3 Ιανουαρίου 2008

Ατιμασμένος και...αυτοκτονημένος


Τον είδα για πρώτη φορά τότε που, κάθιδρος και πελιδνός, με φόντο το φλεγόμενο τοπίο της Ολυμπίας, προσπαθούσε να πείσει τους ρεπόρτερ πως έκανε ό,τι περνούσε απ’ το χέρι του (ως το καθ’ ύλην αρμόδιο κυβερνητικό χέρι) για να σώσει το μουσείο και τον περιβάλλοντα αρχαιολογικό χώρο. Και θυμάμαι ότι με είχε εντυπωσιάσει ο κυβερνητικός ζήλος του που, όμως, δεν είχε το χρώμα του ζήλου ενός κυβερνητικού εκπροσώπου, αλλά τις συμπεριφορικές αποχρώσεις αρχικηπουρού βασιλικής αυλής του δέκατου ένατου αιώνα: τυφλός υπηρέτης του στέμματος…

Το αναφέρω γιατί είναι το μόνο ασφαλές «ψυχαναλυτικό υλικό», ας το πούμε, που διαθέτω για την προσωπικότητα του ατυχούς Ζαχόπουλου. Οι δεκάδες άλλες πληροφορίες που διατίθενται από την πολιτική και την δημοσιογραφική αγορά, καθώς και από το υπηρεσιακό και οικογενειακό περιβάλλον του αυτόχειρα, δεν αποτελούν υλικό ανάλυσης της προσωπικότητας Ζαχόπουλου. Αντίθετα, αποτελούν υλικό «ψυχανάλυσης» της πολιτικής και δημοσιογραφικής «αγοράς», καθώς και του υπηρεσιακού και οικογενειακού περιβάλλοντος του αυτόχειρα.

«Τυφλός υπηρέτης του στέμματος», λοιπόν, ο Ζαχόπουλος. Στην περίπτωσή μας, πιστός υπηρέτης της πρωθυπουργικής αυλής. Πέραν αυτού, ένα μόνο αστυνομικό στοιχείο: ο αυτόχειρας διατηρούσε κρυφές ερωτικές σχέσεις με την 35άχρονη υφισταμένη του. Και, ακόμα, η ευσταθής βεβαιότητα ότι στο περιεχόμενο του βίντεο οφείλεται η αποπομπή του απ’ το υπουργείο και η απόπειρα αυτοκτονίας. Πράγματα ικανά, ωστόσο, να οδηγήσουν έναν μετρ της… ψυχανάλυσης σε ένα ασφαλές συμπέρασμα για τους λόγους που οδήγησαν τον Ζαχόπουλο στο απονενοημένο.

Ξεκινώ αποκλείοντας τους συνήθεις λόγους αυτοκτονίας: ανίατους σωματικούς ή συναισθηματικούς πόνους, σωματικές παραμορφώσεις και ακρωτηριασμούς, σεξουαλική κακοποίηση, έρωτα χωρίς ανταπόκριση, ψυχικές ασθένειες, όπως κατάθλιψη, διπολική διαταραχή κλπ. Αποκλείω επίσης λόγους όπως, κατάχρηση εξουσίας, απ’ ευθείας αναθέσεις έργων, φωτογραφικούς διαγωνισμούς για ημετέρους προμηθευτές του δημοσίου, αποχαρακτηρίσεις αρχαιολογικών χώρων κατά το δοκούν, κλπ. (Αν αυτοί ήσαν λόγοι αυτοκτονίας θα είχαν φουντάρει όλοι οι γραμματείς υπουργείων μηδέ των υπουργών τους εξαιρουμένων). Έτσι καταλήγω στον μοναδικό λόγο που ταιριάζει σε έναν αφοσιωμένο «υπηρέτη του στέμματος»: στην αυτοκτονία ως πράξη τιμής μπροστά σε μια επαπειλούμενη ατίμωση. Και ατίμωση, για τον «πιστό υπηρέτη του στέμματος» Ζαχόπουλο, δεν θα ήταν παρά η δημοσιοποίηση κάποιας πράξης του που, λόγω ή έργω, προσβάλει βάναυσα τον «αφέντη» (και φίλο) του, τον Κώστα Καραμανλή.

Η ατιμωτική πράξη είναι προφανές ότι περιέχεται στο ερωτικό βίντεο˙ είναι, επίσης, προφανές ότι δεν σχετίζεται με σκανδαλώδεις πολιτικές αποκαλύψεις, δεδομένου ότι σε κανένα εγχειρίδιο σεξουαλικών πράξεων δεν καταγράφεται παρόμοια διαστροφή. Επομένως, πρόκειται για λόγω ή έργω βάναυση προσβολή, σεξουαλικού χαρακτήρα, του «αφέντη» Κώστα. Ατιμωτική σε βαθμό αυτοκτονίας για τον «υπηρέτη» Ζαχόπουλο. Αυτό είναι το πόρισμά μου και, αμαρτίαν ουκ έχω…

Νίκος Τσαγκρής

Δεν υπάρχουν σχόλια: