To plan B’ της διαπλοκής

Ενώ Βερολίνο και Βρυξέλλες συμβιβάζονται με την απειλή… ΣΥΡΙΖΑ στην Ελλάδα ξεδιπλώνεται το plan B’ της διαπλοκής. 

 «Δεν θέλουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αν μας προκύψει (και, καθώς φαίνεται, θα μας προκύψει), θα διαπραγματευτούμε μαζί του». Αυτή, σύμφωνα με όλες τις πληροφορίες και τις ενδείξεις, είναι η γενικευμένη αντίδραση των Γερμανών της κυβερνητικής συμμαχίας (συμπεριλαμβανομένου και του… δύσκολου Βόλφανγκ Σόϊμπε) απέναντι στις «απρόσμενες», όπως τις χαρακτηρίζουν, εξελίξεις στην Ελλάδα• την μη εκλογή του Προέδρου της Δημοκρατίας και τις πρόωρες εκλογές που «βγάζουν» ΣΥΡΙΖΑ. 

Οι αξιωματούχοι της Γερμανικής κυβέρνησης, σοσιαλιστές και χριστιανοδημοκράτες, θεωρούσαν ασφαλή την (υπεσχημένη από «τους Έλληνες») συγκέντρωση των 180 ψήφων και την αποφυγή των εκλογών και έμειναν κατάπληκτοι με το αποτέλεσμα της δεύτερης, ειδικά, ψηφοφορίας που οδηγούν σε εκλογές και «Tsipras» και, «Δεν θέλουμε τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά αν μας προκύψει (και, καθώς φαίνεται, θα μας προκύψει), θα διαπραγματευτούμε μαζί του»… 

Ανάγκα και οι θεοί πείθονται. Kαι οι Γερμανοί (οι πληροφορίες από κυβερνητικούς αξιωματούχους) όχι μόνο έχουν πεισθεί ότι πρέπει να διαπραγματευθούν με τον ΣΥΡΙΖΑ, αλλά ορισμένοι συζητούν ήδη μια μικρή «παραχώρηση καλής θέλησης», έναν κάποιο συμβιβασμό «ως προς τον χρόνο αποπληρωμής των χρεών μόνο, και το ύψος των επιτοκίων». Άλλοι ελπίζουν ότι ο Τσίπρας θα «σπάσει» ακριβώς όπως ο Σαμαράς όταν γίνει πρωθυπουργός και θα διορθώσει την αντιμνημονιακή του ρότα: «ούτως ή άλλως, παλινωδίες, καθυστερήσεις και διγλωσσία έχουμε και με τη σημερινή κυβέρνηση. Το θέμα είναι να κινηθούμε «εντός πλαισίου». Άλλωστε «αν αρνηθούν την ολοκλήρωση του προγράμματος, δεν θα πάρουν τη προληπτική γραμμή»… 

 Η ντόπια «ελίτ» επιμένει… 

 Και ενώ Βερολίνο και Βρυξέλλες έχουν αρχίσει να συμβιβάζονται με την απειλή… ΣΥΡΙΖΑ, η ντόπια οικονομική ελίτ και οι φίλιές της δυνάμεις, οι δυνάμεις της διαπλοκής, παραμένουν πεισματικά… ασυμβίβαστες. Ασυμβίβαστες όχι πια με το ενδεχόμενο της διεξαγωγής πρόωρων εκλογών (αυτό το έχουν χωνέψει ήδη), αλλά με αυτό που οι εκλογές, κατά πάσαν πιθανότητα, τους επιφυλάσσουν: το τέλος του ελέγχου της πολιτικής (και της μιντιακής) εξουσίας και της προνομιακής νομής της δημόσιας οικονομίας, καθώς και της φορολογικής και τραπεζικής ασυλίας που μέσω της διαπλοκής απολάμβαναν. 

 Πάνω απ’ όλα, η ντόπια οικονομική ελίτ και οι φίλιές της δυνάμεις, οι δυνάμεις της διαπλοκής, φοβούνται ότι οι εκλογές θα σημάνουν την απώλεια μιας σειράς απίστευτων προνομίων που απέκτησαν μέσω δεκάδων «μνημονιακών» νόμων. Οι περισσότεροι εκ των οποίων δεν ήσαν μνημονιακοί (απαιτούμενοι απ’ την τρόικα), αλλά επιβεβλημένοι –πολλές φορές και γραμμένοι – από τους ίδιους στις, υποχείριές τους, μνημονιακές κυβερνήσεις• για να… «μεταρρυθμίσουν» το εργασιακό, το μισθολογικό και το συνδικαλιστικό καθεστώς, διαμορφώνοντας τον υπαρκτό εργασιακό μεσαίωνα που βιώνουμε… 

 Εκλογές = κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ = ακύρωση των μνημονικών νόμων της διαπλοκής. Αυτή είναι η εξίσωση – εφιάλτης της διαπλεκόμενης οικονομικής ελίτ, μ’ αυτήν την «εξίσωση» αρνείται να συμβιβαστεί. Γι’ αυτό, ακόμα και μετεκλογικά, θα επιμένει… συναινετικά: «Η συνεννόηση για μια κοινή πολιτική της μετεκλογικής Ελλάδας είναι απαραίτητη, θα πρέπει να είναι αυτονόητη και η συνεργασία και των δύο μεγάλων κομμάτων στην περίπτωση που δεν θα υπάρξει αυτοδύναμη κοινοβουλευτική πλειοψηφία», γράφει ο δημοσιογραφικός προπομπός της συστημικής βούλησης. 

To plan B’ της διαπλοκής 

Ακριβώς: ο μεγάλος φόβος τους είναι η ΑΥΤΟΔΥΝΑΜΙΑ του ΣΥΡΙΖΑ• αυτήν πρέπει πάση θυσία να αποφύγουν, γι’ αυτόν τον… ευγενή σκοπό τα δίνουν όλα. Δεν έχουν χρόνο και αδυνατούν να περιμένουν (ως… θεσμικοί, που δηλώνουν) την τρίτη ψηφοφορία για τον Πρόεδρο. Έτσι, πολύ πριν την ανακοίνωση των ισχνών αποτελεσμάτων της δεύτερης ψηφοφορίας (φουλ του 166 με δυό σβάστικες), άρχισε να ξεδιπλώνεται το plan B’ της διαπλοκής: η ολοκλήρωση (και έγκαιρη προεκλογική ανάπτυξη) όλων των προγραμματισμένων μικροκομματικών τερατογενέσεων με τον κωδικό «συναινετικά μαξιλαράκια»: «Πάει κι ο Σπύρος. Τον πήρε το ποτάμι», ήταν το πρώτο σχόλιο που εθεάθη στο διαδίκτυο πριν καν ανοίξει ο… κωδικός. 

 Αλλά το Ποτάμι είναι το κόμμα – μοντέλο για το plan B’ της διαπλοκής, ένα δοκιμασμένο «συναινετικό μαξιλαράκι». Αυτό που αναμένεται να ξεδιπλωθεί (αμέσως μετά την τρίτη ψηφοφορία, φημολογείται), το κόμμα – offshore των Σαμαρά – Μπαλτάκου. Που φημολογείται ότι θα φιλοξενήσει στα ψηφοδέλτιά του τους στρατολογημένους εκφωνητές της ψήφου «Σταύρος Δήμας». Αναμένεται ακόμα, το κομματίδιο του ΓΑΠ, καθώς και η νέα εκλογική αμφίεση του πλέον διακεκριμένου κόμματος – συναινετικού μαξιλαριού της μνημονιακής ιστορίας του τόπου, του ΠΑΣΟΚ Βενιζέλου…  
Είναι σαφές, το plan B’ της διαπλοκής είναι η, πάση θυσία, αποτροπή μιας αυτοδύναμης κυβέρνησης του ΣΥΡΙΖΑ. Το «μπαστάρδεμα» της, (το λίφτινγκ των προγραμματικών εφαρμογών της) με νεοφιλελεύθερες ενέσεις… «συναίνεσης». 

 Υπάρχει αμφιβολία ότι η απάντηση του ΣΥΡΙΖΑ οφείλει να είναι η ανοιχτή, ξεκάθαρη, ακομπλεξάριστη, αιτιολογημένη διεκδίκηση της κυβερνητικής Αυτοδυναμίας;

Νίκος Τσαγκρής