Τα νέα, περί… «πολιτικής τερατογένεσης», ξεσπάσματα του αρχηγού της ΝΔ και οι πραγματικοί λόγοι που τα προκάλούν
Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής
«Ακριβώς: φαίνεται ότι τον βασανίζει ο εφιάλτης της «τερατογένεσης» γιατί θέλει να φαίνεται ότι τον βασανίζει ο εφιάλτης της τερατογένεσης!.. Στην πραγματικότητα, ο Μητσοτάκης κινδυνολογεί ασύστολα», μου λέει ένας (απ’ τους πιο σοβαρούς) επικοινωνιολόγος του ΣΥΡΙΖΑ, και δεν έχει άδικο: εκμεταλλευόμενος την τελευταία αντισυστημική φανφάρα του δυνητικού συγκυβερνήτη του Τσίπρα, Γιάνη Βαρουφάκη, για «πληρωμές χωρίς τράπεζες», επισείει τον… εφιάλτη μιας κυβερνητικής… τερατογένεσης του τύπου «πρώτη φορά Αριστερά», προς τους συντηρητικούς ψηφοφόρους.
Καταλαβαίνετε, φαντάζομαι: Με εφαλτήριο την νέα αντισυστημική φανφάρα Βαρουφάκη, ο Μητσοτάκης κάνει ένα σάλτο προς τα πίσω, πηδάει δυό κυβερνητικές τετραετίες, – τη δικιά του και του Τσίπρα – προσγειώνεται στον Γενάρη του 2015 και, «Σταματήστε να παίζετε monopoly με τις ζωές και τις καταθέσεις των Ελλήνων», κινδυνολογεί ασυστόλως. Κι ύστερα, «Αυτοί θέλουν να μας κυβερνήσουν μη έχοντας μάθει τίποτα απολύτως από τα κολοσσιαία λάθη τα οποία διέπραξαν το 2015» συνεχίζει, πιστεύοντας ότι, μ’ αυτό το… πήδημα του χρόνου, ρίχνει στη λήθη την συνετή κι αποτελεσματική κυβερνητική τετραετία Τσίπρα στο πλάι της σκοτεινής και καταστροφικής δικιάς του…
*******
Σε γενικές γραμμές, ο
Κυριάκος Μητσοτάκης που… απολαμβάνουμε προεκλογικά on camera, παραμένει η
τρέχουσα προσωποποίηση της αλήθειας του
ετερωνύμου του «Le petit Koulis», που
κοροϊδεύαμε χασκογελώντας στην αρχή της
πρωθυπουργικής του θητείας: ένα διασκεδαστικό ψέμα – μια ασύμμετρη απειλή…
Για να λέμε όμως την αλήθεια, η έκφραση «ένα διασκεδαστικό ψέμα» είναι αυτή που περιέγραφε καλύτερα και ευγενικότερα τον πρόεδρο της ΝΔ στις αρχές της πρωθυπουργικής του θητείας, τότε που εκτελούσε εκείνη την αξέχαστη φαντασμαγορία ξεκαρδιστικών γκαγκς που ξεπερνούσαν τα αντίστοιχα του Ζακ Τατί και του Ρόουαν Άτκινσον – του επονομαζόμενου και Mr Bean: όταν δοκίμαζε το βαθμό ρύπανσης του Σαρωνικού σκύβοντας και βουτώντας ένα βαμβάκι σε πετρελαιοκηλίδα, χαιρετούσε τις κούκλες στις βιτρίνες υποδυόμενος (!) τον χαζό πολιτικό, ή ευχόταν «καλή ευρωπαϊκή πορεία» στον αποκλεισμένο από τις ευρωπαϊκές διοργανώσεις ΠΑΟΚ… Και όλα αυτά on camera!..
Η κάμερα, όπως ο καθρέφτης του Αντρέ Μπρετόν, είναι ένας θαυμαστός μάρτυρας που αλλάζει συνεχώς. «Δίνει τα στοιχεία με ηρεμία και δύναμη αλλά, όταν έχει πάψει να μιλάει, μπορείς να δεις πως όλα ήταν λάθος, καθώς είναι η τρέχουσα προσωποποίηση της αλήθειας». Απ’ αυτή την άποψη, η σταθερή – η παγωμένη, αν θέλετε – προσωποποίηση της αλήθειας του Κυριάκου Μητσοτάκη (μέσω και της on camera προεκλογικής ρητορικής του) ήταν και είναι η… selfie ενός άκρως διεφθαρμένου αμοράλ πολιτικού, που άγεται και φέρεται από τις επικοινωνιακές παλινδρομήσεις των ακριβοπληρωμένων συμβούλων του: ένα άθλιο πολιτικό ψέμα – μια διαρκής ασύμμετρη απειλή…
*******
Ένα άθλιο ψέμα – μια ασύμμετρη απειλή, όπως ο εφιάλτης της «τερατογένεσης» που
φαίνεται ότι βασανίζει τον πρόεδρο της ΝΔ (γιατί θέλει να φαίνεται ότι τον
βασανίζει), στον δρόμο προς τις κάλπες της 21ης Μαΐου: «ο
κίνδυνος να σχηματιστεί «μια κυβέρνηση
με ΣΥΡΙΖΑ ΠΑΣΟΚ και Βαρουφάκη, και πρωθυπουργό Τσίπρα, με αντάλλαγμα τη
μονιμοποίηση της απλής αναλογικής», όπως ο ίδιος τον περιγράφει, αποκαλύπτοντας
έναν μύχιο φόβο του και εκτοξεύοντας
μιαν προπαγανδιστική απειλή:
● Τον μύχιο φόβο του για το διαρκώς αυξανόμενο (με βάση τις μετρήσεις και τις εκτιμήσεις των δημοσκόπων και των εκλογολόγων) ενδεχόμενο σχηματισμού μιας κυβέρνησης συνεργασίας των προοδευτικών δυνάμεων με πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα, από τον πρώτο γύρο.
● Την προπαγανδιστική και δυνητικά
συσπειρωτική απειλή προς το εσωτερικό του αποσεισπειρωμένου κόμματος της ΝΔ ότι,
στην περίπτωση σχηματισμού κυβέρνησης συνεργασίας των προοδευτικών
δυνάμεων απ’ τον Αλέξη Τσίπρα, θα…
μονιμοποιηθεί η απλή αναλογική. Και τότε, αποχαιρέτα την… κυβερνητική Αλεξάνδρεια που χάνεις, συντηρητικέ επίδοξε
βουλευτή, υπουργέ, πρωθυπουργέ!..
Ανεξάρτητα αν είσαι ορίτζιναλ δεξιός, ακροδεξιός ή κεντροδεξιός, ανεξάρτητα αν είσαι καραμανλικός, σαμαρικός ή μητσοτακικός, ανεξάρτητα αν λέγεσαι Μητσοτάκης, Δένδιας, Κεφαλογιάννη, Μεϊμαράκης, Άδωνης ή Βορίδης: είπαμε, όλοι οι συντηρητικοί πολιτικοί των κομμάτων εξουσίας της μεταπολίτευσης φοβούνται την απλή αναλογική – και την πραγματική Δημοκρατία, κατ’ αναλογίαν – όπως ο διάβολος το λιβάνι. Και από μιαν άποψη … δικαίως, αφού στη χώρα μας, παραδοσιακά, η δημοκρατική παράταξη, ενωμένη, είναι πλειοψηφική…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου