Το ίδιο αποδεικνύεται και από το γεγονός ότι, σε όλο αυτό το διάστημα, ο τηλεοπτικός χρόνος τον οποίο απολαμβάνει ο Καρατζαφέρης και τα πρωτοπαλίκαρά του (κυρίως από κανάλια, η πολιτική σπέκουλα των οποίων είναι μια εκλεκτή… υπαρξιακή τροφή) είναι, ποσοτικά και ποιοτικά, πολλαπλάσιος απ’ αυτόν που διατίθεται στην Παπαρήγα, στον Αλαβάνο και στο σύνολο των στελεχών του ΚΚΕ και του ΣΥ.ΡΙΖ.Α μαζί.
Σε μια ισόρροπη, υγιή και αξιοκρατική πολιτική πραγματικότητα, ο Καρατζαφέρης δεν θα ήταν παρά αυτό που πραγματικά είναι: μια αμελητέα πολιτική ποσότητα। Κι ακόμα παρακάτω: μια αμελητέα εξωκοινοβουλευτική πολιτική ποσότητα. Σ’ αυτήν την πραγματικότητα, ο Καρατζαφέρης θα παρέμενε ο γραφικός κύριος «Χέρι-χέρι με τον Καρατζαφέρη», ένα από τα πολλά λούμπεν στοιχεία που εξέθρεψε η Ν.Δ. στα πέτρινα χρόνια της: ένας αριβίστας της ζωής (που πούλαγε ακόμα και γυμνές φωτογραφίες της Μιμής για να επιβιώσει), ο οποίος μετεξελίχθηκε σε έναν αριβίστα της πολιτικής, που πουλάει εθνικιστικά φύκια για πατριωτικές κορδέλες.
Ωστόσο, στην πολιτικά ισοπεδωμένη και ιδεολογικά απονευρωμένη προεκλογική πραγματικότητα, η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, ανακάλυψαν επιτέλους έναν… επικίνδυνο αντίπαλο: τον «ακραίο», τον «εθνικιστή» τον «ξενοφοβικό» Καρατζαφέρη και το… «επικίνδυνο» κόμμα του! Ό, τι πρέπει για ψηφοθηρική σπέκουλα Και, με την επικούρηση των media άρχισαν την «υπερβολική χρήση Καρατζαφέρη». Προσφέροντας απλόχερα την υπόσταση του θεσμικού πολιτικού ηγέτη στον Καρατζαφέρη και έναν εικονικό γιγαντισμό στον ΛΑ.Ο.Σ.
Στην πραγματικότητα και ο μετεκλογικός ΛΑ.Ο.Σ παραμένει μια αμελητέα πολιτική ποσότητα που συντίθεται κατά το ένα τρίτο από δυσαρεστημένους πασόκους και νεοδημοκράτες και, κατά τα υπόλοιπα δυο τρίτα, από αντιαμερικανούς «εθνιστές» (όχι εθνικιστές) και άλλους πολιτικά συγχυσμένους πατριώτες. Όμως η «υπερβολική χρήση Καρατζαφέρη» συνεχίζεται και μετεκλογικά. Ειδικά από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, που αντιμετωπίζει τον ΛΑ.Ο.Σ λες και είναι ο μεγάλος του κομματικός αντίπαλος. Ή μια κυβερνητικής διάστασης εθνικιστική απειλή! Καλά, ντιπ μυαλό σύντροφοι;
Ωστόσο, στην πολιτικά ισοπεδωμένη και ιδεολογικά απονευρωμένη προεκλογική πραγματικότητα, η Ν.Δ., το ΠΑΣΟΚ, το ΚΚΕ και ο ΣΥ.ΡΙΖ.Α, ανακάλυψαν επιτέλους έναν… επικίνδυνο αντίπαλο: τον «ακραίο», τον «εθνικιστή» τον «ξενοφοβικό» Καρατζαφέρη και το… «επικίνδυνο» κόμμα του! Ό, τι πρέπει για ψηφοθηρική σπέκουλα Και, με την επικούρηση των media άρχισαν την «υπερβολική χρήση Καρατζαφέρη». Προσφέροντας απλόχερα την υπόσταση του θεσμικού πολιτικού ηγέτη στον Καρατζαφέρη και έναν εικονικό γιγαντισμό στον ΛΑ.Ο.Σ.
Στην πραγματικότητα και ο μετεκλογικός ΛΑ.Ο.Σ παραμένει μια αμελητέα πολιτική ποσότητα που συντίθεται κατά το ένα τρίτο από δυσαρεστημένους πασόκους και νεοδημοκράτες και, κατά τα υπόλοιπα δυο τρίτα, από αντιαμερικανούς «εθνιστές» (όχι εθνικιστές) και άλλους πολιτικά συγχυσμένους πατριώτες. Όμως η «υπερβολική χρήση Καρατζαφέρη» συνεχίζεται και μετεκλογικά. Ειδικά από τον ΣΥ.ΡΙΖ.Α, που αντιμετωπίζει τον ΛΑ.Ο.Σ λες και είναι ο μεγάλος του κομματικός αντίπαλος. Ή μια κυβερνητικής διάστασης εθνικιστική απειλή! Καλά, ντιπ μυαλό σύντροφοι;
Νίκος Τσαγκρής
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου