Κάτι ψείρες σαν ελέφαντες

 

Η οριστική πολιτική απαξίωση του Έλληνα πρωθυπουργού στις Βρυξέλλες σβήνει κάθε ελπίδα πολιτικής διαπραγμάτευσης της κυβέρνησης

Σαμαρά - Βενιζέλου 

με τους Ευρωπαίους εταίρους της χώρας 

 

 

Από Δευτέρα, λέει, έρχεται η τρόικα. Έρχεται η τρόικα από Δευτέρα και πρέπει να την συναντήσει ο Σαμαράς. Του το είπε η κ. Μέρκελ να συναντήσει την τρόικα, του Σαμαρά: «Σ’ αγαπώ, σ’ εκτιμώ, είσαι το καλύτερο παιδί» του είπε, λέει, «αλλά πολιτικά δεν μιλάω μαζί σου, ότι έχεις να πεις, να το πεις με την τρόικα», του είπε. Και του είπε, (τον άφησε να υποθέσει, λέω εγώ) πως δεν τον έχει για πολιτικό, για ενοχλητικό διαπραγματευτή – έναν επαίτη, ένα παράσιτο, τον έχει…

Όμως ο Σαμαράς είναι ο Έλληνας πρωθυπουργός, και η κ. Μέρκελ η Γερμανίδα ομόλογός του είναι, τίποτε παραπάνω σύμφωνα με την πολιτική και τον πολιτισμό τον ευρωπαϊκό δεν είναι και, είναι να απορείς πως γίνεται, ό ομόλογος και ομότιμος της Μέρκελ, ο Αντώνης Σαμαράς, να τρώει και να καταπίνει μια τέτοια προσβολή – έναν πεντάλεπτο, όρθιο, εξευτελισμό. Λες και δεν είναι ο Έλληνας πρωθυπουργός, ο πρεσβευτής, να πούμε, ενός περήφανου και ένδοξου λαού, μα ένας επαίτης μόνο, ένα παράσιτο. Όπως το περιγράφει ο ποιητής Λοτρεαμόν:

Υπάρχει ένα παράσιτο που οι άνθρωποι τρέφουν με έξοδα δικά τους. Δεν του χρωστάνε τίποτα, μα το φοβούνται. Κι αυτό, που δεν του αρέσει το κρασί, που προτιμά το αίμα, μπορεί, λένε, μ' απόκρυφη δύναμη, μέγα να γίνει, ίδιος ελέφας, κι ως στάχυα τους ανθρώπους να συνθλίψει. Για δέστε σέβας πόσο του κρατούν, πόσο υψηλή είναι η εκτίμηση που του τρέφουν, της Δημιουργίας τα ζώντα όλα. Την κεφαλή για θρόνο του ορίζουν, κι αυτό, μ' αξιοπρέπεια, στις ρίζες των μαλλιών τα νύχια του γαντζώνει...

*****
Έτσι! Ένα παράσιτο με φάτσα ψείρας, που έταζε λαγούς με πετραχήλια, μέχρι να του προσφέρουν οι Έλληνες το «σχήμα». Και, όταν το εξασφάλισε, μας κάθισε στο σβέρκο κι άρχισε να απομυζά ζωή απ' τη ζωή μας, «κι ως στάχυα, τους ανθρώπους, να συνθλίβει». Καθώς δε ετράφη απ’ το αίμα μας, «μεγάλωσε» και «βάρυνε», και από ψείρα άρχισε να ποζάρει σαν… ελέφας, έτοιμος κιόλας για να πει το ΟΧΙ στην κ. Μέρκελ, την μεγάλη ελεφαντίνα, στις Βρυξέλλες. Μα όταν ήρθε η ώρα για να δείξει μπόι (προχτές, στη σύνοδο των ελεφάντων που είναι, στην πλειοψηφία, ψείρες), από ελέφαντας έγινε πάλι μια ξεφτιλισμένη ψείρα. Που σωπαίνει κι ακολουθεί πιστά τις οδηγίες της ελεφαντίνας Μέρκελ …

Αυτός είναι ο μύθος, μα η πραγματικότητα του μοιάζει, ειδικά όπως την είδε ο Αλέξης Τσίπρας: ο εξευτελισμός του κ. Σαμαρά από την Γερμανίδα Καγκελάριο στη Σύνοδο Κορυφής δεν αφορά μόνο τον ίδιο και την κυβέρνηση, αφορά τη χώρα, την εξευτελίζει. Η πλήρης απαξίωση του Έλληνα πρωθυπουργού (που, ενάμισι χρόνο τώρα, γίνεται χαλί να τον πατήσει η κ. Μέρκελ, εισπράττοντας τη μια ταπείνωση μετά την άλλη) δεν είναι κατάντια μόνο για τον κ. Σαμαρά, είναι και ντροπή για τη χώρα…

*****
Όμως έρχεται η τρόικα από Δευτέρα, και ο Σαμαράς οφείλει να την συναντήσει όπως τον διέταξε η Μέρκελ: όχι για να πει το «όχι» ως… ελέφας, μα το «ναι» να πει∙ σαν ψείρα που είναι, νέο αίμα να απομυζήσει από τον αναιμικό, τον πτωχευμένο πλήρως, Έλληνα πολίτη. Με τις άλλες ψείρες, τα παράσιτα των media, πολιτικής τε και δημοσιογραφίας, να του κάνουν πλάτες: κι ούτε λόγος, ούτε μια απορία για την νέα μεταμόρφωση του… ελέφαντα σε ψείρα.

Μόνο κάτι λίγοι και κακοί, πολύ κακοί δημοσιογράφοι, λένε την αλήθεια για τη μεταμόρφωση του ελέφαντα σε ψείρα: Λένε, ας πούμε, πως η Μέρκελ (και οι δανειστές, εν γένει) δεν μασάνε πια στις απειλές και τους εκβιασμούς των Σαμαρά και Βενιζέλου περί εκλογών, απειλές του τύπου «έρχεται ο Τσίπρας» κλπ., αφού έχουν γνώση ότι οι συγκεκριμένοι «ελέφαντες» δεν είναι παρά ψείρες, που φοβούνται τις εκλογές όπως οι ψείρες το… «Φθειρέξ». Λένε ακόμα πως η Μέρκελ (και οι δανειστές, εν γένει) δεν αρνούνται μόνο την πολιτική διαπραγμάτευση με τους Σαμαρά και Βενιζέλο, μα τους αρνούνται ακόμα και την πολιτική ιδιότητα: καθώς δεσμεύονται, λέει, με φαρδιές – πλατιές υπογραφές, ότι καθήκον τους είναι να φέρουν σε πέρας αυτό που οι ίδιοι έχουν χαρακτηρίσει ως «το μόνο πολιτικό σχέδιο που υπάρχει», το μνημόνιο, τους θεωρούν ως απλούς πελάτες – δανειολήπτες: ισόβιους αποπληρωτές ενός ισόβιου χρέους.

Τίποτε άλλο, όμως κάτι ακόμα: ως ο κάκιστος των δημοσιογράφων, που είμαι, θέλω να σας πω και κάτι, που το ξέρετε κι εσείς, φαντάζομαι, μα δεν το λέτε: Σαμαράς και Βενιζέλος ως πολιτικοί δεν κάνουν μία, έχουν απολέσει και το ελάχιστο πολιτικό κεφάλαιο που κατείχαν, κι όσο δεν βλέπουν το πολιτικό αδιέξοδό τους, δυο ψείρες σαν ελέφαντες θα είναι. Θα υπονομεύουν κάθε περιθώριο πολιτικής διαπραγμάτευσης της χώρας και η διακυβέρνηση της θα ασκείται όπως τώρα: με μπροστινή την Τρόικα και πίσω της τη Μέρκελ…

Νίκος Τσαγκρής