Οι «φίλιες» αντιδράσεις στα πρώτα αποτελέσματα της διαπραγμάτευσης και ο αντίκτυπός τους στη διαδικτυακή «κοινωνία».
Καθαρά Δευτέρα, 23/2/2015. Την ημέρα εκείνη τα παραδοσιακά κούλουμα εξαντλήθηκαν σε κλειστούς χώρους, εν μέσω έντονων βροχοπτώσεων και θορυβωδών διαλόγων και διαξιφισμών. Στο μάτι του κυκλώνα, ο κεραυνός Γλέζου που, ενώ προ αρκετών ωρών εκτοξεύτηκε, εξακολουθούσε να δονεί την ατμόσφαιρα της περιρρέουσας αντιμνημονιακής οχλαγωγίας.
Μια μέση – αποστασιοποιημένη, αλλά διόλου κακόβουλη – ανάγνωση των αρνητικών αντιδράσεων στους χειρισμούς της κυβέρνησης (κατά τη διάρκεια της πρώτης φάσης της διαπραγμάτευσης) έδειχνε σύγκλιση των κ. κ. Βόλφγκανκγ Σόϊμπλε, Αντώνη Σαμαρά, Ευάγγελου Βενιζέλου, Δημήτρη Κουτσούμπα, Μανώλη Γλέζου, Αλέξη Μητρόπουλου, Κώστα Λαπαβίτσα και, πάταγος στα ΜΜΕ, ορυμαγδός στο διαδίκτυο!
Ο πάταγος στα ΜΜΕ είχε τον ήχο του τεχνητού πολλαπλασιασμού των συριζαίϊκων φάλτσων – το χρώμα της συστημικής αναθάρρησης μπροστά στο ενδεχόμενο αποτυχίας της κυβέρνησης να κερδίσει τον χρόνο – γέφυρα που διεκδικούσε, μήπως… Μήπως τους βγει έτσι, απροσδόκητα, (από συριζαίϊκο αυτογκόλ) το όνειρο της «αριστερής παρένθεσης».
Ο ορυμαγδός στο διαδίκτυο είχε το ρυθμό, την «κίνηση» την πολύσημη αρμονία του αρχαίου χορού. Εκατοντάδες, χιλιάδες χρήστες των social media, σώματα από το «σώμα» της συντριπτικής πλειοψηφίας των απλών Ελλήνων που στηρίζουν τους χειρισμούς της κυβέρνησης Τσίπρα, χόρευαν την αντίθεσή τους στον αντικυβερνητικό, αριστερίστικο ή μη, βερμπαλισμό. Που, στο χρόνο και στο χώρο που εκδηλώθηκε, συναντήθηκε και ταυτίστηκε με τις συστημικές αντιδράσεις: «Το 80% των Ελλήνων εγκρίνουν τους χειρισμούς της κυβέρνησης Τσίπρα! (διαφωνούν οι κ. κ. Αντώνης Σαμαράς, Ευάγγελος Βενιζέλος, Δημήτρης Κουτσούμπας, Αλέξης Μητρόπουλος, Μανώλης Γλέζος καθώς και μια κομμουνιστική... τάση), ήταν το πλέον αιχμηρό σχόλιο του διαδικτυακού χορού.
Ο διαδικτυακός αναστεναγμός
Στο διαδίκτυο η Ελλάδα αναστενάζει! Όχι μόνο η Ελλάδα, ο κόσμος ολόκληρος. Έγραφα, εδώ, στην ίδια στήλη, ότι «στον αντίποδα του διεθνοποιημένου νεοφιλελεύθερου οικονομισμού αναπτύσσεται ένας πραγματικά μεταμοντέρνος «διεθνισμός», ο ιντερνετικός – ας τον πούμε, διεθνισμός. Μια άτυπη «Πέμπτη Διεθνής» που σχηματίζεται (και διαρκώς ανασχηματίζεται) από μυριάδες χρήστες του διαδικτύου, σπάει τους παραδοσιακούς κοινωνικούς κώδικες, ανατρέπει την πολιτική και κομματική τάξη, γκρεμίζει τα εθνικά σύνορα και τα γεωπολιτικά τείχη.
Είναι μια «διεθνής» που ανιχνεύεται μαζικά στη μπλογκόσφαιρα, στα social media εν γένει και, μέλος της είναι το ελληνικό διαδικτυακό «έθνος», η ελληνική κοινωνία των social media. Την ανιχνεύει, αλήθεια κανείς εκεί στην Κουμουνδούρου;
Την ανιχνεύω και την φέρνω εδώ, κομμάτια κι αποσπάσματα των διαδικτυακών «αναστεναγμών» του «80%» των Ελλήνων που (σε πείσμα των «αντιδρώντων» κυβερνητικών και κομματικών παραγόντων του ΣΥΡΙΖΑ, στηρίζουν ΣΥΡΙΖΑ: την «κυβέρνηση Τσίπρα», όπως τη λένε, και τους χειρισμούς της στη διαπραγμάτευση:
«Νωρίς αρχίσατε την υπονόμευση της κυβέρνησης εκ των ένδον» ● «Εύκολος "αριστερός" βερμπαλισμός, από κάποιους που έζησαν τη ζωή τους με την ονείρωξη της κατάληψης των χειμερινών ανακτόρων εξ εφόδου (εξαιρείται ο Μανώλης Γλέζος) ● «με την πρώτη θαλασσοταραχή, σας έπιασε ο καιρός» ● «στηρίζουμε το οικονομικό επιτελείο στις διαπραγματεύσεις, γιατί είναι ό,τι πιο προοδευτικό. συγκροτημένο και έντιμο είχε η χώρα τα τελευταία 50 χρόνια»…
Ισότητα στην «αριστεροφροσύνη»
Εκατοντάδες παρόμοιοι, ανηρτημένοι «αναστεναγμοί». Και ύβρεις, και σαρκασμοί, και αναθέματα. Και ευγενείς και αξιοπρεπείς, και αντιπροσωπευτικές του πολιτικού ήθους του μέσου ψηφοφόρου του ΣΥΡΙΖΑ αναρτήσεις, όπως αυτή:
«Ως ψηφοφόρος και ως πολίτης που έχω στηρίξει τον Σύριζα, κυρίως μετά τις εκλογές, έχω την απαίτηση να μην θεωρεί κάποιος για κανένα λόγο ότι είναι περισσότερο ίσος από όλους εμάς που έχουμε στηρίξει τις ελπίδες μας σε αυτήν την κυβέρνηση.
»Δεν χρειάζεται να προκαταλαμβάνει (σ. σ: εννοεί τον Μανώλη Γλέζο) αποφάσεις λόγω ηλικίας. Η σοφία δεν μετριέται με τα χρόνια, είναι θέμα στάσης ζωής και υπευθυνότητας. Και ας κοιτάξει κάποιος τον πολιτικό του βίο ως σύνολο. Δεν του αναγνωρίζεται ο ρόλος του Νέστορα. Από εμένα τουλάχιστον όχι.
»Παρά το ότι τον ψήφισα στις Ευρωεκλογές, τον τιμώ και τον σέβομαι, δεν το έκανα για να υπονομεύει αυτούς που εκλέξαμε ως κυβέρνηση, και που έλαβαν εντολή να φέρουν σε πέρας αυτή τη δύσκολη διαπραγμάτευση που παρακολουθούμε τόσον καιρό με κομμένη την ανάσα: να δίνουν "μάχη σαν λιοντάρια" στους ΕυρωπαΪκούς θεσμούς.»*
Δεν έχω χώρο για περισσότερα και δεν νομίζω ότι χρειάζονται. Ένα τελευταίο σχόλιο μόνο (ισοπεδωτικό μεν, σαρκαστικό δε) που αλίευσα στο face book προς το τέλος της εβδομάδας. Επειδή εκφράζει θαυμάσια τον… θεραπευτικό σκοπό αυτού του κειμένου: το 80% των Ελλήνων εξακολουθεί να στηρίζει την κυβέρνηση Τσίπρα, πιστεύοντας ότι η «συμφωνία – γέφυρα» δίνει ανάσα στον λαό αποτρέποντας τη μεθοδευμένη πρόκληση χρηματοπιστωτικής ασφυξίας που στόχευε στην «αριστερή παρένθεση». Το άλλο 20% είναι… αριστεροί(!)
* Ανάρτηση της Πόλυς Χατζημανωλάκη στο face book. (Η Π.Χ. είναι γνωστή συγγραφέας και κριτικός λογοτεχνίας – ΑΥΓΗ)
Νίκος Τσαγκρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου