30 Μαρτίου 2019

Μέρες παράξενες, fake news μέρες…


 

Ο καταιγισμός πληροφοριών και η αίσθηση  ότι αυτά που βλέπεις, που ακούς, που μαθαίνεις, τα έχεις ξαναδεί, ξανακούσει, ξαναμάθει…


Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
Από την Αυγή της Κυριακής(31/3/2019)

Μέρες που μοιάζουν άσκηση στην πλήξη. Σαν ένα βαρετό ταξίδι στο πουθενά, στο τίποτα – σαν αυτά που είδα, άκουσα, έμαθα να τα 'χω ξαναδεί, ξανακούσει, ξαναμάθει:

● Ανοίγει η «ψαλίδα» ανάμεσα σε ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ… Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Metron Analysis που δημοσιεύεται στην εφημερίδα το Βήμα της Κυριακής, η διαφορά ανάμεσα στο κυβερνόν κόμμα και τη ΝΔ αγγίζει το 11%.
● Κλείνει η «ψαλίδα» ανάμεσα σε ΣΥΡΙΖΑ – ΝΔ… Σύμφωνα με δημοσκόπηση της Vox Pop Analysis που δημοσιεύεται στην εφημερίδα Documento, η ψαλίδα μεταξύ ΣΥΡΙΖΑ και ΝΔ έκλεισε (από το 4,6% του περασμένου Ιουλίου) στο 2,3%.  

Υποθέτω ότι αυτό που με κρατάει ζωντανό - να ξυπνάω το πρωί, να πίνω τον καφέ μου, να πηγαίνω στο γραφείο και να σχολιάζω πράγματα που έχω ξαναδεί, ξανακούσει, ξαναμάθει – είναι η κρυφή γοητεία της πλήξης που με καταβάλει, καθώς σχολιάζω πράγματα που έχω ξαναδεί, ξανακούσει, ξανασχολιάσει…

Μια καλύτερη εξήγηση μου έδωσε ο κολλητός μου, αυτές τις μέρες, Φερνάντο Πεσόα: Είναι «η ανία που προκαλεί το ακατάπαυστο νέο, η πλήξη του να ανακαλύπτεις, κάτω από την απατηλή διαφορά των πραγμάτων και των ιδεών, την αιώνια ταύτιση όλων με όλα, την απόλυτη ομοιότητα ανάμεσα στο τζαμί, τον αρχαίο ναό και την εκκλησία, την εξομοίωση ανάμεσα στην καλύβα και στο παλάτι, την κοινή οργανική δομή στο κορμί του βαρύτιμα ντυμένου βασιλιά και του γυμνού ιθαγενή, τη διηνεκή σύμπτωση της ζωής με τον εαυτό της, την ισοπέδωση όλων όσων ζούμε», βλέπουμε, ακούμε, μαθαίνουμε...

*******

Τις μέρες αυτές τα νέα είναι ακατάπαυστα, μα οι διαφορές τους με τα προηγούμενα ανύπαρκτες: τα παγκόσμια πολιτικά πράγματα παρέμειναν ίδια με τα προηγούμενα, πριν, κατά και μετά τo παγκόσμιο σοκ που προκάλεσε το τρομοκρατικό λουτρό αίματος (50 νεκροί) στη Νέα Ζηλανδία∙ πριν, κατά και μετά την παρενόχληση (από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη) του ελικοπτέρου που μετέφερε τον πρωθυπουργό στο Αγαθονήσι, για την επέτειο της 25ης Μαρτίου∙ πριν, κατά και μετά τη «νέα τραγωδία με πρόσφυγες» που… «σημειώθηκε στις τουρκικές ακτές, καθώς μια βάρκα ανετράπη με αποτέλεσμα να χάσουν τη ζωή τους συνολικά εννέα άνθρωποι»∙ πριν κατά και μετά το…  «νέο μπαράζ ισραηλινών βομβαρδισμών στη Λωρίδα της Γάζας»

Ναι, τις μέρες αυτές τα νέα είναι ακατάπαυστα, μα οι διαφορές τους με τα προηγούμενα ανύπαρκτες: τα οικονομικά πράγματα στις χώρες της Ευρωζώνης παραμένουν εξαιρετικά ασταθή όπως συνήθως, οι τρομοκρατικές ενέργειες να συνεχίζονται πανομοιότυπες με τις προηγούμενες ως συνήθως, οι   «ενδεικτικές» ψηφοφορίες για το διαζύγιο του Ηνωμένου Βασιλείου με την ΕΕ συνεχίζονται, ενώ το… μέλλον του Brexit  παραμένει μετέωρο ως συνήθως, τους… αλγόριθμους των διαδικτυακών κολοσσών να ξεφεύγουν προς την… ανηθικότητα ως συνήθως… Με την Google να προσλαμβάνει συμβούλους ηθικής για θέματα τεχνητής νοημοσύνης!.. Να… συνετίσει τους αλγόριθμους…

*******

Μέρες παράξενες δια – ταραγμένες μέρες… Με τις ειδήσεις και τα fake news να αναβοσβήνουν φωτορυθμικά στο διαδίκτυο, κι εσύ να αισθάνεσαι ότι αυτά που βλέπεις, που ακούς, που μαθαίνεις, τα έχεις ξαναδεί, ξανακούσει, ξαναμάθει:

●Ανέφικτη η συμφωνία για την πρώτη κατοικία στο το EWG - Το μπαλάκι στην κυβέρνηση ● Εφικτή» η επίτευξη συμφωνίας ως το Eurogroup της 5ης Απριλίου
Στον αέρα κόκκινα δάνεια και 120 δόσεις -Ενδεχόμενο εκλογικού αιφνιδιασμού ● Τ. Πετρόπουλος: Ρύθμιση 120 δόσεων είτε συμφωνήσουν οι θεσμοί είτε όχι
Έξαλλος ο Τσακαλώτος με το “Δώρο Πάσχα”: Δεν ξέρω, ρωτήστε τον Πετρόπουλο…” ● Παρελάσεις με ένταση -Τραγούδησαν το «Μακεδονία ξακουστή» σε όλη τη χώρα ● Πέτυχε ο σκοπός» του fake news πανηγυρίζει η Ν.Δ. για το «Μακεδονία Ξακουστή»…

Επαναλήψεις. Η ανία που προκαλούν τα ακατάπαυστα νέα, ο καταιγισμός fake news, η πλήξη του να ανακαλύπτεις, κάτω από την απατηλή διαφορά των πραγμάτων και των ιδεών, την αιώνια ταύτιση όλων με όλα, η διηνεκής σύμπτωση της ζωής με τον εαυτό της: η αποδομητική ισοπέδωση όλων όσων βλέπουμε, ακούμε, μαθαίνουμε, όλων όσων ζούμε. Η digital απομόνωση, το έλλειμμα άμεσης συμμετοχής, η μεταβολή της κοινωνικής συλλογικότητας σε ψηφιακή συλλογικότητα. Η ολοκλήρωση της εικονικής (διαδικτυακής) παγκόσμιας κοινωνίας!..  

Σαν να επαληθεύεται ήδη η προφητεία του Γιώργου Χειμωνά στους «Χτίστες»: Ο κόσμος θα γίνει εικόνα / αυτή θα είναι η τελευταία ζωή των ανθρώπων / να τους σκεπάσει μια εικόνα…


Δεν υπάρχουν σχόλια: