2 Οκτωβρίου 2013

Ο Φαήλος «έδωσε» τον Σαμαρά!

 

 
  «Εκείνος εμπνέει και επηρεάζει εμάς κι όχι εμείς αυτόν». Ως προς τον εθνικισμό, τον φιλοχρυσαυγιτισμό και τη «θεωρία των άκρων», προφανώς...

Ο Αντώνης Σαμαράς υπήρξε αποτυχημένος πολιτικός∙ η μόνη επιτυχία του ήταν η ανατροπή της κυβέρνησης της Νέας Δημοκρατίας, το 1993. Ύστερα έφτιαξε την Πολιτική Άνοιξη και απέτυχε παταγωδώς, οδηγώντας εαυτόν στην πολιτική έρημο, όπως έλεγε∙ θεωρώντας, προφανώς, ως ερημικό το πολιτικό τοπίο, χωρίς το απαύγασμα της παρουσίας του. «Ο Σαμαράς δεν άντεχε την αποτυχία», μου εξηγεί ένας φίλος του από τα πέτρινα χρόνια: καθώς η αποτυχία έφτανε τη δυστυχία του στα άκρα, ριχνόταν ερμητικά στην ταπεινοφροσύνη για να το σκάσει απ' την ταπείνωση. Και, όπως ο μικρός Ζαν Πωλ, στις «Λέξεις» του Σαρτρ, αφαιρούσε απ' τον εαυτό του τα μέσα πού διέθετε για ν’ αρέσει, για να ξεχάσει πώς τα είχε και πώς είχε κάνει κακή χρήση∙ ο καθρέφτης του τον βοηθούσε πολύ. Στηνόταν ώρες μπροστά του μορφάζοντας μέχρι να πεισθεί πως ήταν ένα τέρας. Αν το κατάφερνε, οι πικρόξυνες τύψεις του μεταλλάσσονταν σε οίκτο. Πάνω απ' όλα, όμως, καθώς η αποτυχία του είχε αποκαλύψει τη δουλικότητα του, πάσχιζε να γίνει φρικιαστικός για να την καταστήσει αδύνατη, για ν' αρνηθεί τούς ανθρώπους και να τον αρνηθούν κι αυτοί…
 
***
 
Μέχρι που το 2004, καταρρακωμένος και μεταμελημένος, επιστρέφει στην Νέα Δημοκρατία, για να βρεθεί, (μετά από τρίχρονη τιμωρητική εξορία στις Βρυξέλες και άλλα… βασανιστήρια) στην ηγεσία της, ως αποτυχημένος πρόεδρος: μετά βίας εξασφάλισε την ανοχή του 50% των μελών της Παράταξης, όπως τη λένε. Μέχρι που στις περσινές εκλογές σημείωσε μια από τις μεγαλύτερες αποτυχίες της καριέρας του, μεταλλάσσοντας το ιστορικά πλειοψηφικό κόμμα που ίδρυσε ο Κωνσταντίνος Καραμανλής σε μια μειοψηφία της τάξεως του 29,66%. Παρ’ όλα αυτά, με το βενιζελικό μπόνους των 50 εδρών και αυτό των εγχωρίων και ευρωπαίων ολιγαρχών, κατέστη… πρωθυπουργός. Έκτοτε βιώνουμε μια αλληλουχία καταστροφικών για την Ελλάδα και τους Έλληνες κυβερνητικών αποτυχιών, τις οποίες ο Έλληνας πρωθυπουργός, περιφερόμενος ως επαίτης και δούλος των ολιγαρχών του κόσμου, αποκαλεί success story. Και οι οποίες μας καθιστούν ταπεινωμένους πολίτες μιας κολασμένης χώρας, μιας κοινωνικής και εργασιακής ερήμου, όπου αθλούνται οι ασφαλίτες και οι χρυσαυγίτες νεοναζί. Που συγκροτούν ένα ιδιότυπο εγκληματικό παρακράτος με τη συμβολή των ακροδεξιών – εθνικιστών – φιλοχρυσαυγιτών συμβούλων και παρασυμβούλων του Σαμαρά. Οι οποίοι, μεταξύ άλλων, στην ύπαρξη και την δράση της Χρυσής Αυγής ποντάρουν, ακόμα και σήμερα, την ύπαρξη και την… δράση της ανιστόρητης θεωρίας τους, της θεωρίας των δύο άκρων.
 
***
 
    Έτσι νομίζαμε. Έτσι νόμιζαν ή υποδύονταν ότι νόμιζαν κάποιοι, εν πάση περιπτώσει. Ότι ο Σαμαράς, ειδικά στην περίπτωση του τεχνάσματος των «δύο άκρων», έπεσε θύμα των εθνικιστών συμβούλων του. Μέχρι που βγήκε ο φίλος του ο Φαήλος και τον «έδωσε»: “Μη νομίζετε ότι ο Σαμαράς είναι κανένα παιδάκι, κανένα άβουλο επικοινωνιακό προϊόν που τον άγουν και τον φέρουν οι 'σύμβουλοί' του. Ο πιο σαμαρικός από όλους είναι ο ίδιος ο Σαμαράς. Ακόμη και ο Χρύσανθος (σ.σ. Λαζαρίδης) τρέχει να τον προλάβει. Εκείνος εμπνέει και επηρεάζει εμάς κι όχι εμείς αυτόν”… Εντάξει κύριε… σύμβουλε. Εμείς εδώ, το «σκυλολόϊ του ΣΥΡΙΖΑ», το πήραμε το μήνυμα. Και ευχαρίστως το μεταφράζουμε: Ακροδεξιός και εθνικιστής και φιλοχρυσαυγίτης, δεν είναι μόνο ο γραφικός συνεργάτης του πρωθυπουργού Φαήλος Κρανιδιώτης. Ακροδεξιός και εθνικιστής και φιλοχρυσαυγίτης είναι και ο σύμβουλός του, και εκ δεξιών του καθήμενος, Χρύσανθος Λαζαρίδης, που είναι και βουλευτής Επικρατείας της Ν.Δ. Ακροδεξιάς σύνθεσης είναι και το επικοινωνιακό σύστημα Σαμαρά, το επονομαζόμενο και «μονταζιέρα» (επειδή κόβει και ράβει δηλώσεις και χαλκεύει μικρογκεμπελικής έμπνευσης προπαγανδιστικό υλικό κατά του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και του Αλέξη Τσίπρα προσωπικώς, συμβάλλοντας στην συγγραφή του ανεκδότου «για όλα φταίει ο ΣΥΡΙΖΑ»). Αυτό που απομένει να αποκρυπτογραφήσουμε είναι η πραγματική πολιτική ταυτότητα του Αντώνη Σαμαρά. Αν είναι, δηλαδή, και ο ίδιος ακροδεξιός και εθνικιστής και φιλοχρυσαυγίτης. Κι αν είναι εκείνος που εμπνέει τον εθνικισμό, τον φιλοχρυσαυγιτισμό και τη «θεωρία των άκρων» στους συμβούλους του, όπως εν τη βλακεία σου τον καρφώνεις. Όμως όχι, αυτή η «αποκρυπτογράφιση» δεν είναι δική μας δουλειά. Είναι μια δουλειά που οφείλουν να την κάνουν τα στελέχη και τα μέλη της φιλελεύθερης κεντροδεξιάς παράταξης που ο ιδρυτής της, ο Κωνσταντίνος Καραμανλής, ονόμασε Νέα Δημοκρατία. Και όχι «Πολιτική Άνοιξη» ή «Δίκτυο 21».

Δεν υπάρχουν σχόλια: