστον 45 από τις 216έδρες τους, παρότι προσπάθησαν με συμβιβασμούς, που ανέχτηκαν ακόμα και εισχωρήσεις ακροδεξιών θέσεων (όπως αυτές του ο Ούγγρου πρωθυπουργού Ορμπάν) στις τάξεις τους, να ρεφάρουν…

*******

Υπ’ αυτές τις συνθήκες, γίνεται κατανοητό ότι η δημόσια έκφραση της επιθυμίας του κ. Μητσοτάκη  για «επταήμερη εργασία» ήταν και γκάφα, και ομολογία. Που, είτε ως γκάφα είτε ως ομολογία, παραβίαζε τη συνθήκη («ενόψει ευρωεκλογών, να αποφεύγονται λεπτομερείς αναφορές στη   στρατηγική μας») του ΕΛΚ.  

«Το  εντατικό πρέσινγκ του Τσίπρα (με τις παροχές, την 13^η σύνταξη ιδιαίτερα) ανάγκασε τον Κυριάκο να υποπέσει σε  λανθασμένες αμυντικές αντιδράσεις… Γκάφες, αν θέλεις,  άκαιρες ομολογίες μεταρρυθμίσεων, όπως αυτές για την επταήμερη εργασία ή την ιδιωτική Υγεία», προσπάθησε να μου εξηγήσει πρόσωπο του επικοινωνιακού μηχανισμού του αρχηγού της ΝΔ: «αντέδρασε σαν αμυντικός ποδοσφαιριστής στο ασφυκτικό  πρέσινγκ του επιθετικού αντιπάλου του, για να καταλάβεις»…

Να καταλάβω το… αυτονόητο!.. Οι ευρωεκλογές της επόμενης Κυριακής είναι πολύ πιθανόν να σημάνουν την αρχή του τέλους του πολιτικού ελέγχου της ΕΕ από την παραδοσιακή συστημική συμμαχία των συντηρητικών δυνάμεων (που εκφράζονται μέσω του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος – EPP) και των τύποις «προοδευτικών» δυνάμεων, (που εκφράζονται μέσω της ομάδας των Σοσιαλιστών και Δημοκρατών – S&D).

Οι τελευταίες δημοσκοπήσεις καταγράφουν συνολικές απώλειες 87 εδρών (υποχώρηση από τις 401 στις 315 έδρες), απώλειες που, εάν επιβεβαιωθούν, ανατρέπουν για πρώτη φορά την  πλειοψηφία του λεγόμενου «μεγάλου συνασπισμού».

Εντάξει, σ’ αυτό το ασφυκτικό για τα συστημικά κόμματα ευρωεκλογικό πλαίσιο, και με τον Αλέξη Τσίπρα απέναντί του να πολιτεύεται ως χειραφετημένος Ευρωπαίος ηγέτης (που είναι!) με το βλέμμα και στις εθνικές εκλογές (που μπορεί!), ο Κυριάκος Μητσοτάκης χάνει τα αυγά και τα πασχάλια: και να οι γκάφες και να οι… ομολογίες.

*******

Φυσικά, οι ευρωεκλογές, το αποτέλεσμά τους, συνδέονται άμεσα με τις εθνικές εκλογές: πέρα από την αναμενόμενη απειλητική άνοδο των ακροδεξιών δυνάμεων, η προοπτική μιας πιθανής «ανατροπής» της παραδοσιακής συστημικής συμμαχίας EPP - S&D, (είτε διά της απωλείας της πλειονότητας των εδρών, είτε δια της αλλαγής του ακραία νεοφιλελεύθερου χαρακτήρα της –  λόγω της μερικής αριστερής μεταστροφής των σοσιαλδημοκρατών) ευνοεί αριστερές – ή κεντροαριστερές, αν θέλετε – κυβερνήσεις τύπου Τσίπρα: ανοίγει παράθυρα ενισχυμένης κυβερνητικής ανεξαρτησίας∙ απελευθερώνοντας   στρατηγικές, πολιτικές, και αφηγήματα υπέρ των πολλών.

Όπως η στρατηγική, οι πολιτικές, τα μέτρα, πού άρχισε να ξεδιπλώνει ο Αλέξης Τσίπρας πριν από τις ευρωεκλογές και πολύ πριν τις εθνικές εκλογές. Πρεσάροντας ασφυκτικά τον αρχηγό της ΝΔ, στο γήπεδο της ανακτημένης (εν μέρει, βέβαια,)  κυβερνητικής ανεξαρτησίας∙ εξαναγκάζοντας στη δημόσια έκφραση της περίφημης… επιθυμίας του για επάνοδο στην… επταήμερη εργασία. Που δεν είναι δική του επιθυμία, αλλά μια «επιθυμία» βγαλμένη από το κιβώτιο των νεοφιλελεύθερων αντεργασιακών επιθυμιών του ΕΛΚ. 

Έγινε κατανοητό, νομίζω, ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης δεν έχει ούτε στρατηγική, ούτε πολιτική, ούτε αφήγημα. Ούτε για τις ευρωεκλογές, ούτε για τις εθνικές εκλογές: ένας άεργος κληρονόμος πολιτικού κόμματος είναι, που επιθυμεί να γίνει χαλίφης στη θέση του Χαλίφη (Τσίπρας στη θέση του Τσίπρα δηλαδή) ελέω  Βαγγέλη Μαρινάκη!.. Και Μανφρεντ Βέμπερ…