25 Μαρτίου 2015

Τσίπρας, ο Έλληνας πρωθυπουργός


Κανείς πλην… Αδώνιδος, δεν κατάφερε να διαστρέψει την ευγενή ελληνικότητα που σφράγισε την παρουσία του Έλληνα πρωθυπουργού στο Βερολίνο. 

 Μια ιδέα είναι ότι ο Αλέξης Τσίπρας έκανε ένα βήμα πίσω, ότι στο επίπεδο της ρητορικής, τουλάχιστον, έδειξε να υποχωρεί. Τακτικά όμως. Με τον τρόπο που οι ποδοσφαιρικές ομάδες κάνουν το transition μετά από μια επίθεση προς την περιοχή του αντιπάλου, προκειμένου να προλάβουν την αντεπίθεσή του. Η κ. Μέρκελ ξέρει μπάλα. Το ίδιο και ο Τσίπρας, και μια ανάλυση της συνάντησης των δυό ευρωπαίων ηγετών με ποδοσφαιρικούς όρους θα ταίριαζε στην περίπτωση, καθώς θα διευκόλυνε τον αντικειμενικό σχολιαστή να τοποθετήσει τον Έλληνα πρωθυπουργό στην επίθεση και την Γερμανίδα καγκελάριο στην άμυνα, και τέρμα. 

 Σίγουρα, η ιδέα ότι ο Τσίπρας έκανε ένα βήμα πίσω στο πλαίσιο μιας τακτικής υποχώρησης, και μάλιστα στο επίπεδο της ρητορικής μόνο, είναι πιο κοντά στην πραγματικότητα της συνάντησης από μια άλλη ιδέα που θέλει τον Τσίπρα να κάνει μια εντυπωσιακή στροφή αποδοχής της κ. Μέρκελ ως ηγέτιδας του ευρωπαϊκού «διευθυντηρίου». Την ύπαρξη και λειτουργία του οποίου, σύμφωνα μ’ αυτή την ιδέα, είχε αποδεχτεί ήδη ο Έλληνας πρωθυπουργός δυό εβδομάδες πριν τη επίσκεψή του στο Βερολίνο: με την επιστολή του προς την Άνγκελα Μέρκελ καθώς και με το αίτημα της επταμερούς συνάντησης στις Βρυξέλες. 

 Είναι περιττό να πούμε πως η… «ιδέα» αυτή είναι η κεντρική ιδέα των αναλυτών του «λόμπι της κολοτούμπας», όπως αποκαλώ τους his master's voice σχολιαστές των διαπλεκομένων με τα μνημονιακά κόμματα και αποκόμματα ΜΜΕ. Εκείνων που για μια χούφτα ευρώ χαλκεύουν μικρές, καθημερινές «συριζαίικες κολοτούμπες», στο πλαίσιο της στρατηγικής της «αριστερής παρένθεσης». Που επιμένουν να συντηρούν τα αφεντικά τους με την φρούδα ελπίδα της καθεστωτικής επιβίωσής τους. 

 Κανείς πλην… Αδώνιδος

Ναι, μια ιδέα είναι ότι με το αίτημα της επταμερούς συνάντησης των Βρυξελών, ο Τσίπρας απεδέχθη τη λειτουργία ενός ευρωπαϊκού διευθυντηρίου, αλλά μια άλλη ιδέα είναι ότι, με το ίδιο αίτημα και την αποδοχή του (τη σύγκλιση της «επταμερούς» υπό την Άνγκελα Μέρκελ), ο Τσίπρας «αποκάλυψε» ενώπιον όλων των εταίρων της ευρωζώνης την ύπαρξη και την λειτουργία ενός ευρωπαϊκού διευθυντηρίου• προκαλώντας τις αντιδράσεις κάποιων «εταίρων» και την απολογητική δήλωση ισοτιμίας της Μέρκελ ότι, «δεν είμαι παρά η καγκελάριος της Ομοσπονδιακής Δημοκρατίας της Γερμανίας και εκπροσωπώ ένα από τα 19 κράτη της Ευρωζώνης» 

 Κατά μιαν ακόμα ιδέα, ότι ο Τσίπρας παραδέχτηκε πως το «πρόγραμμα» (μνημόνιο) επέφερε μια πρωτοφανή δημοσιονομική προσαρμογή αλλά, κατά μιαν άλλη, απαριθμώντας στη συνέχεια τα δεινά που προκάλεσε το μνημόνιο ( ανεργία, ύφεση, ανθρωπιστική καταστροφή κλπ.), το όρισε ως απολύτως αποτυχημένο. 

Γενικότερα, το «λόμπι της κολοτούμπας», χαλκεύοντας αποστροφές και νοήματα των πρωθυπουργικών δηλώσεων και των απαντήσεων στη συνέντευξη Τύπου, επιχείρησε να αποδώσει μια «εμφανή διάθεση μεταστροφής» του Τσίπρα, «μια προσγείωση στην ευρωζωνική κανονικότητα. Ωστόσο, κανείς πλην… Αδώνιδος, ούτε καν ο πικραμένος Σαμαράς δεν τόλμησε να διαστρέψει σε οπισθοχώρηση την ευγενή ελληνικότητα που σφράγισε την διπλωματία του Έλληνα πρωθυπουργού στο Βερολίνο. 

 Τι λέει ο λαός

Στη χειρότερη περίπτωση «τσάι και συμπάθεια», όπως έσπευσαν να καταλήξουν κάποιοι «ημέτεροι». Ακόμα χειρότερα και πιο… αριστερά, η κασέτα Κουτσούμπα: «Έχει δίκιο ο λαός μας όταν λέει ότι ο κατήφορος δεν έχει τέλος». 

 Φυσικά, ιδέα δεν έχει ο Κουτσούμπας τι θέλει «ο λαός μας», δικτατορία του προλεταριάτου (!) νομίζει πως θέλει. Φωνάζει «ο κατήφορος δεν έχει τέλος» και… δικαιώνει τον αντίλαλό του, ακούγοντάς τον ως τον λαό που αντιλαλεί τη φωνή του Κυρίου του!.. 

 Για να δούμε όμως τι, πραγματικά, λέει ο λαός μας. Όχι βέβαια ως αντίλαλος του Σαμαρά ή του Κουτσούμπα, αλλά ως σύνοψη των ποιοτικών στοιχείων μιας δημοσκόπησης. Η οποία είναι πιθανόν, καθώς διαβάζετε αυτό το κείμενο, να έχει δημοσιευτεί. 

Η πλειονότητα των Ελλήνων, ανεξαρτήτως πολιτικών πεποιθήσεων, εμφανίζονται ικανοποιημένοι έως και υπερήφανοι από την εμφάνιση του Αλέξη Τσίπρα στο Βερολίνο θεωρώντας ότι μετά από πολλά - πολλά χρόνια τους εκπροσώπησε ένας πραγματικός Έλληνας πρωθυπουργός» : 
- Μίλησε Ελληνικά (όχι αγγλικά ή γερμανικά) 
-Έθεσε θέμα τέλους της καταστροφικής πενταετίας των μνημονίων -Έθεσε θέμα δικαστικής συνδρομής για τη Siemens 
-Έθεσε θέμα γερμανικών επανορθώσεων και κατοχικού δανείου 

Αυτά λένε οι καλοί Έλληνες και είμαι ένας απ’ αυτούς. Ωστόσο, επειδή (όπως η Μέρκελ και ο Τσίπρας) ξέρω μπάλα, θα προτιμούσα να κάνω μια ανάλυση της συνάντησης των δυό ευρωπαίων ηγετών με ποδοσφαιρικούς όρους. Έστω και μόνο για την ευχαρίστηση να τοποθετήσω τον Τσίπρα στην επίθεση και την Μέρκελ στην άμυνα. Και τέρμα.

Νίκος Τσαγκρής

Δεν υπάρχουν σχόλια: