Διότι η διαφθορά είναι παντού: κυοφορείται και γεννιέται μαζί με τον άνθρωπο˙ στα παιδικά της χρόνια είναι αθώα, σαν παιδί. Μα καθώς μεγαλώνει γίνεται ακραία φιλοχρήματη και φιλόδοξη, ανατρέφεται και εκφράζεται τέλεια δίπλα στο χρήμα, τη δόξα, τη φήμη, την εξουσία Ως εκ’ τούτου, ναι, στη δημοσιογραφία βρίσκει στάδιο δόξης λαμπρό.
Μα δεν είναι, ανάγκη να είσαι δημοσιογράφος, ή πολιτικός ή δικαστικός ή γιατρός για να είσαι διεφθαρμένος. Όπως, δεν αρκεί να είσαι υδραυλικός, ζαχαροπλάστης ή οδοκαθαριστής για να μην είσαι… Ακόμα κι όταν περνούν τη μέση της ζωής τους, λίγοι άνθρωποι ξέρουν πώς έφτασαν στον εαυτό τους, στις διασκεδάσεις τους, στην κοσμοθεωρία τους, στη γυναίκα τους, στο χαρακτήρα, στο επάγγελμα και στις επιτυχίες τους. Και, βέβαια, οι διεφθαρμένοι στη διαφθορά τους.
Άλλωστε, σαν τον «άνθρωπο χωρίς ιδιότητες» του Ρόμπερτ Μούζιλ, διεφθαρμένοι ή μη, οι περισσότεροι των ανθρώπων έχουν την αίσθηση πως «τώρα τα πράγµατα είναι αδύνατον πλέον να αλλάξουν ουσιαστικά». Θα μπορούσε μάλιστα να ειπωθεί ότι εξαπατήθηκαν. Πως δεν µπορεί ποτέ να ανακαλύψει κανείς κάποιον αποχρώντα λόγο που να εξηγεί γιατί τα πράγµατα ήρθαν ακριβώς όπως ήρθαν. Θα μπορούσαν να έχουν έρθει και διαφορετικά˙ διότι τα συµβάντα προκλήθηκαν σε ελάχιστο βαθµό από τους ίδιους, συνήθως εξαρτήθηκαν από κάθε λογής περιστάσεις, από τις διαθέσεις, τη ζωή, τον έρωτα, τον θάνατο τελείως διαφορετικών ανθρώπων, κι απλώς τη δεδομένη στιγµή έσπευσαν καταπάνω τους. Και τους διέφθειραν!
Νίκος Τσαγκρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου