Ποιος φοβάται μια ταινία για τον Τσίπρα;

Ένα κείμενο για τον Κώστα Γαβρά και την ταινία του «Adults in the Room», με αφορμή τις fake news αθλιότητες ότι… χρηματοδοτείται απ’ την κυβέρνηση,

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής 

Από την ΑΥΓΗ της Κυριακής 20/4/2019

Αυτός ο κόσμος έχει την αλητεία μέσα του∙ δεν είναι αυτός ο κόσμος που γεννηθήκαμε αντάξιος των ονείρων μας αλλά υπάρχει ένας άλλος μέσα στην κοιλιά του... που περιμένει: θα είναι ένας κόσμος διαφορετικός και θα έρθει με μια επώδυνη γέννα…

Αναγνωρίζω τα χαρακτηριστικά αυτού του καινούργιου κόσμου από τις αυθόρμητες διαδηλώσεις που σαρώνουν τον πλανήτη και από την δικιά σας γωνιά, την Ελλάδα μας… Είμαι Έλληνας, όσο ποτέ, τούτες τις ώρες…

Εδουάρδο Γκαλεάνο, 30/ 9/2011

Αν ήμουν Κώστας Γαβράς στη θέση του Κώστα Γαβρά θα έβαζα ως «προμετωπίδα» της ταινίας «Ενήλικοι στο δωμάτιο» («Adults in the Room») τα λόγια αυτά του αγαπημένου  Ουρουγουανού ιστορικού, δημοσιογράφου, λογοτέχνη και συγγραφέα…  

Ο Εδουάρδο Γκαλεάνο αρνιόταν ότι ήταν ιστορικός: «είμαι ένας συγγραφέας που θα ήθελε να συνεισφέρει στη διάσωση της απαχθείσας μνήμης της Αμερικής και της χώρας μου…» έλεγε, και  αυτό ακριβώς (η διάσωση απαχθεισών μνημών εντός και εκτός των ιστορικών τειχών) είναι που συνεισφέρει με τις ταινίες του και ο σπουδαίος Έλληνας Κώστας Γαβράς. Και για να διασωθεί η «απαχθείσα» μνήμη των γεγονότων που συγκλόνισαν την Ελλάδα, την Ευρώπη, τον κόσμο, εκείνο το επικό εξάμηνο της «πρώτης φοράς Αριστερά», το «έργο» οφείλει να ξεκινήσει από εκεί που ξεκίνησε η ανέλιξη της Ελληνικής Αριστεράς (του ΣΥΡΙΖΑ) στην κυβερνητική εξουσία: από τις μεγαλειώδεις συγκεντρώσεις των εξεγερμένων («αγανακτισμένων» ) Ελλήνων στην πλατεία Συντάγματος και τις άλλες πλατείες των μεγαλουπόλεων της χώρας εκείνο το θρυλικό καλοκαίρι του 2011. Τότε που ο Εδουάρδο Γκαλεάνο έλεγε «Είμαι Έλληνας, όσο ποτέ, τούτες τις ώρες…».

*******

Αναμφισβήτητα, κάπως έτσι ή ακριβώς έτσι - ίσως και κάτι παραπάνω , θα αισθανόταν και ο ξεχωριστός Έλληνας Κώστας Γαβράς τότε∙ προφανώς και αργότερα, όταν ο Τσίπρας και η (κυβερνητική, πια) παρέα του ξεκινούσαν εκείνη την ιστορική διαπραγματευτική Οδύσσεια στην οποία όλοι οι Έλληνες, ο καθένας με τον τρόπο του, συμμετείχαμε ή αισθανόμαστε ότι συμμετέχουμε: «αντί να χτυπούν τα κεφάλια τους στον συστημικό τοίχο για να τον σπάσουν, σκάβουν σ’ αυτόν μια πόρτα για να τον διασχίσουν, με πολιορκητικό  κριό τον φοβερό Γιάνη Βαρουφάκη», έγραφα τότε∙ με τον ρομαντισμό και την  άγνοια κινδύνου που χαρακτήριζε και το σύνολο της «πρώτης φορά Αριστεράς».     

Στον ίδιο χρόνο , ο Κώστας Γαβράς, με τον μεγεθυντικό φακό του σκηνοθέτη, νετάριζε στη ουσία του ελληνικού πολιτικού δράματος, στους πρωταγωνιστές του. Και διέκρινε, συνέκρινε, έκρινε…

«Ο Τσίπρας μου θυμίζει τον Σαλβαδόρ Αλιέντε», έλεγε: «Αν πετύχαινε αυτό που είχε στο μυαλό του ο Αλιέντε, θα άλλαζαν τα πάντα στην Λατινική Αμερική. Το ίδιο συμβαίνει και με τον Τσίπρα. Απλώς τον Αλιέντε τον καθάρισαν με τα όπλα. Σήμερα δεν σε καθαρίζουν με τον ίδιο τρόπο. Σήμερα έχεις απέναντί σου την οικονομία, τη δεξιά πλευρά της Ευρώπης, την Γερμανία, την Ολλανδία, την Πορτογαλία και την Ισπανία. Δεν θα τον αφήσουν εύκολα να κερδίσει…» 

*******

Ο σκηνοθέτης Γαβράς εστιάζει στις πληροφορίες που μεταφέρει στο βιβλίο του («Adults in the Room») ο Γιάνης Βαρουφάκης και πολύ καλά κάνει. Ο «Γιάνης» είναι ο βασικός συμπρωταγωνιστής του δράματος, ο βασικός συμπρωταγωνιστής του Αλέξη Τσίπρα σ’ αυτή τη μυθική εξάμηνη διαπραγματευτική εκστρατεία ενάντια στην βαρβαρότητα των ευρωπαϊκών θεσμών και κανόνων.

Ο Κώστας Γαβράς είναι ένας εξαιρετικός Έλληνας και είναι αριστερός υπό την έννοια ότι εκφράζει (και στο έργο του εκφράζεται) με το ήθος και το ύφος της σύγχρονης αριστερής κουλτούρας. Η ταινία του, με τα δικά του λόγια, (κάθε άλλο παρά «μια ταινία για τον Βαρουφάκη» είναι,  όπως κρώζουνε τα fake παπαγαλάκια) είναι «η ιστορία μιας χώρας και του λαού της, παγιδευμένων σε ένα δίκτυο εξουσίας: ο φαύλος κύκλος των συναντήσεων του Eurogroup που επέβαλε τη δικτατορία της λιτότητας στην Ελλάδα. Πίσω από τις κλειστές πόρτες παίζεται μια ανθρώπινη τραγωδία. Μια αρχαία ελληνική τραγωδία στη σύγχρονη εποχή...»

Ποιοί σχεδίασαν και διακίνησαν  τα fake news περί… κυβερνητικής χρηματοδότησης της ταινίας; Ποιοι δεν ήθελαν να γυριστεί  μια τέτοια ταινία από έναν τέτοιο σκηνοθέτη;  Κάποιοι άθλιοι ανθέλληνες ίσως! Κάποιοι αδύναμοι κρίκοι της ηττημένης «κεντροαριστεράς» προφανώς! Οι πανικόβλητοι εκπρόσωποι της νεοφιλελέυθερης πολιτικής και μιντιακής  νομενκλατούρας κυρίως: αυτοί που φοβούνται την περαιτέρω ιστορική ταυτοποίηση του, διεθνούς εμβέλειας πια, πολιτικού ηγέτη Αλέξη Τσίπρα μέσω μιας  ταινίας με τη σφραγίδα της εγκυρότητας του Κώστα Γαβρά…