Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
Βάζω στοίχημα ότι αν δεν υπήρχε το κίνητρο «πάμε να μαυρίσουμε Μητσοτάκη μήπως απαλλαγούμε από δαύτον», οι αυριανές κάλπες θα έβγαζαν το μεγαλύτερο ποσοστό αποχής… ever. Που μπορεί και να το βγάλουν κιόλας, γιατί τα κίνητρα των ευρωεκλογών, το φιλογερμανικό «Περισσότερη Ευρώπη» του Σημίτη ας πούμε, ή το κάλπικο «Μένουμε Ευρώπη» των Σαμαρά – Μητσοτάκη», (σύνθημα το οποίο εκτοξεύτηκε για να υπονομεύσει τον Τσίπρα ο οποίος, ειρήσθω εν παρόδω, απεδείχθη ο πιο ευρωπαίος όλων) σάπισαν και βρωμούν πτωμαϊνη: όπως και η τωρινή γεωπολιτικά ημιθανής και φασιστοκρατούμενη Ευρωπαϊκή Ένωση των Σολτς, Μακρόν & ΣΙΑ, και η σκανδαλώδης Κομισιόν της κ. φον ντερ Λάιεν – Pfizer!..
Πιστεύω λοιπόν, ότι στις αυριανές εκλογές – παρά την κινδυνολογία των δημοσκόπων και την επικοινωνιακή σπέκουλα των κομμάτων (της ΝΔ κυρίως) για μειωμένη συμμετοχή – η αποχή δύσκολα θα υπερβεί το ιστορικά υψηλό 47,17% που σημειώθηκε στις εθνικές εκλογές της 25ης Ιουνίου 2023 και δύσκολα θα πέσει κάτω απ’ το 41,31% των προηγούμενων ευρωεκλογών. Και αυτό γιατί, δυστυχώς, το κίνητρο «πάμε να μαυρίσουμε Μητσοτάκη μήπως απαλλαγούμε από δαύτον» είναι πολυδιασπασμένο, κατ’ εικόνα και ομοίωση της Δημοκρατικής Παράταξης!..
Για να μην τα πολυλογούμε, «αν το κίνητρο ‹Πάμε να μαυρίσουμε Μητσοτάκη μήπως απαλλαγούμε από δαύτον› εκφραζόταν ενωτικά από ένα φρέσκο, σύγχρονο, κεντροαριστερό, κυβερνητικό κόμμα – κίνημα όπως ο under construction νέος ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ του Στέφανου Κασσελάκη, ας πούμε, (σ. σ: και όχι χωρισμένη σε ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ, ΜέΡΑ25, «Πλεύση Ελευθερίας» και «ΝΕΑ ΑΡΙΣΤΕΡΑ») «θα αποκτούσε εκλογική δυναμική της τάξεως του 40 – 46 %», όπως μου έλεγε ο σπουδαίος επικοινωνιολόγος και εκλογικός αναλυτής – φίλος μου Γ.Μ., μόλις προχθές… Και, «θα έριχνε τη ΝΔ του Μητσοτάκη πολύ πιο κάτω απ’ το 30%»...
Εντάξει, «με τα «Άν» και με τα λόγια / χτίζω ανώγια και κατώγια» λέει ο λαϊκός μύθος, ωστόσο το κίνητρο «πάμε να μαυρίσουμε Μητσοτάκη μήπως απαλλαγούμε από δαύτον» είναι πράγματι το βασικό κίνητρο συμμετοχής σ’ αυτές τις άχρωμες και άοσμες ευρωεκλογές: εκφράζει την συντριπτική πλειονότητα του εκλογικού σώματος – 60 – 65% σύμφωνα με τις περισσότερες μετρήσεις – , εκφράζεται, κυρίως, από τον αρχηγό του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ Στέφανο Κασσελάκη, και δοκιμάζεται στις αυριανές κάλπες μαζί με τον αλαζόνα – αρχιερέα της πολιτικής διαφθοράς στη χώρα μας πρωθυπουργό, και το πλαστό δίλημμα «σταθερότητα ή χάος»… Το οποίο, σαν deja vu της καμπάνιας των εθνικών εκλογών που απέδωσε εκείνο το αλήστου μνήμης… «41τακατό», συνοδεύει και τωρινή καμπάνια του Κυριάκου Μητσοτάκη – Γκρινμπεργκ…
Όπου, η πενταετής, μέχρις στιγμής, καταστροφική διακυβέρνηση Μητσοτάκη, η διαχείριση των δημοκρατικών θεσμών και των μηχανισμών εξουσίας με τον αυταρχισμό χουντικού ταγματάρχη, η καταστολή, η διάλυση, η μεθοδική κατεδάφιση κάθε αρμού του ανοικοδομούμενου, επί κυβερνήσεως Τσίπρα, κράτους δικαίου, το μεγάλο πλιάτσικο με την οικονομική ελίτ που τον στηρίζει και τους εξ αίματος και εξ αγχιστείας συγγενείς και κολλητούς του, στα απομεινάρια – λάφυρα της Δημόσιας Παιδείας, της Δημόσιας Υγείας, της Δημόσιας Ενέργειας, της Δικαιοσύνης, του Πολιτισμού και της Ενημέρωσης και, βέβαια, στα δισεκατομμύρια του Ταμείου Ανάπτυξης, οι 37.000 νεκροί από την πανδημία, τα 2,5 εκατομμύρια Ελλήνων που ζουν κάτω από το όριο της φτώχιας, η πληθωριστική έκρηξη, η δίχως προηγούμενο ακρίβεια και η αλματώδης αύξηση του χρέους, το ειδεχθές κυβερνητικό έγκλημα των Τεμπών με τους 57 νεκρούς και η συγκάλυψή του, το κυβερνητικό δίκτυο τηλεφωνικών παρακολουθήσεων αντιπάλων πολιτικών και δημοσιογράφων και η συγκάλυψή του, οι χιλιάδες πλειστηριασμοί πρώτων κατοικιών και άπειρες, ακόμα, αστοχίες ενός κράτους που παρουσιάστηκε ως επιτελικό, αποδείχθηκε παρακράτος και τώρα, ξεδιάντροπα, αυτοπροσδιορίζεται ως… «κυβερνητική σταθερότητα»!…
Απέναντι σ’ αυτή την πολιτική αθλιότητα, μοναδικό αντίπαλο δέος είναι ο εμβληματικός εκφραστής του διλήμματος «Πάμε να μαυρίσουμε Μητσοτάκη μήπως απαλλαγούμε από δαύτον», που δοκιμάζεται στις αυριανές κάλπες, Στέφανος Κασσελάκης: ο καθαρός, άφθαρτος και αντισυμβατικός νέος ηγέτης του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, που αγκαλιάζει ήδη, πειστικά, τα προβλήματα της μεσαίας τάξης και ανοίγεται από τη δημοκρατική Αριστερά μέχρι το κέντρο, με αποτέλεσμα να καθιστά εφαπτόμενο μ’ αυτό το άνοιγμα ένα μεγάλο κομμάτι του μεσαίου χώρου, υποσχόμενος καλύτερη ζωή για όλους!..
«Καλύτερη ζωή τώρα», με ισχυρό κοινωνικό κράτος, δικαιοσύνη και αναδιανομή πλούτου, και με την προσδοκία οι κάλπες της Κυριακής να δημιουργήσουν συνθήκες κυβερνητικής αλλαγής – να γίνουν αφετηρία ένωσης του προοδευτικού κόσμου, από την Αριστερά της Αριστεράς έως το προοδευτικό Κέντρο κι ακόμα τους δυσαρεστημένους συντηρητικούς ψηφοφόρους, με τη γνώση ότι οι λαοί που εκλέγουν διεφθαρμένους πολιτικούς, κλέφτες, απατεώνες και προδότες δεν είναι θύματα, αλλά συνένοχοι…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου