28 Ιανουαρίου 2008

Δεν πάει άλλο...

Όσο αντέξαμε, αντέξαμε. Δεν πάει άλλο. Το ψέμα δεν πάει άλλο. Είτε έθνος λέγεται αυτό, είτε λαός, είτε δημοκρατικό πλεόνασμα, δεν υφίσταται πλέον. Ο τόπος εξάντλησε το ζωτικό του ψεύδος. Δεν υπάρχει άλλο ακαθάριστο εθνικό προϊόν. Η χώρα έχει καταρρεύσει από τους αλλότριους παράγοντες, οι οποίοι εισέρρευσαν στην ψευδή συλλογικότητα της επονομαζόμενης Ελλάδας.

Οι συνακόλουθες γελοιότητες -φρικτές γελοιότητες- της παπαδοκρατούμενης θρησκείας, της παπαδοκρατούμενης φρικωδίας, στην οποία προσπίπτει η εξουσία ιστορικώς, είναι απλώς απόδειξη τρέχουσας απελπισίας. Δεν υφιστάμεθα. Εκτός από μια νομική εγγραφή (η οποία σε άλλα ανώτερα κιτάπια δεν διαφέρει από τη λογιστική εγγραφή) στην παγκόσμια κατανομή εργασίας, δεν υφιστάμεθα. Και φυσικά χρειάστηκαν όλα τα χρόνια από την έναρξη του εγχειρήματος "Ελλάδας", που αντί για επιχείρημα ιστορίας αναστηλωμένης, κατάντησε εξάμβλωμα πατριδοκαπηλίας, ώστε να φτάσουμε στη σημερινή τελειωμένη κατάσταση. Ό,τι χειρότερο, κυβέρνησε τη χώρα. Προδότες, καταδότες των συντρόφων τους, εξωνημένοι, αργυρώνητοι, αρσενοκοίτες προς ίδιον όφελος, κουκουλοφόροι, ατιμώρητοι πλουτίσαντες, κυβέρνησαν το ψεύδος που θα μπορούσε να ήταν τρυφερό και μεγάλωσε ως τέρας.

Θέλω να πω σήμερα: Ένας Διονύσιος Σολωμός έγινε ομοτράπεζος ενός Κλαδά. Ένας Ανδρέας Κάλβος έγινε ομοτράπεζος ενός Ζαχόπουλου. Ένας Καρυωτάκης έγινε ομοτράπεζος ενός Μάκη Τριανταφυλλόπουλου. Ένας Καβάφης έγινε ομοτράπεζος ενός Θέμου Αναστασιάδη. Ένας Σεφέρης έγινε ομοτράπεζος του Θοδωρή Ρουσόπουλου. Ένας Γιάννης Ρίτσος έγινε ομοτράπεζος του Αντώναρου. Ένας Ελύτης έγινε ομοτράπεζος του Κόκκαλη. Ένας Σκαλκώτας έγινε ομοτράπεζος του Λαμπράκη και άλλων συναφών εταιρειών δημοσίου συμφέροντος. Ένας Γιάννης Χρήστου έγινε ομοτράπεζος του Δημήτρη Καπράνου (του ΤΣΠΕΑΘ). Ένας Ιάνης Ξενάκης έγινε ομοτράπεζος του υπουργού Παιδείας Στυλιανίδη (τι αίσχος αυτός ο άνθρωπος!). Ένας Γιώργος Σαραντάρης έγινε ομοτράπεζος των Μητσοτάκηδων. Οι 200 της Καισαριανής γίνανε ομοτράπεζοι των οικοπεδοφάγων. Ο Γιώργος Τοπολίνος (παιδάκι 12 χρόνων που εκτελέστηκε στην Καισαριανή λίγες μέρες πριν φύγουν οι Γερμανοί από την Αθήνα) έγινε ομοτράπεζος στα γκαλά των Βαρδινογιάννηδων του συλλόγου "Ελπίδα". Ποια ελπίδα, μωρέ;

Τελειώσαμε. Αφού ένας Γιώργος Χειμωνάς εγκατέλειψε την προσπάθεια κλινικής θρησκείας του ανθρώπου. Κι ένας Τσίρκας έγινε ομοτράπεζος του αστυνομικού βόρβορου που τα παίρνει και δέρνει μετανάστες! "Ακυβέρνητες πολιτείες" σου λέει ο Τσίρκας. Αχ "Αριάγνη", αχ "Νυχτερίδα". Τελειώσαμε. Κοίτα τον Γιώργο Ιωάννου, κοίτα τον Κώστα Ταχτσή, κοίτα τον Κλείτο Κύρου, τον Μάνο Χατζιδάκι, τον Γιάννη Τσαρούχη, κοίτα τον μέγα Νίκο Καρούζο. Κοίτα: Ομοτράπεζοι με το στανιό του κάθε γενναίου αθύρματος. Χειρότερα κι από την εξορία. Χειρότερα κι απ' τη διάψευση. Τελειώσαμε. Δεν υφιστάμεθα. Άρα δεν μπορούμε να ζήσουμε.


Κώστας Καναβούρης


Δεν υπάρχουν σχόλια: