Δυό παλιές καραβάνες των Μέσων και της πολιτικής και στη μέση (ποιος άλλος;) ο Κασσελάκης!..

Η ακραία «μεταπολιτική» προπαγάνδα κατά του νέου προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ και η αποδόμησή της από την πραγματικότητα

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

Ο ένας  αρθρογράφος  που ασχολείται με την πολιτική, ο άλλος πολιτικός που ασχολείται με την επικοινωνία. Διακεκριμένοι και οι δυό. Ο πρώτος για την χονδροειδή αντι - ΣΥΡΙΖΑ προπαγανδιστική του δεινότητα και ο δεύτερος για την ρηξικέλευθη πολιτική του στάση και συμπεριφορά ως υπουργού επί κυβερνήσεως Κώστα Καραμανλή και στελέχους της ΝΔ, εν γένει. Ονόματα δεν λέμε, κι όποιος καταλάβει κατάλαβε – λέμε μόνο  ότι αναφέρονται και οι δυό (σε ποιόν άλλο;) στον Στέφανο Κασσελάκη: ο πρώτος σε άρθρο του στην εφημερίδα «Το Βήμα» και ο δεύτερος σε συνέντευξή του στην τηλεοπτική εκπομπή «Κοινωνία Ώρα Mega».

Ο αρθρογράφος που ασχολείται με την πολιτική, εξομολογείται στο αναγνωστικό του κοινό ότι ακούει συνεχώς δίπλα του ανθρώπους, οι οποίοι «έχουν πλησιάσει τον Στέφανο Κασσελάκη, έχουν τραβήξει (απαραιτήτως;) μια selfie μαζί του και έχουν ανταλλάξει και δυο κουβέντες στα πεταχτά», να τον διαβεβαιώνουν ότι «περίπου πρόκειται για έναν άγγελο επί γης». Και ότι «ασφαλώς, με βάση αυτές τις περιγραφές», ο Κασσελάκης «δεν είναι, και δεν μπορεί να είναι, πολιτικός» διότι εκείνος, (σ. σ: ο αρθρογράφος της ιστορίας μας)  «τέσσερις δεκαετίες τώρα που ασχολείται με την πολιτική και τους ανθρώπους της, δεν έχει συναντήσει κάποιον (σ. σ: προφανώς εννοεί κάποιον πολιτικό τύπου Κουτσόγιωργα, ή Τσοχατζόπουλου, ή Τσουκάτου, ή Παπαντωνίου, ή Βενιζέλου, που κατά συνθήκη, στο παρελθόν, συναντούσε) ο οποίος να περιγράφεται ως φιλικός, ανοιχτόκαρδος, ευφυής, χαμογελαστός, γενναιόδωρος, με χιούμορ και αγωγή,  ωραίους τρόπους, να μην είναι καθόλου “καβαλημένος”, να μη διαθέτει αλαζονεία, να μη σνομπάρει τον συνομιλητή του, να δείχνει ταπεινόφρων, να ακούει και να μαθαίνει» (!..).

*******

«Τι είναι ο Στέφανος Κασσελάκης;», αναρωτιέται σ’ αυτό το σημείο του άρθρου του ο αρθρογράφος και, «αν όλα όσα λέγονται για αυτόν ισχύουν, ο κ. Κασσελάκης είναι ένα φαινόμενο το οποίο χρήζει ανθρωπολογικής και κοινωνικής μελέτης – ένα case study για αντίστοιχες πανεπιστημιακές σχολές», απαντά αβίαστα στον… εαυτό του. Και στο άψε σβήσε, ο αρθρογράφος μεταλλάσσεται αυτοπροσώπως  σε ανθρωπολόγο και κοινωνιολόγο, μελετά το «φαινόμενο Κασσελάκης» και καταλήγει σε… πόρισμα:

● «Το επικοινωνιακό ταλέντο, το οποίο αναμφισβήτητα διαθέτει (σ. σ: ο κ. Κασσελάκης) χρησιμοποιείται για να καμουφλαριστούν όχι μόνο η άγνοια, αλλά και επικίνδυνες για την κοινωνία και τη συνοχή της αντιλήψεις του»…

● «Όλα αυτά που με τόση χάρη και επιδεξιότητα προβάλλει συνεχώς δεν είναι παρά η μεθοδική προσπάθεια να εκμεταλλευτεί την αέναη αναζήτηση της κοινωνίας «για κάτι καινούργιο» που θα τα βάλει με το σύστημα και θα το εξαναγκάσει να παραδοθεί ηττημένο κατά κράτος».

Ένα «πόρισμα» προσχηματικά υποθετικό, - με τον υποθετικό σύνδεσμο  «Αν» να μετεωρίζεται άκυρος μπρός από κάθε… άρθρο του - άκρως κακόβουλο και αρρωστημένα κακοποιητικό. Τσαλαβουτημένο στο θολό μείγμα της μεταμοντέρνας προπαγανδιστικής εκδοχής της έννοιας «μεταπολιτική», καθώς καταλήγει: «Δεν είναι καινούργια μέθοδος αυτή – ο τόπος έχει μακρά παράδοση στο να υποκύπτει στις σειρήνες δημοφιλών ταλέντων στη δημαγωγία και στη δημοκοπία». Και εν τέλει αποκαλύπτεται ως αμετανόητος αντί – ΣΥΡΙΖΑ προπαγανδιστής, καθώς του ξεφεύγει το αμίμητο: «Πριν από αυτόν, για να θυμηθούμε το πιο πρόσφατο παράδειγμα από τον ίδιο πολιτικό χώρο, έκανε καριέρα ως αντισυστημικό «καινούργιο» ο κ. Αλ. Τσίπρας»!..

Συνδέοντας μάλιστα, ακολούθως, τον πρώην πρωθυπουργό και πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ (σ. σ: και κατ’ επέκταση τον Κασσελάκη) με τον… Ντόναλντ Τραμπ, τον «μέντορα αυτής της κατηγορίας πολιτικών» όπως τον αποκαλεί, αναφερόμενος, προφανώς, στους πολιτικούς της «εποχής της μεταπολιτικής»!..  

*******

Στο σημείο αυτό παρεμβαίνει η επιστήμη, κι ύστερα ο «ρηξικέλευθος πολιτικός που ασχολείται με την επικοινωνία», που λέγαμε, για να αποδημήσουν τον αρθρογράφο και το άρθρο του – την ακραία αντί – Κασσελακική προπαγάνδα του στην προκειμένη περίπτωση. «Δεν υπάρχει «εποχή της μεταπολιτικής»,  λέει η επιστήμη: «Τα πολλά στοιχεία που συνθέτουν μια κοινωνική και πολιτική φάση μετασχηματίζονται συνεχώς, αποσυνδέονται, συνδυάζονται και επανασυνδέονται ξανά και ξανά. Υπάρχει όμως, αναμφίβολα, η εποχή της κατάχρησης όρων που, έχοντας προσδιοριστεί με παροιμιώδη ασάφεια, προσφέρονται για γρήγορη αλλά – φευ – ανεπαρκή όσο και προσωρινή διανοητική διέξοδο». Και προπαγανδιστική διέξοδο, θα προσθέσω εγώ, ο… εμπειρικός.

«Ο Κασσελάκης έχει χαρακτηριστικά φρεσκάδας και ζωντάνιας», μας λέει με τη σειρά του ο ρηξικέλευθος πολιτικός που ασχολείται με την επικοινωνία – ονόματα… δεν λέμε: «είναι άφθαρτος και πετυχημένος και αντισυμβατικός». Και εξηγεί ότι ο τρόπος που επικοινωνεί είναι ο λεγόμενος αντισυμβατικός, ο πιο μπροστά από την εποχή μας. Πολλές φορές ο κόσμος που έχει συνηθίσει σε συγκεκριμένες νόρμες συμπεριφοράς κι εσύ έρχεσαι κι επικοινωνείς μαζί του με διαφορετικό τρόπο, στην αρχή σαστίζει, κρατά μία απόσταση, μέχρι να συνειδητοποιήσει τελικά ότι αυτό που έχεις να πεις είναι πιο σημαντικό από τον τρόπο με τον οποίο το λες»…

Τέλος, καθώς ο «ρηξικέλευθος πολιτικός που ασχολείται με την επικοινωνία» μας εξηγεί γιατί ότι ο ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη διεισδύει στο μεσαίο χώρο, («Αγκαλιάζει πειστικά τα προβλήματα της μεσαίας τάξης και ανοίγεται από τη δημοκρατική Αριστερά μέχρι το κέντρο, με αποτέλεσμα να καθιστά εφαπτόμενο μ’ αυτό το άνοιγμα ένα κομμάτι του μεσαίου χώρου»), μας δείχνει και τα πολιτικά και οικονομικά συμφέροντα για τα οποία «δουλεύει» ο αρθρογράφος, «που διακρίνεται για την χονδροειδή αντί - ΣΥΡΙΖΑ προπαγανδιστική του δεινότητα», καθώς και η ακραία αντί – Κασσελακική προπαγάνδα που εκπέμπει το άρθρο του: καταλάβατε, υποθέτω, ποια είναι αυτά κι ως εκ τούτου… δεν λέμε τίποτα.

 

    

 

Η σημειολογία της προεκλογικής εργαλειοποίησης του Αλέξη Τσίπρα από μια… «κρυφή μέτρηση»

Αφορμή το δημοσίευμα «έγκριτης» εφημερίδας της δεξιάς υπό τον τίτλο «Σκιά Τσίπρα σε δύο κόμματα»

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

Αθήνα, 7/5/2024, Τρίτη του Πάσχα… Σκοτώνω την αφόρητη πασχαλιάτικη πλήξη που εξακολουθεί να πλανάται ένα γύρω, περιδιαβάζοντας τίτλους ειδήσεων στα ειδησεογραφικά σάιτ… «Σκιά Τσίπρα σε δύο κόμματα», βλέπω στο σάιτ της Καθημερινής του Αλαφούζου. Και ύστερα, «Η μέτρηση που δείχνει με ποιο σχηματισμό ταυτίζουν οι ψηφοφόροι τον πρώην πρωθυπουργό», διαβάζω στον υπότιτλο και… αφυπνίζομαι: Ποια μέτρηση, πως δεν την πήρε το μάτι μου; Και ποιοι «σχηματισμοί», ποια κόμματα, ποια «ταύτιση»; Για ποια «σκιά Τσίπρα» μιλάει ο… ποιητής;

Περνάω στο κείμενο να βρω τις απαντήσεις και, από τον πρόλογο, αντιλαμβάνομαι ότι το ρεπορτάζ είναι πρωθύστερο, δημοσιευμένο προ… Αναστάσεως του Κυρίου – μετά την ενθουσιώδη παρουσίαση των υποψηφίων ευρωβουλευτών του ΣΥΡΙΖΑ από τον Στέφανο Κασσελάκη παρουσία του Αλέξη Τσίπρα – ωστόσο κανένα πρόβλημα, αυτά συμβαίνουν στον μαγικό κόσμο της ιντερνετικής δημοσιογραφίας: τα διακεκριμένα προπαγανδιστικά κείμενα διαρκούν και… διαρκούν στις προθήκες των πετσωμένων συστημικών σάιτ…

Λοιπόν, που λέτε, «πηδάω» στα γρήγορα τον αναφερόμενο στα θεαματικά δρώμενα μεταξύ Στέφανου και Αλέξη στο… παλκοσένικο του Κέντρου Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος» («Αλέξη, έλα πάνω», αγκαλιές, φιλιά, κοινή φωτογράφιση με τους υποψήφιους ευρωβουλευτές, κλπ, κλπ) και φτάνω στην αποκάλυψη της… «κρυφής μέτρησης», όπως την ονομάζει ο ρεπόρτερ*. Η οποία, σύμφωνα με τον υπότιτλο, «δείχνει με ποιο σχηματισμό ταυτίζουν οι ψηφοφόροι τον πρώην πρωθυπουργό»…

*******

«Στη διάθεση της «Κ» βρέθηκε μια κρυφή δημοσκόπηση που πραγματοποίησε γνωστή εταιρεία μετρήσεων για λογαριασμό κόμματος πριν από δύο εβδομάδες. Μεταξύ των ερωτημάτων που τέθηκαν επιχειρήθηκε να δοθεί απάντηση από τους ερωτηθέντες πού τοποθετούν πιο κοντά τον Αλέξη Τσίπρα με βάση τις δημόσιες παρεμβάσεις του. Το γενικό κοινό εκτίμησε πως κατά 24% ο πρώην πρωθυπουργός είναι πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ και κατά 39% στη Νέα Αριστερά», περιγράφει ο… ρεπόρτερ, και η περιγραφή του μπάζει από παντού:

«Στη διάθεση της «Κ» βρέθηκε μια κρυφή δημοσκόπηση», λέει ο… ποιητής, χωρίς να εξηγεί το πώς – πράγμα που ως ένα βαθμό κολάζεται από το δημοσιογραφικό απόρρητο, αλλά ο χαρακτηρισμός «κρυφή» που συνοδεύει τη δημοσκόπηση που… βρέθηκε στη διάθεση της εφημερίδας είναι ένα μυστήριο. Ένα σημείο έμπλεο καχυποψίας, ακριβέστερα, απέναντι στη δημοσιογραφική «αποκάλυψη»…

Καχυποψία που εντείνεται ακολούθως, με τα επεξηγηματικά συμφραζόμενα. Που ξεκαθαρίζουν ότι τη συγκεκριμένη «κρυφή δημοσκόπηση πραγματοποίησε «γνωστή εταιρεία μετρήσεων για λογαριασμό κόμματος πριν από δύο εβδομάδες», χωρίς να ξεκαθαρίζουν τίποτα: Ούτε το brand της «γνωστής εταιρίας μετρήσεων», ούτε το κόμμα «για λογαριασμό του οποίου η μέτρηση έγινε», ούτε την ακριβή ημερομηνία διεξαγωγής της.

Η καχυποψία γίνεται απόλυτη, όταν ο ρεπόρτερ προσπαθεί να περιγράψει το ερώτημα της «μέτρησης» και περιγράφει την αμήχανη αγνωσία του: «μεταξύ των ερωτημάτων που τέθηκαν επιχειρήθηκε να δοθεί απάντηση από τους ερωτηθέντες πού τοποθετούν πιο κοντά τον Αλέξη Τσίπρα με βάση τις δημόσιες παρεμβάσεις του»... Ενώ,  αν η «μέτρηση» ήταν πράγματι, «στη διάθεση της εφημερίδας»,  θα μπορούσε να μας δώσει το «ερώτημα» σε copy paste…

*******                       

Ωστόσο, «Το γενικό κοινό εκτίμησε πως κατά 24% ο πρώην πρωθυπουργός είναι πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ και κατά 39% στη Νέα Αριστερά», συνεχίζει ακάθεκτος ο ρεπόρτερ και, στο σημείο αυτό, προκύπτει καραμπινάτη εργαλειοποίηση του «πρώην πρωθυπουργού» Αλέξη Τσίπρα, με σαφή την πρόθεση του πονήματος της Καθημερινής – ή του δημοσκόπου της «κρυφής μέτρησης» αν, πράγματι, υπάρχει τέτοια –   να μοιράσει ότι απέμεινε απ’ την… ευεργετική «σκιά του Τσίπρα» στα δύο. Και την μοιράζει, (σύμφωνα με την εκτίμηση του… «γενικού κοινού» το οποίο, ειρήσθω εν παρόδω, κατά τις… φανερές μετρήσεις δεν γνωρίζει ούτε καν την ημερομηνία των ευρωεκλογών) προσφέροντας το μεγαλύτερο μέρος της (39%!) στη… φτωχούλα Νέα Αριστερά και ένα πολύ μικρότερο μερίδιό της (μόλις 24%) στο κόμμα όπου δεδηλωμένα ανήκει, τον ΣΥΡΙΖΑ του Κασσελάκη!..

Μα, ώ του θαύματος, στο σημείο αυτό ο ρεπόρτερ ξαναγίνεται ποιητής – πολιτικός αναλυτής, αν θέλετε – και… διορθώνει, μοιράζοντας στα δύο τη σκιά Τσίπρα: «Εξειδικεύοντας τα κοινά (σ. σ: τα δείγματα της μέτρησης εννοεί ο… ποιητής) η εικόνα αλλάζει και όσοι έλκουν την πολιτική τους προέλευση από την Κουμουνδούρου πιστεύουν πως ο πρώην πρωθυπουργός τοποθετείται με βάση τις παρεμβάσεις του κατά 40% πιο κοντά στον ΣΥΡΙΖΑ και κατά 37% στη Νέα Αριστερά», σχολιάζει…

Αποκαλύπτοντας εντέλει (σ. σ: εν κατακλείδι του σχολίου του) τον στόχο της στυγνής εργαλειοποίησης Τσίπρα (είτε απ’ το «κόμμα – παραγωγό της… «κρυφής μέτρησης» και τον κομιστή της, είτε απ’ τον ίδιο τον συντάκτη του… ποιήματος και την εφημερίδα που το  δημοσίευσε) ως εξής: «Η “σχεδόν ισοπαλία” είναι και πάλι αξιοσημείωτη, με το συμπέρασμα να είναι αυταπόδεικτα ένα: ο «ίσκιος» του Αλέξη Τσίπρα απλώνεται και στις δύο δυνάμεις καθορίζοντας σε μεγάλο βαθμό τη ροή των ψηφοφόρων»!..

Τα συμπεράσματα δικά σας. Προσωπικά, περιορίζομαι στην αποκατάσταση της πραγματικότητας, όσον αφορά το υποκείμενο της εν λόγω εργαλειοποίησης, με τα λόγια** του οφθαλμοφανούς, κατά την γνώμη μου, στόχου της, του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Στέφανου Κασσελάκη*: «Ήδη συνεργαζόμαστε με τον Αλέξη Τσίπρα… Ο Αλέξης Τσίπρας δεν έφυγε από το κόμμα, αυτό που έκανε ήταν ότι παραμέρισε για να περάσει ένα κύμα ανανέωσης στο κόμμα…. Ο Αλέξης Τσίπρας είναι η σημαία μας».

Υ.Γ.:  Πριν 14 χρόνια (6 Μαϊου 2012) είχαμε την απροσδόκητη, για την άρχουσα οικονομική και πολιτική τάξη, είσοδο του Αλέξη Τσίπρα στην κεντρική πολιτική σκηνή της χώρας. Να "κλέβει" τον ρόλο του πρωταγωνιστή από τον Σαμαρά, και να περιορίζει τον Βενιζέλο σε... τρίτο ρόλο. Το γεγονός και η ακολουθία των παρενεργειών του στο πολιτικό σύστημα της χώρας επιβεβαίωσε μια ιστορική αλληγορία του Στάλιν: «Η  ατομική βόμβα δεν είναι για ανθρώπους με αδύνατα νεύρα». Σήμερα, με την είσοδο του Στέφανου Κασσελάκη στην κεντρική πολιτική σκηνή, το γεγονός  δείχνει να επαναλαμβάνεται. Και η ακολουθία των παρενεργειών του στο πολιτικό σύστημα της χώρας τείνει να επιβεβαιώσει και πάλι την ιστορική αλληγορία του Στάλιν. Με αποδέκτες (σ. σ: ανθρώπους με… αδύνατα νεύρα) τους κ. κ. Μητσοτάκη και Ανδρουλάκη, και Χαρίτση αυτή τη φορά..    

*Ο πολιτικός συντάκτης της Καθημερινής Αντώνης Αντζολέτος

**Στην πρόσφατη συνέντευξή του στην Άννα Δρούζα του Open TV

 

Με εντολή Γκρίνμπεργκ, ο Μητσοτάκης σε ρόλο… Πατακού: «Πιάσε το μυστρί και τρέχα»

Αλλαγή στρατηγικής υπό την απειλή καταιγισμού ψήφων διαμαρτυρίας κατά της κυβέρνησης

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

«Η ΝΔ αγωνίζεται ώστε η Ελλάδα να γίνει Ευρώπη σε όλα τα επίπεδα», είπε ο Κυριάκος Μητσοτάκης την περασμένη Δευτέρα. Και, για να το αποδείξει, εγκαινίασε ένα τμήμα 42,5 χιλιομέτρων του αυτοκινητοδρόμου Ε5 της Κεντρικής Ελλάδας. Καθιστώντας την χώρα μας… Ευρώπη σε απόσταση  Παγκράτι – Βουλιαγμένη αλερετούρ, ας πούμε. Ή Ομόνοια –  Μέγαρα χωρίς επιστροφή, αν προτιμάτε…

Δεν είναι αστείο. Λέγεται πως η ιδέα ήταν του ακριβοπληρωμένου Αμερικανού πρωθυπουργικού συμβούλου: «Κάνε αυτό που έκανε ο Πατακός» του είπε, λέει, ο Γκρίνμπεργκ: «Πιάσε το μυστρί και άρχισε να θεμελιώνεις και να εγκαινιάζεις έργα ανά την επικράτεια»… Κι εκείνος έπιασε δουλειά αρχίζοντας με την επίσημη (!) παράδοση των 42,5 χιλιομέτρων του «Ε5» που ήταν έτοιμα και… παραδομένα. 

Ακολούθως πήγε Λάρισα. Στον ομφαλό της απόλυτης καταστροφής του Θεσσαλικού Κάμπου, το Μουζάκι Καρδίτσας. Επτά ολόκληρους μήνες από την ημέρα που το χωριό  θάφτηκε κάτω από τις λάσπες πήγε. Και το δύστυχο χωριό, ενόψει ευρωεκλογών προφανώς, ήταν εκεί: Μπήκε, που λέτε,  στο λασπωμένο μεν, διασωθέν δε Δημοτικό Κινηματοθέατρο Μουζακίου ο Μητσοτάκης και, σύμφωνα με τους ρεπόρτερ, «παρέστη σε εκδήλωση για την παρουσίαση των έργων αποκατάστασης των ζημιών από τις κακοκαιρίες Daniel και Elias»…

Και άρχισε να μοιράζει απλόχερα τα 3 δισεκατομμύρια ευρώ που… «θα (!) διατεθούν για την… ανόρθωση της περιοχής. Εν όψει των ευρωεκλογών προφανώς: στο πλαίσιο της επικοινωνιακής στρατηγικής Γκρίνμπεργκ «η κυβέρνηση Μητσοτάκη  αγωνίζεται ώστε η Ελλάδα να γίνει Ευρώπη σε όλα τα επίπεδα»…

*******

Ύστερα  ήρθε μια ξεγυρισμένη σφαλιάρα made in USA και προσγειώθηκε στο σβέρκο του Έλληνα πρωθυπουργού!  Όχι απ’ τον…  «Αμερικάνο» (σ. σ: τον Στέφανο Κασσελάκη), αλλά από το υπουργείο Εξωτερικών των ΗΠΑ: «Έκθεση-φωτιά για την κυβέρνηση Μητσοτάκη από το Στέιτ Ντιπάρτμεντ: “Βόμβες” για αστυνομική βία, ναυάγιο στην Πύλο, Predator και διαφθορά».

«Σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου», σκέφτηκα: η ετήσια έκθεση του Στέιτ Ντιπάρτμεντ  μιλούσε για σοβαρές υποθέσεις συνοδεία αξιόπιστων αναφορών που τεκμηριώνουν  παραβίαση ανθρωπίνων δικαιωμάτων και όχι μόνο, στη χώρα μας: «Σκληρή, απάνθρωπη ή υποτιμητική μεταχείριση ή τιμωρία κρατουμένων, μεταναστών και αιτούντων άσυλο από της αρχές» ● «Εγκλήματα που αφορούν τη στόχευση μελών φυλετικών ή εθνικών μειονοτήτων» ● «Εγκλήματα που αφορούν σε βία ή απειλές βίας κατά λεσβιών, γκέι, διεμφυλικών, τρανς, queer ή intersex ατόμων» ● «Εκτενείς αναφορές σε πολλές υποθέσεις διαφθοράς, αλλά και στο μεγάλο σκάνδαλο των υποκλοπών και του Predator», κλπ., κλπ…

Μερικά μόνο από τα κυβερνητικά εγκλήματα, δηλαδή, που  η εκτελεστική εξουσία με τη συνδρομή των ΜΜΕ και μέρους της δικαστικής εξουσίας τα συγκαλύπτει, η  συμπολίτευση τα καλύπτει με τη σιωπηλή ανοχή της, η πλειονότητα των Ελλήνων μόνο μέσες – άκρες τα γνωρίζει  και, αναλόγως, σποραδικά αντιδρά, ενώ η αντιπολίτευση τα καταγγέλλει. Και, σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου…

*******

Πράγματι, η κυβερνητική αντίδραση στην «έκθεση βόμβα» του Στέιτ Ντιπάρτμεντ εξαντλήθηκε σε μια σταξιά της.. ουράς του γαϊδάρου, με οσμή θεωρίας συνωμοσίας και γεύση όξινης απαξίωσης του κατηγορητηρίου: «Η έκθεση καταγράφει, χωρίς περαιτέρω διερεύνηση, καταγγελίες μη κυβερνητικών οργανώσεων για τις οποίες δεν πραγματοποιείται ανεξάρτητος έλεγχος» ήταν η σχετική ανακοίνωση του ΥΠΕΞ. Με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ, μόνο, να προσπαθεί να βάλει την κατηγορούμενη κυβέρνηση και τον διεφθαρμένο πρόεδρό της στη θέση τους, με μια δηκτική ανάρτησή του στα social media:

 

«Μετά το Renew Europe του Μακρόν, τους Σοσιαλδημοκράτες του Σολτς και του Σάντσεθ, τους Πράσινους της Μπέρμποκ και την ευρωπαϊκή Αριστερά – τους οποίους τα κυβερνητικά σενάρια συνωμοσίας έχουν εντάξει στους εχθρούς της χώρας – προστίθεται τώρα στη λίστα και ο Αμερικανός Πρόεδρος Μπάιντεν!..

 

»Γιατί να θέλουν τόσες χώρες και τόσο διαφορετικών αποχρώσεων ηγέτες να πλήξουν – όλοι τους! – τον «επιτυχημένο» πρωθυπουργό; Μήπως κάτι πάει πολύ λάθος στη χώρα μας; Τόσο λάθος που η διεθνής κοινότητα να μην μπορεί να κάνει πλέον τα στραβά μάτια; Μήπως ο Κυριάκος Μητσοτάκης θα πρέπει να αφήσει τις θεωρίες συνωμοσίας και να κοιταχτεί στον καθρέφτη του;».

 

Εντάξει, «σιγά μη στάξει η ουρά του γαϊδάρου», θα μου πείτε με τη σειρά σας. Και με το δίκιο σας… Σε αυτή την εκλογική αναμέτρηση ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η ΝΔ «αναμετρώνται με τον εαυτό τους»,   λένε οι συστημικοί αναλυτές – «με τα δορυφορικά ακροδεξιά μορφώματα γύρω τους»,  λέω εγώ: το εκβιαστικό δίλημμα της… «πολιτικής σταθερότητας» του 41%» έχει εκπέσει οριστικά, η επικοινωνιακή μάχη Μητσοτάκη με την «χαλαρή ψήφο» έχει χαθεί,  οι κάλπες των ευρωεκλογών προσφέρονται για καταιγισμό ψήφων δυσαρέσκειας. Έτσι, αναγκαστικά, η στρατηγική Γκρίνμπεργκ μεταλλάσσεται με επίκεντρο την αβάσταχτη καθημερινότητα των πολιτών και, «Κάνε αυτό που έκανε ο Πατακός: πιάσε το μυστρί και… τρέχα»…

Σχιζοφρένεια: ενώ ο λαός αποδομεί Μητσοτάκη, η «αριστερά» του 3% «αποδομεί»… Κασσελάκη!..

 

Τέρμα τα γκάζια της τρολ παραγωγικότητας στις life style  περιοχές των ηλεκτρονικών Μέσων Ενημέρωσης

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

Τι είχες Γιάννη μ’ τι είχα πάντα: εκόντες – άκοντες, βιώσαμε ένα ακόμα επταήμερο ασύδοτης χρήσης κακοήθους σχολιογραφικής μυθοπλασίας γύρω από κάθε κίνηση, κάθε φράση, κάθε δήλωση, κάθε ανάρτηση του δυνητικά εξέχοντος – με βάση τις μετρήσεις – πολιτικού αντιπάλου του καθενός, εναντίον του… αλλουνού. Με στόχο την αποδόμησή του, βεβαίως, ενόψει ευρωεκλογών…

Ιδιαίτερα, το ασύδοτο δημοσιογραφικό πρέσινγκ κατά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Στέφανου Κασσελάκη εντάθηκε σε βαθμό… κακοποιητικού μπούλινγκ την εβδομάδα που πέρασε. Λόγω της απουσίας του στις ΗΠΑ ίσως. Και της εξαιρετικής προεκλογικής  δουλειάς που έκανε, προφανώς, κατά τη διάρκεια των άμεσων (και όχι μέσω υποκλαπέντων… mail και messenger) επαφών του με την ομογένεια της πολιτείας της Νέας Υόρκης.

Και τι δεν ακούσαμε, και τι δεν είδαμε, και τι δεν διαβάσαμε… Όχι μόνο από τους δεκάδες μικρούς… Αυτιάδες της γαλάζιας μονταζιέρας που πάτησαν τέρμα τα γκάζια της τρολ παραγωγικότητας, γεμίζοντας με τοξικά – ομοφοβικά αέρια τις life style  περιοχές των ηλεκτρονικών Μέσων Εξαπάτησης και των social media. Αλλά κι απ’ τους ολίγους εναπομείναντες (εντός και εκτός του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ) αντιπροσώπους της αναχρονιστικής μετακομμουνιστικής αριστεράς του 3%...

*******

Οι οποίοι, περνώντας από τα παλαιοκομματικά τους κόσκινα το σύγχρονο λαϊκό και ακομπλεξάριστο –  απελευθερωμένο από παραδοσιακά δόγματα και αιρέσεις – ύφος και ήθος Κασσελάκη, εξέφραζαν την δυσανεξία τους  σε κάθε λόγο, σχόλιο, δήλωση ή κίνησή του, με ανόητες και στρεβλές…  υπεραναλύσεις του τύπου «καταδίκασε χωρίς αστερίσκους την επίθεση του Ιράν»… Αυτό, ενώ η καταδικαστική δήλωση Κασσελάκη για την ιρανική επίθεση στο Ισραήλ ήταν η μόνη ανάμεσα στις αντίστοιχες δηλώσεις πολιτικών ηγετών της Δύσης που περιελάμβανε πέντε, τουλάχιστον, «αστερίσκους» με αντικείμενο την άμεση διπλωματική επίλυση της κρίσης στη Γάζα με διαρκή κατάπαυση του πυρός:

α) Με την επιστροφή όλων των ομήρων

β) Χωρίς περαιτέρω κλιμάκωση

γ) Με επανέναρξη των διαπραγματεύσεων

δ) Με σημαντική ενίσχυση της ανθρωπιστικής υποστήριξης προς τον λαό της Γάζας

ε) Με μια μόνιμη λύση ενός ισραηλινού και ενός παλαιστινιακού κράτους που να συνυπάρχουν δίπλα-δίπλα.

Ακολούθησαν άλλες, ακόμα πιο ανόητες… υπεραναλύσεις και κακόβουλα αριστερίστικα σχόλια, όπως εκείνο το «συντάχθηκε ακόμα  και με την πρόταση Μπάιντεν» (σ. σ: την πολύ σωστή δήλωση του αμερικανού προέδρου ότι «οι ΗΠΑ δεν θα υποστηρίξουν ισραηλινή αντεπίθεση εναντίον του Ιράν» εννοούσαν οι…σχολιαστές), αγνοώντας ή υποδυόμενοι ότι αγνοούσαν ότι και ο Τσίπρας είχε ταχθεί στο παρελθόν υπέρ προοδευτικών θέσεων του Μπάϊντεν… Κι εκείνο το «έκλεισε στη Νέα Υόρκη ραντεβού με ό,τι πιο φιλοπόλεμο και πιο  φιλοσιωνιστικό υπάρχει» (σ. σ: εννοώντας το εβραϊκό λόμπυ AIPAC), παραλείποντας σκόπιμα ότι ο Κασσελάκης ακύρωσε το συγκεκριμένο ραντεβού αμέσως μετά το διάγγελμα Νετανιάχου για κλιμάκωση με αντίποινα…

*******

Δυστυχώς, όλα αυτά τα απίστευτα και όμως… αποδομητικά για τον Κασσελάκη και αυτο – καταστροφικά για τη δημοκρατική παράταξη,  μονοπωλούσαν το ενδιαφέρον στον εξωπραγματικό, παρακομματικό και, εξ αντανακλάσεως, στον παραδημοσιογραφικό μικρόκοσμο της χώρας την εβδομάδα που πέρασε, ενώ εκεί έξω (σ. σ: στη μεγάλη εικόνα της   ελληνικής πραγματικότητας) ο κόσμος υποφέρει και πονά… Και αποδομεί τον Μητσοτάκη: σύμφωνα με το τελευταίο ευρωβαρόμετρο, η συντριπτική πλειονότητα των Ελλήνων (66%) δηλώνει   ότι στο εσωτερικό της χώρας (σ. σ: επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη) τα πράγματα κινούνται προς τη λάθος κατεύθυνση…

Ειδικότερα, το 80% των Ελλήνων δηλώνουν ότι δυσκολεύονται ή αδυνατούν να πληρώσουν τους λογαριασμούς τους στο τέλος κάθε μήνα, ενώ στο ίδιο, περίπου, ποσοστό (74%) θεωρούν ότι  το βιοτικό τους επίπεδο έχει πέσει το τελευταίο δωδεκάμηνο και ότι δεν είναι καθόλου ικανοποιημένοι με την κατάσταση της δημοκρατίας στην Ελλάδα.  Άλλωστε, σύμφωνα με προχθεσινή δημοσκόπηση της Metron Analysis για το MEGA, τουλάχιστον 7 στους 10 ερωτηθέντες κρίνουν αρνητικά τις κυβερνητικές επιδόσεις σε ζητήματα όπως η εγκληματικότητα, η διαφθορά, ο πληθωρισμός και οι φυσικές καταστροφές. Συγκεκριμένα, η εγκληματικότητα συγκεντρώνει το πολύ υψηλό ποσοστό του 78% σε αρνητικές γνώμες και ακολουθούν η αντιμετώπιση της διαφθοράς (74%), η αντιμετώπιση του πληθωρισμού (70%) και η αντιμετώπιση των φυσικών καταστροφών (επίσης 70%).

Κατά τα λοιπά, τι είχες Γιάννη μ’, τι είχα πάντα: εκόντες – άκοντες, παρακολουθούμε την ασύδοτη χρήση κακοήθους μυθοπλαστικής δημοσιογραφίας γύρω από κάθε κίνηση, κάθε φράση, κάθε δήλωση, κάθε ανάρτηση του δυνητικά εξέχοντος – με βάση τις μετρήσεις – πολιτικού αντιπάλου του καθενός εναντίον του… αλλουνού∙ με στόχο την αποδόμησή του, βεβαίως, ενόψει ευρωεκλογών.

Λεπτομέρεια: «στο τελευταίο ευρωβαρόμετρο, μόλις το 10% των Ελλήνων απάντησαν σωστά στο πότε θα γίνουν οι εκλογές! Το 20% είχε μια γενική ιδέα, αλλά το 44% είχε σωστή γνώση του έτους, αλλά όχι του μήνα»*…

*Όπως το διατύπωσε η συνάδελφος Μαρία Ψαρά στην efsyn. gr

Η αβάσταχτη δημοσκοπική κατάδυση του Κυρ. Μητσοτάκη και η ανεπίδοτη βόμβα του Politico

Σε χρόνο μηδέν τα κυβερνητικά Μέσα έθαψαν έρευνα για σκανδαλώδη διανομή 2,5 δισ.€ σε 10, μόλις, εταιρείες

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής  

 

«Κάθε ψήφος στις ευρωεκλογές μου δίνει δύναμη, τη χρειάζομαι», ομολογούσε ο Κυριάκος Μητσοτάκης λίγο πριν πέσει η αυλαία του 15^ου Συνεδρίου του κόμματός του, και η ομολογία του έμοιαζε σαν επαιτεία. Σαν προσευχή επιβίωσης, στην καλύτερη, ενόψει του τέλους του κόσμου…

Προσωπικά, ομολογώ πως τον… λυπήθηκα και μπορεί να του την έδινα (την ψήφο) υπό έναν όρο: να έκλεινε την προσευχή – επαιτεία του με τα λόγια του «Αλεξάντερ» (του μπεργκμανικού ηθοποιού Έρλαντ Γιόζεφσον) στη «Θυσία» του Αντρέϊ Ταρκόφσκι: «…Βοήθησέ με, Κύριε, και θα βουβαθώ, δεν θα ξαναμιλήσω ποτέ με κανέναν, θα αποχωριστώ όλα όσα με συνδέουν με τη ζωή και θα πραγματοποιήσω όλα όσα Σου υποσχέθηκα!».

 

Εντάξει, πέρα από τα αστεία, βάζω στοίχημα πως, ενώ ο αλαζών Mr. «41τακατό» δεν θα θυσίαζε ούτε ένα από τα σαράντα σπίτια του (σ. σ: πόσο μάλλον την οικογένεια του και τον μικρό του γιο, όπως κάνει ο «Αλεξάντερ» στην κινηματογραφική «Θυσία») προκειμένου να σώσει την  ανθρωπότητα από κάποιον επαπειλούμενο αφανισμό της, θα θυσίαζε πέντε – έξι απ’ αυτά (και το «σπίτι του Βολταίρου» ακόμα!..) προκειμένου να βάλει στοπ στην… αβάσταχτη δημοσκοπική του κατάδυση.

 

«Αλήθεια είναι, έχει πάθει κοκομπλόκο με τις κυλιόμενες δημοσκοπήσεις» μου έλεγε προχθές ένας αξιόπιστος συνάδελφος απ’ το κυβερνητικό ρεπορτάζ, με τον οποίο το συζητούσα: «Όταν είδε τα εικοσιεξάρια να γίνονται εικοσιπεντάρια και εικοσιτεσσάρια από τη  μια μέρα στην άλλη (σ σ: στο 24% είχε πέσει σε μέτρηση της περασμένης Τετάρτης) και τον  Κασσελάκη να παίρνει την ανηφόρα, (σ. σ: στο 16,5% τον ανέβαζε η ίδια μέτρηση) τηλεφώνησε στον Γκρίνμπεργκ να έρθει επειγόντως Αθήνα για να τον σώσει»…

*******   

Πράγματι, ο Αμερικανός εκλογολόγος καταφθάνει, σύμφωνα με πληροφορίες, τη Δευτέρα και προσγειώνεται στο… Μαξίμου, να σώσει οτιδήποτε αν σώζεται, που λέει και το τραγούδι. Αλλά μέχρι τότε, ποιος θα σώσει τον κ. Μητσοτάκη από ψυχωτικές  δηλώσεις του τύπου «Κασσελάκης και Βελόπουλος μου θυμίζουν Τσίπρα και Καμμένο» ή ανατριχιαστικές… υποσχέσεις του τύπου «Αυτή την 4ετία θα κάνουμε βαθιές τομές στο κράτος», όπως αυτές που έκανε το πρωινό της περασμένης Πέμπτης, 11/4, στον ΑΝΤ1;

 

Και επειδή «η πολιτική δεν είναι μόνο Tik Tok» – όπως είπε τις προάλλες ο Τσίπρας – ποιος θα τον σώσει από την έρευνα που διεξάγει η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία (EPPO) και η Ελληνική  Επιτροπή Ανταγωνισμού για  «Εισπρακτικές απάτες δισεκατομμυρίων ευρώ από το Ελληνικό Ταμείο Ανάκαμψης», την οποία, το ίδιο πρωϊνό, της ίδιας Πέμπτης αποκάλυψε το έγκυρο ευρωπαϊκό POLITIKO;

 

Τα φίλια ΜΜΕ είναι η απάντηση… Τα τηλεοπτικά κανάλια, οι ηλεκτρονικές δημοσιογραφικές και ειδησεογραφικές πλατφόρμες, ο Τύπος. Που, παρά τις λιγοστές πρόσφατες αποσκιρτήσεις προς την ελευθεροτυπία, στην πλειονότητά τους εξακολουθούν, και μετά το έγκλημα των Τεμπών, να στηρίζουν Μητσοτάκη συγκαλύπτοντάς τον επί παντός νεότερου… εγκλήματος: Μόνο η Εφημερίδα των Συντακτών, στη διαδικτυακή της έκδοση, έκανε βασικό θέμα την φοβερή αποκάλυψη του POLITIKO. Τα υπόλοιπα ΜΜΕ ή έθαψαν το θέμα ή το πέρασαν στα «ψιλά».

 

Ακολούθως, μια ανακοίνωση απ’ τον ΣΥΡΙΖΑ μόνο («Απολύτως εκτεθειμένη η κυβέρνηση από την αποκάλυψη του POLITIKO»), μια γραψαρ@@@ικη απάντηση από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο («Καλοδεχούμενη κάθε έρευνα…»), και σιωπή ασυρμάτου…

 

*******

Ωστόσο, το θέμα είναι τεράστιο: η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία και η Ελληνική  Επιτροπή Ανταγωνισμού ερευνούν καταγγελίες για απάτες που συνδέονται με τον τρόπο με τον οποίο χορηγήθηκαν κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης ύψους 2,5 δισ. ευρώ «σε μόλις 10 εταιρείες στην Ελλάδα –  Cosmote, Vodafone και Nova, καθώς και σε πέντε εταιρείες πληροφορικής και δύο συμβούλους», αποκαλύπτει το POLITIKO… Και η έρευνα αυτή μπορεί να αποκαλύψει, με τη σειρά της, τον τρόπο με τον οποίο, «επί κυβερνήσεως Μητσοτάκη, τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης κατευθύνονται σε λίγους και ημετέρους», όπως επανειλημμένως, είχε καταγγείλει ο Αλέξης Τσίπρας στο παρελθόν, και προσφάτως, ενόψει ευρωεκλογών, ο Στέφανος Κασσελάκης…

 

Τις ώρες που, ενόψει ευρωεκλογών επίσης,  ο… κατευθυντήριος μοχλός της διανομής των κονδυλίων του Ταμείου Ανάπτυξης σε ημετέρους, μας παραμύθιαζε ενώπιον της σιωπηλής και… περίσκεπτης Προέδρου της Δημοκρατίας εγκωμιάζοντας το Ευρωπαϊκό Ταμείο Ανάκαμψης, για τη συμβολή του στις… «σημαντικές παρεμβάσεις» για την ευημερία των –  ευρισκομένων σε… κωματώδη οικονομική κατάσταση –  Ελλήνων υπηκόων του.

 

«Είναι πολύ σημαντικό να μπορούμε να αναδεικνύουμε απέναντι στις φωνές του λαϊκισμού και του στείρου ευρωσκεπτικισμού τη θετική πλευρά της Ευρώπης και το πόσο ωφελημένη είναι η χώρα μας, ειδικά από τους πόρους του ταμείου ανάκαμψης, καθώς λαμβάνουμε κατά κεφαλήν το μεγαλύτερο ποσοστό πόρων από οποιαδήποτε άλλη ευρωπαϊκή χώρα», έλεγε τότε – προ εικοσαημέρου – ο φαύλος…

Τώρα, καλυπτόμενος απ’ τα φίλια ΜΜΕ, περιμένει τον Γκρίνμπεργκ να έρθει τη Δευτάρα να τον σώσει και… προσεύχεται: «Βοήθησέ με Κύριε, κάθε ψήφος στις ευρωεκλογές μου δίνει δύναμη, τη χρειάζομαι»…   

 

Ευρωεκλογές: το φαβορί, το αουτσάιντερ και η επιστροφή του… Θείου βρέφους

Σε μια συγκυρία που το ρολόι της Ευρώπης χτυπά μεσάνυχτα σε Βρυξέλλες και Στρασβούργο

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής 

«Με φοβάται διότι είμαι ένας αουτσάιντερ. Ξέρει ότι μπορώ να τον κερδίσω στις κάλπες», είπε ο Στέφανος Κασσελάκης σε συνέντευξή του στην Ιταλική La Stampa, όταν ρωτήθηκε για τις απανωτές επιθέσεις που δέχεται από τον επικοινωνιακό στρατό του Κυριάκου Μητσοτάκη ενόψει των ευρωεκλογών. Ήταν μια απάντηση αφοπλιστικά αληθινή: λες και μιλούσε ένα καθαρόαιμο ιπποδρομιακό αουτσάιντερ για το φαβορί της επόμενης κούρσας.

Για να λέμε την αλήθεια, οι ευρωεκλογές είναι πιο βαρετές  ακόμα κι απ’ τις βασιλικές ιπποδρομίες του Ascot. Όχι μόνο λόγω αντίστοιχης παρακμής των…θεσμών, αλλά και λόγω ελλείματος καθαρόαιμων πολιτικών ηγετών από τον στίβο των ευρωεκλογών – και όχι μόνον. Έτσι, το μόνο κοινό σημείο που απέμεινε να διέπει τις… συγγενείς, αυτές, διοργανώσεις, είναι τα φαβορί και τα αουτσάιντερ. Και το γεγονός ότι τα πρώτα φοβούνται τα δεύτερα…

Και τον εαυτό τους, κυρίως το γεγονός ότι τα έχουν κάνει μούσκεμα με την στάση τους απέναντι στο ουκρανικό ζήτημα και αμφιταλαντεύονται αν είναι ωφέλιμο, ενόψει ευρωεκλογών, να εξακολουθήσουν να βάζουν πλάτη στον Ζελένσκι με οπλικά συστήματα, όπως το γαλλικό φαβορί (ο Μακρόν), και… αγκαλίτσες, όπως το… δικό μας φαβορί (ο Μητσοτάκης). Ή να κάνουν ένα προεκλογικό τάιμ άουτ  αναστέλλοντας την αποστολή πυραύλων Taurus, όπως το γερμανικό φαβορί (ο Σολτς) και δηλώνοντας «ούτε δεκάρα στην Ουκρανία, ο πόλεμος τελείωσε», όπως το ουγγρικό φαβορί (ο Ορμπάν).

*******

Λοιπόν, που λέτε, ενόψει των ευρωεκλογών, τα «φαβορί» φοβούνται τα αουτσάιντερ γιατί έχουν χεσμένη τη φωλιά τους: εμπλεκόμενα απερίσκεπτα – ως έρμαια συγκρουόμενων και, πολλάκις, αλλοτρίων οικονομικών και γεωπολιτικών συμφερόντων – στο ρωσοουκρανικό μέτωπο, οδήγησαν την ΕΕ στην μεγαλύτερη ενεργειακή κρίση της ιστορίας της, με συνέπεια μίαν ασυγκράτητη πορεία προς την φτωχοποίηση και μια πιθανή επισιτιστική απειλή... Και το ρολόι της Ευρώπης να χτυπά μεσάνυχτα στο Στρασβούργο…

Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο: ένα «κράτος εν κράτει (εκατοντάδες ευρωβουλευτές, χιλιάδες βοηθοί και σύμβουλοι και άλλοι τόσοι εξωτερικοί συνεργάτες, λομπίστες και παρατρεχάμενοι, προνομιούχα άτομα που συχνά στοχεύουν στον πλούσιο κοινοτικό προϋπολογισμό»*) με πλεόνασμα διαφθοράς: «Ένας στους τέσσερις εν ενεργεία Ευρωβουλευτές, είτε έχουν αναμιχθεί σε σκάνδαλα που έλαβαν δημοσιότητα, είτε έχουν ξεκάθαρα παρανομήσει κατά τη διάρκεια της καριέρας τους…  

»Συνολικά, τουλάχιστον 253 τέτοιες περιπτώσεις που σχετίζονταν με 163 από τους 704 Ευρωβουλευτές έχουν αναφερθεί σε ευρωπαϊκά ΜΜΕ – ανάμεσά τους και 9 από τους 21 συνολικά Έλληνες ευρωβουλευτές, που σχετίζονται με τουλάχιστον 15 περιστατικά παραβατικής ή ανάρμοστης συμπεριφοράς… Ποσοστό ιδιαίτερα υψηλό – σχεδόν ένας στους δύο ευρωβουλευτές! – που φέρνει την Ελλάδα στην πρώτη πεντάδα των κρατών της ΕΕ με τις περισσότερες υποθέσεις… 

*******

Το δικό μας φαβορί (ο Κυριάκος Μητσοτάκης), προκειμένου να κολάσει την συμβολή του στην ακραία φτωχοποίηση των Ελλήνων που, σε συνδυασμό με την αποκάλυψη της απύθμενης πολιτικής διαφθοράς του στην διαχείριση του εγκλήματος των Τεμπών, προκάλεσε την απότομη προσγείωσή του σε… δημοσκοπικά χαμηλά, ξεκίνησε την προεκλογική εκστρατεία του με την αναγγελία αύξησης του κατώτατου μισθού στα 830 ευρώ, υποσχόμενος ως νέος Τάπερμαν… «μισθολογική σύγκλιση  με την Ευρώπη». Θεωρώντας, προφανώς, ως «Ευρώπη» τη Βουλγαρία, με την οποία ωστόσο, (σύμφωνα με την τελευταία έκθεση της Eurostat) συγκλίνουμε ήδη εισοδηματικά, ευρισκόμενοι μια μόλις θέση πάνω της: στον πάτο της κατάταξης των κρατών – μελών, κάτω ακόμα κι από την Τσεχία, τη Σλοβακία και την Σλοβενία.  

Το δικό μας αουτσάιντερ απ’ την άλλη (ο Στέφανος Κασσελάκης), προερχόμενος με φόρα από την πολιτική σφαίρα του Ποτέ – Ποτέ, εγκαταστάθηκε ήδη (δημοσκοπικά, προς το παρόν) σε απόσταση αναπνοής από το 17% του ΣΥΡΙΖΑ των εθνικών εκλογών και μπαίνει στην κούρσα των ευρωεκλογών τραγουδώντας «Πάμε για την ανατροπή»…

«Ο Στ. Κασσελάκης θέτει επί τάπητος – ενόψει ευρωεκλογών –  μία ευρωπαϊκή ατζέντα, που δεν περιορίζεται στην υπεράσπιση αξιών, αλλά αφορά συγκεκριμένες προτάσεις και διεκδικήσεις για τη λειτουργία και τον προσανατολισμό της Ευρωπαϊκής Ένωσης, ξεδιπλώνοντας 10 καθαρούς στόχους για ένα ευρωπαϊκό restart», λέει το ρεπορτάζ, και μένουμε εκεί…

Διευκρινίζοντας, μόνο, ότι ο πρώτος στόχος αφορά στην «Στρατηγική αυτονομία της Ευρώπης»: Την «απεμπλοκή της Ευρωπαϊκής Ένωσης από τις διατλαντικές της περιπέτειες», όπως ξεκαθάρισε ο ίδιος στην πρόσφατη συνέντευξή του στην ιταλική La Stampa.  

ΥΓ: Φυσικά, υπάρχει και ένα δεύτερο αουτσάιντερ, ο ισχνός   διαχειριστής των μεταμνημονιακών περιτριμμάτων του ΠΑΣΟΚ Νίκος Ανδρουλάκης, προς ενίσχυση του οποίου ο περιστασιακός χορηγός του (η εφημερίδα Το Βήμα)   δρομολόγησε επιστροφή του πάλαι ποτέ «Θείου Βρέφους» Κώστα Λαλιώτη: με δημοσίευμα του (1/4/2024) υπό τον τίτλο Σκληρό ροκ με Λαλιώτη - Αναλαμβάνει την καμπάνια του ΠΑΣΟΚ για τις Ευρωεκλογές», μας πληροφορούσε ότι το παλαίμαχο μεν – πολύπειρο δε «Θείο Βρέφος», που έχει καθοδηγήσει με επιτυχία πολλές προεκλογικές καμπάνιες του ΠΑΣΟΚ, επιστρέφει δριμύτερο. Ωστόσο, εν κατακλείδι προσέθετε ότι ο Κώστας Λαλιώτης «στήνει ήδη τις πρώτες παγίδες του στη ΝΔ» και αυτό αποκάλυπτε το δημοσίευμα ως… πρωταπριλιάτικο ψέμα, αφού καθιστούσε τις «παγίδες στη ΝΔ» άκυρες: ως γνωστόν τόσο το δεύτερο αουτσάιντερ (Ανδρουλάκης) όπως και το φαβορί (Μητσοτάκης), θεωρούν βασικό τους αντίπαλό το πρώτο αουτσάιντερ (Κασσελάκης).  

*Από  διασυνοριακή έρευνα “MEP Misconduct Investigation” του Follow the Money  

Η «αποκάλυψη» ήταν… προμελετημένη: Σύγκρουση συμφερόντων Μαρινάκη – Μητσοτάκη πίσω από τη «μονταζιέρα»

Οι ολιγάρχες των media και τα Μέσα τους συμμετείχαν εξ’ αρχής στην επιχείρηση συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

 

Όπως τα «είδε» και τα είπε* ο Στέφανος Κασσελάκης πριν από εμάς για μας, από το στρατόπεδο της Θήβας όπου υπηρετεί τη θητεία του: «Στη Βουλή είδαμε μια διαδικασία – σόου που, δυστυχώς (σ. σ: παρά την «αποκάλυψη» του αιφνιδίως… ανανήψαντος, τέως συστημικού, «Βήματος» για αλλοίωση των συνομιλιών μεταξύ του σταθμάρχη και του μηχανοδηγού της τραγωδίας των τρένων από τη «μονταζιέρα» της ΝΔ, που προκάλεσε την πρόταση δυσπιστίας), δεν πρόσθεσε τίποτα ως προς την ουσία της κυβερνητικής επιχείρησης χειραγώγησης της κοινής γνώμης για τη συγκάλυψη του εγκλήματος των Τεμπών».

Στο πεδίο της αντιπολίτευσης είδαμε μια κοκορομαχία σε σχέση με το ποιος θα πιστωθεί την φοβερή… ιδέα Ανδρουλάκη για την πρόταση μομφής. Και εν τέλει είδαμε να στοιχίζονται γύρω της (σ. σ: γύρω από την πρόταση μομφής) όλοι εκείνοι οι «προοδευτικοί» πολιτικοί που απέκλειαν προεκλογικά τις αλλεπάλληλες προτάσεις του ΣΥΡΙΖΑ-Π.Σ. για κυβερνητική συνεργασία, διατηρώντας τον Μητσοτάκη στην εξουσία.

 

Στο πεδίο της συμπολίτευσης είδαμε τους βουλευτές της Ν.Δ. να στοιχίζονται σαν πρόβατα στο μαντρί, ακριβώς όπως τους υπεδείκνυε καθημερινά το «memo του Μαξίμου – Γκρίνμπεργκ» τον οποίο, εμείς, (οι Ελληνίδες και οι Έλληνες) πληρώνουμε «για να μας χειραγωγεί μέσα από ένα κόμμα που χρωστάει μισό δισ. ευρώ»…

 

*******

Απέμεινε η συνεχιζόμενη αυτοκαταστροφική αντιπαλότητα στο πεδίο της αντιπολίτευσης, η συνεχιζόμενη φιλοτομαρική κοινωνικοπολιτική αναισθησία στο πεδίο της συμπολίτευσης και μια διάχυτη λαϊκή απορία: «Τι ήταν αυτό που έκανε τον Μαρινάκη και «Το Βήμα» του να πάθουν… αίφνης κρίση ειλικρίνειας και να δημοσιεύσουν την «αποκάλυψη» για την «Μονταζιέρα στα Τέμπη» και τη συμβολή της στην επιχείρηση συγκάλυψης των ευθυνών του κουμπάρου Κυριάκου και της κυβέρνησής του στο έγκλημα των τρένων;» Την αλλοίωση των συνομιλιών μεταξύ του σταθμάρχη και του μηχανοδηγού της σιδηροδρομικής τραγωδίας, δηλαδή, από τη «μονταζιέρα» της ΝΔ;

Ούτε… «αίφνης», ούτε «κρίση ειλικρίνειας», ούτε «αποκάλυψη» είναι η απάντηση. Όπως έγραφα και, ενυπόγραφα, δημοσίευα (anoixtoparathyro.gr και zoornalistas.com) λίγες μέρες μετά το έκλημα των Τεμπών, ο Μαρινάκης, όπως και οι λοιποί διαπλεκόμενοι μιντιάρχες, τα Μέσα τους και, βεβαίως, οι εργαζόμενοι σ’ αυτά δημοσιογράφοι (κυρίως οι επιτελικοί, οι πολιτικοί συντάκτες και κάποιοι ρεπόρτερ) γνώριζαν τα πάντα, καθώς συμμετείχαν εξαρχής στην επιχείρηση συγκάλυψης των κυβερνητικών ευθυνών στο έγκλημα των Τεμπών – επιχείρηση που, με πρωθυπουργική εντολή, άρχισε να «λειτουργεί» με το άκουσμα της τρομερής είδησης:            

«Γνώριζαν ότι, από την επομένη της σύγκρουσης των τρένων στιγμή και για είκοσι ολόκληρες ώρες*, ο πρωθυπουργός, παρέα με τον κολλητό του υπουργό Επικρατείας Γιώργο Γεραπετρίτη και τους βασικούς πολιτικούς και επικοινωνιακούς του συμβούλους, σχεδίαζαν τη συγκάλυψη των ευθυνών του ιδίου και της κυβέρνησής του για το έγκλημα των Τεμπών…

*******

»Ως εκ τούτου, γνώριζαν ότι ο κ. Γεραπετρίτης δεν ήταν ο υπουργός Επικρατείας που, με εντολή Μητσοτάκη, αντικατέστησε τον παραιτηθέντα – με εντολή Μητσοτάκη πάλι – υπουργό Κώστα Καραμανλή μετά το έγκλημα των Τεμπών, αλλά ο υπουργός Συγκάλυψης του κυβερνητικού εγκλήματος των Τεμπών…

»Κυρίως γνώριζαν ότι ο κ. Γεραπετρίτης, μια εβδομάδα μετά την τραγωδία (Τετάρτη 9/3/2023) επισκέφθηκε το γραφείο τηλεδιοίκησης του ΟΣΕ στη Θεσσαλονίκη με άκρα μυστικότητα και με απαγόρευση δημοσιογραφικής προσέγγισης και κάλυψης των επαφών και ερευνών του εκεί,  προκειμένου να ασκήσει… απρόσκοπτα τα νέα καθήκοντά του ως υπουργός Συγκάλυψης του εγκλήματος των Τεμπών (σ. σ: εκεί, φημολογείται ότι δούλεψε η… μονταζιέρα για την αλλοίωση της συνομιλίας Σταθμάρχη – μηχανοδηγού), αλλά καμιά αντίδραση: δημοσιογραφική σιωπή σε βαθμό συγκάλυψης της συγκάλυψης!...»

Ούτε… «αίφνης» λοιπόν, ούτε «κρίση ειλικρίνειας», ούτε «αποκάλυψη»: η «αποκάλυψη» για την «Μονταζιέρα στα Τέμπη» ήταν «κοινό μυστικό» στην καθεστωτική δημοσιογραφική πιάτσα – και όχι μόνον – και δημοσιεύθηκε στο Βήμα του Μαρινάκη με χρονοκαθυστέρηση ενός έτους. Όχι από αιφνίδια… «κρίση ειλικρίνειας» του μιντιάρχη, αλλά με κάποια αιτία, κάποιο σκοπό. Για κάποιον λόγο…

Αναζητήστε τον, αν το επιθυμείτε, στην εξαιρετική, σχετική  παρέμβαση** του προέδρου του «Πράττω» Νίκου Κοτζιά, με την οποία δεν κρύβω ότι συμφωνώ απολύτως και προσυπογράφω:     

«Η κυβέρνηση εξυπηρετεί τους ολιγάρχες συνολικά. Όταν, όμως, εντός αυτής της ομάδας υπάρχουν συγκρουόμενα συμφέροντα, όπως των Λάτση και Μαρινάκη, τότε ο «συνεταίρος» Μητσοτάκης «αναγκάζεται» να κάνει επιλογές υπέρ του ενός (εδώ του πρώτου) σε βάρος του άλλου. Αυτή η επιλογή δεν κάνει τον Μητσοτάκη πολέμιο της ολιγαρχίας, καθότι γίνεται στα πλαίσια εξυπηρέτησής της, ούτε τον «παραπονούμενο» ολιγάρχη αντισυστημικό. Όταν δεν μπορούν σε κάθε μπίζνα να εξυπηρετηθούν όλοι μαζί και εξίσου, τότε είναι «φυσιολογικό» να προκύπτουν ανάλογα προβλήματα. Το πραγματικό καθήκον μας είναι να συμβάλλουμε ώστε να τελειώνει η χώρα με την κυριαρχία αυτών των συμφερόντων πριν αυτά την τελειώσουν. Πρέπει να κοπούν, δηλαδή, τα προκλητικά προνόμιά τους, πριν βυθίσουν την χώρα στην πλήρη παρακμή»

ΥΓ. Στην Ελλάδα έχουμε γνωρίσει τρεις τύπους δεξιών πρωθυπουργών: υπάλληλοι της Ολιγαρχίας, υποταγμένοι στον πόλεμο της Ολιγαρχίας και συνεταιράκια. Η τελευταία είναι η περίπτωση του Μητσοτάκη»

 *Σε συνέντευξή του στην Εφημερίδα των Συντακτών

**Μέσω ανάρτησής του στο Facebook