Ο Τσίπρας γνώριζε τα πάντα: κοινό μυστικό η «συνωμοσία» και το άδειασμα Κασσελάκη

Τα τρία «μέτωπα» υπονόμευσης και ανατροπής, του νέου ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής 

Τη στιγμή που ο Στέφανος Κασσελάκης, σ’ αυτό το απίστευτο κρεσέντο ειλικρινούς αγανάκτησης κατά των «νέων επίδοξων υπονομευτών του» (σ σ: ο χαρακτηρισμός δικός του), άρθρωνε επί σκηνής Taekwondo τη φράση «εγώ πρόεδρος υπό προθεσμία δεν γίνομαι, βρείτε μου αντίπαλο και πάμε», γνώριζε ότι ο αντίπαλός του είχε βρεθεί. Ότι ήταν η Όλγα Γεροβασίλη εκείνη που – με αφορμή το… αδιαμεσολάβητο ερωτηματολόγιο Κασσελάκη προς τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ για τη φυσιογνωμία του κόμματος – τον κατηγόρησε δημοσίως για αρχηγισμό…

Αυτό λέει το δικό μου ρεπορτάζ για το μεγάλο ξέσπασμα του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ στην εναρκτήρια ομιλία του, μετά την αιφνίδια (όχι και τόσο αιφνίδια για τον  Κασσελάκη – καθόλου αιφνίδια για τους «επίδοξους υπονομευτές του», σύμφωνα με τις πηγές μου) παρέμβαση Τσίπρα λίγο πριν την έναρξη  του Συνεδρίου, παρέμβαση που άφησε… κάγκελο το ακροατήριο των συνέδρων, των μελών του κόμματος και, βέβαια, των δημοσιογράφων∙ βυθίζοντάς τους σε αμήχανη σιωπή εικοσιτετράωρης διαρκείας…

«Μη μπερδεύεστε, θεσμική ή... αντιθεσμική, η παρέμβαση Τσίπρα λειτουργεί υπέρ Κασσελάκη», ήταν η δική μου άμεση διαδικτυακή αντίδραση. Την κρατώ μέχρις αποδείξεως του εναντίου – μέχρι να μάθουμε αν, πράγματι, ο Κασσελάκης έχει… αντίπαλο ή όχι, εννοώ. Και σας παραπέμπω στο ρεπορτάζ που ακολουθεί: ένα πραγματικό ρεπορτάζ που συνθέτει το δικό μου αφήγημα για το παραπολιτικό δράμα του  προηγούμενου πενθημέρου, που οδήγησαν τον… δυστυχή ΣΥΡΙΖΑ σ’ αυτό το άδοξο και αδιέξοδο συνεδριακό weekend…

 

*******  

Λοιπόν, που λέτε, το μεσημέρι της περασμένης Τετάρτης,  συνάντησα στις παρυφές του Κολωνακίου  ένα φίλο απ’ τα παλιά. Ένα γνωστό – άγνωστο, για… σας, μέλος της Πολιτικής Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ… «Τι έγινε σύντροφε, το διαλύσατε το μαγαζί;», τον προκάλεσα:  «Τι λες τώρα», μου απάντησε με έναν μορφασμό που τον έκανε να μοιάζει με τον κινηματογραφικό Τζόκερ.. «Αντίθετα, επαναβεβαιώσαμε τη στήριξη στο πρόσωπο του προέδρου και από αύριο προχωράμε, ενωμένοι, στο συνέδριο», πρόσθεσε καγχάζοντας…

Σε λίγο καθόμαστε στο γνωστό ντεκαντάνς «καφέ» της περιοχής και το γνωστό – άγνωστο μέλος, με ύφος gossip ρεπόρτερ πρωϊνάδικου, άρχισε να μου ιστορεί τα πάντα… όλα περί της ολονύχτιας επαναληπτικής συνεδρίασης της ΠΓ της προηγούμενης Τρίτης∙ που πάει να πει, επί της διαδικασίας μεν σημεία και τέρατα, επί της ουσίας δε τίποτε απολύτως: «μόνο ένας (σ. σ: ονόματα δεν λέμε…) έθεσε θέμα ανάκλησης της επιστολής του προέδρου και ζήτησε να ψηφίσουμε γι’ αυτό, αλλά η πρότασή του απορρίφθηκε απ’ όλους μετ’ επαίνων», μου… αποκάλυψε στο τέλος.

Αλλά αυτή ήταν μια «αποκάλυψη» που γνώριζα ήδη από το ρεπορτάζ της ΑΥΓΗΣ. Τεκμηριωμένη κι απ’ το γεγονός ότι η… πέτρα του σκανδάλου – το ερωτηματολόγιο Κασσελάκη προς τα μέλη του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή – παρέμενε και μετά την επαναληπτική  συνεδρίαση της ΠΓ, αναρτημένο στην πρώτη σελίδα του iSYRIZA.

*******

Για να λέμε , όμως, όλη την αλήθεια, το δικό μου ρεπορτάζ λέει ότι η «πέτρα του σκανδάλου» – το ερωτηματολόγιο του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ προς τα μέλη του κόμματος, δηλαδή – λειτούργησε ως εφαλτήριο επιθέσεων κατά του Κασσελάκη για τρία διαφορετικά αντί – ΣΥΡΙΖΑ  μέτωπα «συμφερόντων», διαφορετικών αφετηριών, κατευθύνσεων και στόχων:

•Από το «μέτωπο» κάποιων αποσχισθέντων της «ΝΕΑΣ ΑΡΙΣΤΕΡΑΣ» σε συνεργασία με πυρήνα στελεχών απογευματινής εφημερίδας και τη συνδρομή διακεκριμένου μέλους της ΠΓ του ΣΥΡΙΖΑ που λειτουργούσε και ως… υπεύθυνος διαρροών: «πρώτα απ’ όλα μοίραζε στα συστημικά ΜΜΕ τις αντιπροεδρικές τοποθετήσεις του στην ΠΓ, πριν τις εκτοξεύσει κατά του Κασσελάκη στις συνεδριάσεις», μου μετέφερε, επακριβώς, η πηγή των πληροφοριών μου.

•Από το μέτωπο των συστημικών ΜΜΕ, προεξαρχόντων των σούπερ «πετσωμένων», Πρώτο Θέμα, iefimerida κ.α., που το προηγούμενο πενθήμερο οργίαζαν με δεκάδες κατασκευασμένα και εν πολλοίς συκοφαντικά fake news και φωτογραφίες κατά του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ, υπονομεύοντάς τον ασύστολα. Εξαναγκάζοντάς τον, εν τέλει, να παρέμβει, μ’ εκείνη την οργισμένη ανάρτηση που τα ονομάτιζε: «Διαβάζω το "Πρώτο Θέμα" που λέει "Χωριστά από τους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ ο Κασσελάκης στο Σύνταγμα"… Πόσο ψέμα μπορεί να είναι αυτό, όταν ήμουν εκεί μαζί τους; Επιτέλους, αυτή η προπαγάνδα από όλα τα ΜΜΕ εναντίον του ΣΥΡΙΖΑ να τελειώνει. Ο ΣΥΡΙΖΑ είναι πολύ σκληρός για να πεθάνει και αυτό θα το δείτε πολύ σύντομα»

•Από το χαλαρό «μέτωπο» δύο – τριών ανασφαλών, προερχομένων από το ΠΑΣΟΚ, στελεχών κι άλλων τόσων και…περισσότερων, εμποτισμένων μ’ εκείνη την αρρωστημένα ναρκισσιστική, εγωκεντρική, και εντελώς αντιπολιτική και αντικυβερνητική ιδεοληψία περί «συλλογικής ηγεσίας» που, εκ γενετής του ΣΥΡΙΖΑ, συνοδεύει τα περισσότερα στελέχη του: αυτά που έφυγαν στις δυο διασπάσεις του, καθώς κι αυτά που έμειναν. Και συνεχίζουν να μένουν, υποβάλλοντας σε ψυχαναγκαστική αμφισβήτηση και ομηρία το νέο ηγέτη τους, (τον Στέφανο Κασσελάκη) ακριβώς όπως έκαναν και με τον παλιό (τον Αλέξη Τσίπρα) μετά την άμεση εκλογή του από 150. 000 μέλη…

ΥΓ: «Βυθίζουν το καράβι, χωρίς να καταλαβαίνουν ότι είναι συνεπιβάτες, την ίδια ώρα που θέλουν να γίνουν καπετάνιοι», είπε ο πρώτος, προχθές. «Διαφωνούν στο παρασκήνιο, αλλά σιωπηλά περιμένουν να έρθει η εκλογική αποτυχία (σ. σ: του Κασσελάκη) ώστε να του τη χρεώσουν», είχε πει ο δεύτερος μια ώρα πριν. Το ερώτημα είναι αν μετά τις ευρωεκλογές θα υπάρχει καράβι (σ σ: ο ΣΥΡΙΖΑ) και αν καπετάνιος θα είναι ο Κασσελάκης.

 

 

 

Επιτέλους… φως: κάποιες ρωγμές στο μέτωπο των ΜΜΕ ξεσκεπάζουν ραγδαία φθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη…

Παρ’ όλα αυτά, τα κόμματα της αντιπολίτευσης παραμένουν καθηλωμένα σε ποσοστά ήττας 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής 

Η διαφθορά είναι δεδομένη. Τον συνοδεύει από την προηγούμενη κυβερνητική τετραετία και στην τωρινή εκδηλώνεται εξαρχής, αυξανόμενη. Συγκαλυπτόμενη αδιαλείπτως, και τώρα όπως και πριν, από τα ελεγχόμενα ΜΜΕ και τις διάτρητες από κυβερνητικούς θύλακες «ανεξάρτητες» εξουσίες και αρχές. 

Η φθορά είναι επίσης δεδομένη ως αναπόφευκτη νομοτέλεια: στην κυβερνητική πολιτική, όπως και στην αριστοτελική προσέγγιση για την οντολογία του φυσικού κόσμου (γένεση, αύξηση, τελείωση, παρακμή, φθορά), αποτελεί αναπότρεπτο στάδιο. Και, ω του θαύματος, με… χρονοκαθυστέρηση ετών, άρχισε να αποκαλύπτεται ότι ο Κυριάκος Μητσοτάκης και η κυβέρνησή του διανύουν αυτό, ακριβώς, το στάδιο: 

«Επιτέλους, η φθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη γίνεται ορατή!.. Αν όχι δια γυμνού οφθαλμού μέσω των μετρήσεων…», πανηγύριζε προ ημερών γνωστός πολιτευτής της Αριστεράς ποστάροντας τα αποτελέσματα της πρόσφατης δημοσκόπησης της Interview (Τρίτη 13/2/2024) για την ιστοσελίδα politic. gr: «Στην πρόθεση ψήφου για τις ευρωεκλογές, η Νέα Δημοκρατία καταγράφει ποσοστά 26,6% με δεύτερο τον ΣΥΡΙΖΑ στο 12,2% και τρίτο το ΠΑΣΟΚ με 11%». 

Πράγματι, η φθορά της κυβέρνησης της ΝΔ, αν όχι δια γυμνού οφθαλμού – αφού τα συστημικά ΜΜΕ εξακολουθούν να την συγκαλύπτουν με παραπλανητικούς τίτλους* – γίνεται πιο ορατή στις μετρήσεις λόγω της πρόσφατης ραγδαίας ποσοστιαίας πτώσης της: από το 40,56 % των εκλογών του περασμένου Ιουνίου, στο 26,6% στη δημοσκόπηση της περασμένης Τρίτης που προαναφέραμε… 

******* 

Η συγκεκριμένη «ορατότητα» - η ορατότητα όσον αφορά το γεγονός ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη διανύει το στάδιο της φθοράς, εννοώ – οφείλεται και σε κάποιες ρωγμές που… ανοιγοκλείνουν τελευταία, στο φιλομητσοτακικό μέτωπο των ολιγαρχών των media… «Κυβέρνηση: Τα πρώτα δείγματα φθοράς και η «κατάρα της δεύτερης τετραετίας», διαβάζεις, αίφνης, στον τίτλο έντυπης ναυαρχίδας του «μετώπου». Και το ρεπορτάζ που ακολουθεί, σε ορισμένα σημεία του, μοιάζει γραμμένο από αδέσμευτο δημοσιογράφο του λεγόμενου «κυβερνητικού ρεπορτάζ»: 

«Αντιμέτωπη με έναν πολιτικό γρίφο βρίσκεται η κυβέρνηση, καθώς για πρώτη φορά έπειτα από μια μακρά περίοδο καταγράφεται μια εμφανής πολιτική φθορά της στις έρευνες της κοινής γνώμης», προλογίζει διστακτικά ο συντάκτης του κειμένου. Ακολούθως, αφού περιπλανάται… διοπτροφόρος στις λεπτομέρειες των ενδοκυβερνητικών τριβών με επίκεντρο το γάμο των ομοφύλων, αναφερόμενος στην… κατάρα της δεύτερης τετραετίας, επανέρχεται στις μετρήσεις και την φθορά: 

«Στην πραγματικότητα, η κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη χάνει με ταχύτητα την εμπιστοσύνη των πολιτών μόλις επτά μήνες μετά το ανεπανόρθωτο (;) 41% των εκλογών. Χάνει επίσης και την προσήλωση των δικών της βουλευτών, που αμφισβητούν την επιλογή της να προωθήσει τον γάμο των ομόφυλων ζευγαριών. Και ο φόβος της πλέον είναι μην τυχόν και χάσει ατύπως (όχι συνταγματικά) και τη δεδηλωμένη σε περίπτωση που ο αριθμός εκείνων που θα καταψηφίσουν το νομοσχέδιο κλονίσει το 151»… 

 ******* 

Λίγα 24ωρα αργότερα (σ σ: την Πέμπτη 15/2), παρά την άμεση ή έμμεση καταψήφισή του από 52 βουλευτές της ΝΔ ,το νομοσχέδιο για τον γάμο των ομοφύλων (σ. σ: χάρις στις θετικές ψήφους του ΣΥΡΙΖΑ κυρίως) υπερψηφίστηκε και οι τριβές εντός του κυβερνώντος κόμματος συνεχίζονταν αυξανόμενες. Αλλά το σάιτ της εν λόγω έντυπης ναυαρχίδας του φιλομητσοτακικού μετώπου των media έκλεισε τη ρωγμή που αποκάλυπτε την κυβερνητική φθορά υπό τον τίτλο «Τα πρώτα δείγματα φθοράς και η «κατάρα της δεύτερης τετραετίας», μ’ έναν… άλλο: «Διάσκεψη Μονάχου: Ο Μητσοτάκης χειροκροτήθηκε για το νομοσχέδιο των ομόφυλων ζευγαριών»!.. Κι ούτε γάτα ούτε ζημιά!.. 

Ούτως ή άλλως, ορατή ή… αόρατη, η συγκεκριμένη ραγδαία φθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη δεν φαίνεται να μετατρέπεται σε γενεσιουργό αιτία του νέου, όπως ορίζει ο αριστοτελικός κύκλος της οντολογίας του φυσικού κόσμου, καθώς το «νέο» των καιρών μας (σ. σ.: ο ΣΥΡΙΖΑ του Στέφανου Κασσελάκη, όπως προέκυψε μετά την αποχώρηση Τσίπρα από το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης) παραμένει, δημοσκοπικά πάντα, καθηλωμένο στα ποσοστά του παλαιού – του φθαρμένου ΣΥΡΙΖΑ των εκλογών του περασμένου Ιουλίου, εννοώ – κι ακόμα παρακάτω…Το ίδιο, εξάλλου, συμβαίνει και με το μικρότερο «νέο» των καιρών μας (τη «Νέα Αριστερά», εννοώ) που, δημοσκοπικά επίσης, παραμένει καθηλωμένο στα όρια της εξωκοινοβουλευτικής… ευθανασίας. 

Εν κατακλείδι, με βάση τις μετρήσεις του παρόντος και με συγκριτική αφετηρία το αποτέλεσμά των εθνικών εκλογών, αυτό που «βγάζει μάτια» όσον αφορά την απαξίωση των πολιτικών και της πολιτικής τους είναι η ποσοστιαία ισόποση φθορά (ΝΔ: από 40,56 % στο 26,6% - ΣΥΡΙΖΑ: από 17,83% στο 12,2%) του κυβερνώντος κόμματος και του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Απελπισία έ; 

*Προβάλλοντας, συνήθως, την διψήφια διαφορά της ΝΔ από τα καθηλωμένα στο 10 – 14%, κυβερνητικά κόμματα της αντιπολίτευσης και όχι την ραγδαία ποσοστιαία πτώση της

Ο «ενοχλητικός» Τεμπονέρας, το πρότζεκτ «Στέφανος Κασσελάκης» και ο εντιμότατος Αλέξης Τσίπρας

Σε μια φάση όπου η κοινωνία ξεσηκώνεται και αντιδρά δυναμικά κατά της κυβέρνησης, η αντιπολίτευση… χτενίζεται

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

Υπάρχουν πολιτικοί που δεν τους συμπαθώ. Τον Κουτσούμπα για παράδειγμα. Είναι «ρινόκερος», όπως θα έλεγε ο Ιονέσκο. Ούτε τον Μητσοτάκη συμπαθώ. Απεχθάνομαι τη κενοδοξία του, τη δίψα του για εξουσία. Είναι μία μηχανή που ποθεί την εξουσία, την εξουσία για την εξουσία. Τουλάχιστον, ο Κουτσούμπας τρέχει πίσω από ένα στόχο που τον ξεπερνά. Ο στόχος του Μητσοτάκη είναι ο ίδιος ο εαυτός του. Θα μπορούσε να είναι, εξίσου… Άγγλος, Γάλλος, Πορτογάλος, ή κάτι άλλο. Δεν είναι Έλληνας· ανήκει στη διεθνή φυλή των «τεχνοκρατών»: ποτέ δεν υπήρξε Έλληνας πολιτικός τόσο αδιάφορος για την κουλτούρα, μολονότι ισχυρίζεται το αντίθετο, επειδή κάποιοι του επέστησαν την προσοχή σ' αυτό. 

Δεν συμπαθώ εξίσου τον Κασσελάκη, με το χαμόγελο της οδοντόκρεμας, και το μεταμοντέρνο  smart casual look. Είναι προφανές άλλωστε ότι, και αυτός, ωθείται από την επιθυμία της εξουσίας. Μου κάνει πάντως εντύπωση πόσο γράφει – τηλεοπτικά, διαδικτυακά, επικοινωνιακά εννοώ – πόσο δυνατός και μοντέρνος μπορεί να γίνεται στην επιδραστική χρήση των social media, ιδιαίτερα στο πεδίο της πολιτικής και παραπολιτικής αντιπαράθεσης και αυτοπροβολής.

Κάτι που αποδίδεται από κάποιους, στις σπουδές του στη φημισμένη Wharton School, απόφοιτοι της οποίας, μεταξύ άλλων, είναι και οι Έλον Μασκ, Γουόρεν Μπάφετ και Ντόναλντ Τραμπ∙ και πάντως, κάτι που τον έκανε να μοιάζει ιδανικά εναλλακτικός σε σχέση με τους αναχρονικούς, μετά Τσίπρα,  συνυποψήφιούς του, για την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ. Και εν τέλει να επικρατήσει επ’ αυτών.

*******

Ωστόσο ο Κασσελάκης γίνεται συμπαθής, σε εμένα τουλάχιστον, όταν του την πέφτουν σχεδόν κακοποιητικά οι λοιποί – ωθούμενοι από την επιθυμία της εξουσίας, πολιτικοί ηγέτες ή ηγετίσκοι, (όλοι!..) καθώς και τα δημοσιογραφικά ή τα πολιτικά εξαπτέρυγά τους. Πολύ περισσότερο όταν τον «αδειάζουν» κάποιοι από τους υποτιθέμενους κορυφαίους κομματικούς συντρόφους και συνεργάτες του, χαράζοντας προσωπικές στρατηγικές (π.χ. Τεμπονέρας). Και άλλοι, (σχεδόν όλοι οι άλλοι!..) αφήνοντάς τον μόνο κι έρημο: να προσπαθεί να βγάλει τα προσυνεδριακά κομματικά… κάστανα απ’ τη φωτιά, και, ταυτόχρονα, να κάνει… αξιωματική αντιπολίτευση…    

«Ακριβώς όπως οι αποστάτες της Νέας Αριστεράς  είχαν αδειάσει τον Τσίπρα πριν τις εκλογές της 21ης Μαίου», σχολίαζαν τις προάλλες, κάποιοι «διάσημοι» επώνυμοι υποστηρικτές του Κασσελάκη: «Ο Στέφανος εξακολουθεί να έχει την στήριξη της πλειονότητας των 150.000 μελών του ΣΥΡΙΖΑ, εξακολουθεί να το παλεύει με όλες του τις δυνάμεις, αλλά ουσιαστικά δεν έχει κόμμα – αυτό το κόμμα τον βυθίζει όπως βύθισε και τον προκάτοχό του», λένε ευθαρσώς. Και του προτείνουν να «προχωρήσει, να τα αλλάξει όλα, να φτιάξει κάτι νέο»…

Αυτά, σε μια φάση όπου η κοινωνία ξεσηκώνεται και αντιδρά δυναμικά (αγρότες – φοιτητές) κατά της κυβέρνησης Μητσοτάκη, κάτι που, υπό φυσιολογικές δημοκοπικές συνθήκες, θα απέδιδε αριθμητική  επανάκαμψη δυνάμεων στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης και αντίστοιχη φθορά στο κυβερνόν κόμμα.

*******      

Όμως, ενώ πράγματι, οι μετρήσεις αποτυπώνουν μεγάλη  φθορά της κυβέρνησης Μητσοτάκη καθώς, μετά τις αγροτικές και τις φοιτητικές κινητοποιήσεις, δείχνουν ότι το κυβερνών κόμμα έχει πάρει την κατρακύλα, (από το 41% η ΝΔ έχει πέσει στο 25,7% σύμφωνα με προχθεσινή δημοσκόπηση της Alco για τον Alpha) ο ΣΥΡΙΖΑ όχι μόνο δεν ανακάμπτει, αλλά έχει κολλήσει σε οριακά διψήφια νούμερα, (10 – 13%) παλεύοντας με το ΠΑΣΟΚ για τη δεύτερη θέση…

«Η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει φθορά. Θα είχε όμως ακόμα περισσότερη εάν υπήρχε εναλλακτική ώστε να μπορέσει ο κόσμος να την προβάλλει στο μέλλον ως δυνατότητα πολιτικής αλλαγής. Και αυτό δεν το έχουμε καταφέρει, δεν θα κοροϊδευόμαστε», δήλωνε προ ημερών* ο Νίκος Παππάς,  αδειάζοντας κι εκείνος, με τη σειρά του, τον Στέφανο Κασσελάκη: το προτζεκτ «Στέφανος Κασσελάκης», αν θέλετε,  ως «εναλλακτική που θα μπορέσει ο κόσμος να την προβάλλει στο μέλλον ως δυνατότητα πολιτικής αλλαγής»…

Όπως τον «αδειάζουν», τελευταία, ουκ ολίγοι από τους υποτιθέμενους κορυφαίους κομματικούς συντρόφους του. Μεταξύ των οποίων, πρώτος και… καλύτερος και, για πολλοστή φορά, ο Διονύσης Τεμπονέρας, μ’ εκείνη την αλλόκοτη – την συσκευασμένη από μπερδεμένη αριστερόστροφη εφημερίδα - «εκδήλωση των τριών». Στην οποία επιχείρησε να μπερδέψει και τον Τσίπρα…  

«Ο Αλέξης Τσίπρας δεν θα παραστεί σε καμία άλλη εκδήλωση τις επόμενες ημέρες πέραν του Συνεδρίου του ΣΥΡΙΖΑ ΠΣ στα τέλη Φλεβάρη», ήταν η έμμεση μεν, έγκαιρη και έγκυρη δε, απάντηση, του εντιμότατου φυσικού ηγέτη του ΣΥΡΙΖΑ – καθαρή ένδειξη στήριξης, ως το συνέδριο, τουλάχιστον, του πρότζεκτ «Στέφανος Κασσελάκης».

*Σε συνέντευξή του στον «Οικονομικό Ταχυδρόμο»          

Ο καλός πρύτανης, οι 10… ληστές των καταλήψεων και ο σερίφης της κομητείας του μητσοτακέικου

Πως οι… «αδιαμεσολάβητες» καταλήψεις των ΑΕΙ ξεμπροστιάζουν το φασίζον καθεστώς Μητσοτάκη

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

Στους πρυτάνεις, που δεν ενημέρωσαν την κυβέρνηση για τις καταλήψεις προκειμένου να πάρει αμπάριζα ο σερίφης της κομητείας του μητσοτακέϊκου* και να δώσει εντολή στα στρατά για να τις… «εκκενώσουν», απέδωσε τις ευθύνες για την αναστολή επ’ αόριστον της εξεταστικής περιόδου ο πρωθυπουργός Κυριάκος Μητσοτάκης: «Η αστυνομία έχει επέμβει αρκετές φορές. Οι πρυτάνεις έχουν ευθύνη να ενημερώνουν για παράνομες πράξεις για να εκκενώνει καταλήψεις», ήταν η ακριβής φράση του προς τον Παύλο Τσίμα του ΣΚΑΙ που του έπαιρνε τη συνέντευξη.

Είναι αριστεροί οι πρυτάνεις; Είναι αναρχικοί, κομμουνιστές, κεντρώοι, δεξιοί ή ακροδεξιοί; Είναι με την κυβέρνηση, με την αντιπολίτευση ή με τους φοιτητές; Τηλεφώνησα σ’ έναν από… δαύτους και, «με κανέναν δεν είμαστε», μου απάντησε: «Αριστεροί ίσως, δεξιοί και κεντρώοι σίγουρα, μπορεί και κομμουνιστές και αναρχικοί… Αλλά σ’ αυτή την περίπτωση, αγαπητέ μου, με την κυβέρνηση δεν είμαστε γιατί δεν θέλουμε και με την αντιπολίτευση δεν είμαστε γιατί δεν… μπορούμε!..

Κι αμέσως, οικειοθελώς, προχώρησε στη λύση του τηλεφωνικού γρίφου που μου υπέβαλλε: «Καταλαβαίνεις , φαντάζομαι, με την αντιπολίτευση δεν μπορούμε να είμαστε γιατί σ’ αυτή τη φάση αντιπολίτευση δεν υπάρχει, και με την κυβέρνηση δεν μπορούμε να είμαστε γιατί είμαστε με τους εαυτούς μας… Τις οικογένειές μας, τα σπίτια μας, τις δουλειές, τους μισθούς μας… Αξίες που απειλούνται από τις ρυθμίσεις της κυβέρνησης Μητσοτάκη για τα μη κρατικά πανεπιστήμια»…

*******

Τα ιδιωτικά πανεπιστήμια εννοούσε με τη φράση «μη κρατικά πανεπιστήμια», αν δεν καταλάβατε, ο πρύτανης. Προφανώς, άθελά του, τα ονομάτιζε ελαφρώς καμουφλαρισμένα, πλαγίως συγκαλυμμένα, με τον τρόπο του πρωθυπουργού. Ο οποίος,   μιμούμενος το εισηγμένο από το παραδοσιακό ΠΑΣΟΚ πολιτικό λεξιλόγιο, κορόιδευε την κοινωνία, χρησιμοποιώντας το στερητικό μη («μη κρατικά Πανεπιστήμια») και όχι το πραγματικό θεσμοθετούμενο επίθετό τους («Ιδιωτικά Πανεπιστήμια») που προκάλεσε τις καταλήψεις σε δεκάδες τμήματα και σχολές ανά την Ελλάδα…

Για τις οποίες, όπως είπαμε, ο πρωθυπουργός απέδωσε τις ευθύνες στους πρυτάνεις, «που δεν ενημέρωσαν την κυβέρνηση για τις καταλήψεις προκειμένου να πάρει αμπάριζα ο σερίφης της κομητείας του μητσοτακέϊκου και να δώσει εντολή στα στρατά να τις… εκκενώσουν»!..

Ακολούθως, απευθυνόμενος προς τον Παύλο Τσίμα του ΣΚΑΙ πάντα, ο κ. Μητσοτάκης τα έριξε στους καταληψίες φοιτητές, παρομοιάζοντάς τους με… ληστές: «ακούστε, μια εντός εισαγωγικών δημοκρατική διαδικασία, μια συνέλευση φοιτητών, δεν μπορεί να δικαιολογεί μια παράνομη πράξη», είπε: «Είναι σα να βρισκόμαστε εδώ στο στούντιο δέκα άτομα και να αποφασίζουμε δημοκρατικά να πάμε να ληστέψουμε το διπλανό μπακάλικο»!..

*******

Δεν γνωρίζω την αντίδραση του δημοσιογράφου στην άκρως προσβλητική για το φοιτητικό κίνημα και τον συνεντευξιαζόμενο βεβαίως – τον θεσμό που εκπροσωπεί, κυρίως – παρομοίωση. Μια λεκτική αντίδραση, ωστόσο, ήρθε από εκεί που δεν την περιμέναμε, από την νεολαία του ΣΥΡΙΖΑ: «Καλό θα ήταν η ΝΔ που χρωστάει 400.000.000 € στις τράπεζες να μη μιλάει για «ληστείες: μόνη παράνομη είναι η κυβέρνηση που σχεδιάζει να ποδοπατήσει το Σύνταγμα για να φέρει ιδιωτικές επιχειρήσεις στην τριτοβάθμια εκπαίδευση της χώρας»…

Εξηγούμαι: γράφω ότι η συγκεκριμένη (σωστή κατά τα λοιπά) αντίδραση «ήρθε από εκεί που δεν την περιμέναμε», διότι πίστευα -και εξακολουθώ να πιστεύω – ότι οι καταλήψεις των ΑΕΙ είναι… αδιαμεσολάβητες, που λέει κι ο Κασσελάκης. Που πάει να πει «μη υποκινούμενες», όπως θα έλεγε ο… Τζουμάκας στα ‘80s, «ακηδεμόνευτες», θα έλεγε ο Τζόνι ο ΔΑΠίτης στα ‘90s, «αυθόρμητες», όπως μου είπαν προχθές δυο – τρεις καταληψίες, φίλοι της φοιτήτριας κόρης μου…

Κι όταν τους ρώτησα αν είναι πιο κοντά στην κυβέρνηση ή στην αντιπολίτευση, «ρε φίλε, σ’ αυτή τη φάση, με ποια κυβέρνηση και ποια αντιπολίτευση να είμαστε;», μου απάντησαν. Και ύστερα, «Με τον εαυτό μας είμαστε: με τον πατέρα μας και τη μάνα μας και τους φίλους μας… Με τα σπίτια μας είμαστε: τις οικογένειές μας, που με το υστέρημά τους μας συντηρούν και πληρώνουν και τις σπουδές μας από πάνω… Και το παλεύουμε για την κατοχύρωση μιας ουσιαστικής δωρεάν Παιδείας – την απόσυρση του κυβερνητικού νομοσχεδίου για τα… μη κρατικά Πανεπιστήμια, που λες κι εσύ»…             

Δεν λέω τίποτα. Απλά επαναλαμβάνω, γενικεύοντας, αυτό που μου είπε ο φουκαράς ο Πρύτανης:  Με την αντιπολίτευση δεν μπορούμε να είμαστε γιατί σ’ αυτή τη φάση αντιπολίτευση δεν υπάρχει, και με την κυβέρνηση δεν θέλουμε να είμαστε γιατί είμαστε με τους εαυτούς μας… Τις οικογένειές μας, τα σπίτια μας, τις δουλειές, τους μισθούς μας… Αξίες που, για δεύτερη κατά σειράν τετραετία,  απειλούνται από το φασίζον καθεστώς Μητσοτάκη - προϊόν της συνάντησης του ακροδεξιού δόγματος Βορίδη με τη νεοδεξιά εμμονή Χρυσοχοΐδη. Του επονομαζόμενου και «σερίφη της κομητείας του μητσοτακέϊκου».

*ΥΓ: «Ο σερίφης»! Έτσι αποκαλούν τον υπουργό Προστασίας του Πολίτη τα πρόσωπα του περιβάλλοντός του. Κι αυτό το προσωνύμιο δεν είναι διόλου τυχαίο, αφού, σύμφωνα με τον πλέον επαΐοντα περί το  αστυνομικό ρεπορτάζ συνάδελφό μου, «ο Μιχάλης είναι της αμερικανικής σχολής». Και, «από την εποχή των μεγάλων επιτυχιών του (σ.σ.: την εξάρθρωση των τρομοκρατικών οργανώσεων 17 Νοέμβρη, ΕΛΑ και Επαναστατικός Αγώνας) διατηρεί άριστες σχέσεις με την πρεσβεία των ΗΠΑ και τις αμερικανικές μυστικές υπηρεσίες, CIA και τα ρέστα...».

Μητσοτάκης όπως Όρμπαν: για δεύτερη τετραετία, η ερευνητική δημοσιογραφία στον «γύψο»…

Ο νέος εκμαυλισμός των ΜΜΕ, οι SLAPP αγωγές εκφοβισμού κατά των ρεπόρτερ και η ευρωπαϊκή κατακραυγή  

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

 

Στις αρχές της εβδομάδας που πέρασε, η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρούσε μια ακόμα σκανδαλώδη διανομή εκατομμυρίων ευρώ τύπου Πέτσα στα… αγαπημένα της ΜΜΕ, με πρόφαση μια καμπάνια, λέει, «για διαφήμιση της επιστολικής ψήφου». Δεν νομίζω ότι χρειάζονται εξηγήσεις για να καταλάβει κανείς το γελοίον του πράγματος…

Την γελοιότητα της πρόφασης για τον συνεχιζόμενο, για δεύτερη τετραετία, εκμαυλισμό (σ σ: διάβαζε προαγωγή στη διαφθορά) των media και της δημοσιογραφίας εκ μέρους του Κυριάκου Μητσοτάκη και της κυβέρνησής του, εννοώ. Με αντάλλαγμα την αποσιώπηση ή την συγκάλυψη της διάχυτης, σε όλα τα επίπεδα της κυβερνητικής διαχείρισης, διαφθοράς: τον εξοστρακισμό έως εξαφανίσεως της ερευνητικής δημοσιογραφίας και των εσχάτων λειτουργών της.

 

«Η διαφθορά είναι σήμερα στη χώρα μας προστατευόμενο είδος. Κι εκείνοι που καταδιώκονται μέχρις εξαφάνισης είναι οι αντίπαλοί της, με πρώτη τη δημοσιογραφία που επιμένει να βάζει τον δάκτυλον επί τον τύπον των ήλων, αντί για το μέλι», δήλωνε προ διετίας (16/1/22) ο Αλέξης Τσίπρας με αφορμή τις διώξεις κατά των δημοσιογράφων Γιάννας Παπαδάκου και Κώστα Βαξεβάνη για τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ τους, που αφορούσαν εμπλοκές κυβερνητικών αξιωματούχων στο σκάνδαλο της Novartis και άλλες υποθέσεις πολιτικής διαφθοράς…

 

Σε λίγους μήνες (30/6/22) οι συγκεκριμένοι ερευνητές – δημοσιογράφοι αθωώθηκαν, τα αποκαλυπτικά ρεπορτάζ τους ωστόσο πήγαν στον βρόντο: οι εμπλεκόμενοι, σύμφωνα με αυτά, στο σκάνδαλο Novartis κυβερνητικοί αξιωματούχοι ουδέποτε διώχτηκαν – ουδέποτε τιμωρήθηκαν…

 

*******

Στις αρχές της εβδομάδας που πέρασε και ενώ η κυβέρνηση Μητσοτάκη επιχειρούσε μια ακόμα σκανδαλώδη διανομή εκατομμυρίων ευρώ τύπου Πέτσα στα… αγαπημένα της ΜΜΕ,   η «Εφημερίδα των Συντακτών», οι «Reporters United» και ο δημοσιογράφος Θανάσης Κουκάκης που είχαν αποκαλύψει εμπλοκή κυβερνητικών παραγόντων στο σκάνδαλο των παρακολουθήσεων, αντιμετώπιζαν την αγωγή τύπου SLAPP που είχε εκτοξεύσει εναντίον τους ο Γρηγόρης Δημητριάδης, ανιψιός και πρώην διευθυντής του γραφείου του πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη.

 

Σύμφωνα με το δικαστικό ρεπορτάζ, «αφοπλιστικές ήταν οι καταθέσεις του συνταγματολόγου  Νίκου Αλιβιζάτου και του ερευνητή δημοσιογράφου Τάσου Τέλλογλου που, με τις ιδιότητες τους, έθιξαν τη μεγάλη σημασία της Ελευθερίας του Τύπου και την τεράστια διάσταση του σκανδάλου των υποκλοπών, που εξέθεσε την Ελλάδα διεθνώς».

 

Ο συνταγματολόγος αναφέρθηκε, μεταξύ άλλων, και στο ορισμό των SLAPP (Strategic Lawsuits Against Public Participation). Ότι πρόκειται για παραπλανητικές μηνύσεις και αγωγές εξοντωτικού χαρακτήρα που, ως επί το πλείστον, στερούνται βασιμότητας και κατατίθενται από ισχυρά πρόσωπα κατά ΜΜΕ και δημοσιογράφων με στόχο τον εκφοβισμό τους, επειδή ασκούν κριτική για ζητήματα δημοσίου συμφέροντος… «Σας παρακαλώ. Αν θέλετε να μιλήσουμε γενικά για την Ελευθεροτυπία...», τον διέκοψε ο πρόεδρος της έδρας…

 

Ωστόσο γι’ αυτήν (σ. σ: για την Ελευθεροτυπία) μίλησε ο δημοσιογράφος: «Καμία εφημερίδα δεν έγραφε για την παρακολούθηση του Κουκάκη», είπε χαρακτηριστικά. «Και όταν τελειώσει αυτή η δίκη, μπορώ να σας πω γιατί δεν έγραφαν και ποιος έπαιρνε στα γραφεία τους για να μη γράφουν» πρόσθεσε. Συμπληρώνοντας ότι ο Κουκάκης δεν μπήκε στο κάδρο των παρακολουθήσεων παρά μόνο μετά την αποκάλυψη της παρακολούθησης Ανδρουλάκη.

 

*******

Στις αρχές της εβδομάδας που πέρασε και ενώ η «Εφημερίδα των Συντακτών», οι «Reporters United» και ο δημοσιογράφος Θανάσης Κουκάκης βρίσκονταν στο εδώλιο του Πολυμελούς Πρωτοδικείου Αθηνών, αντιμέτωποι με την αγωγή τύπου SLAPP που είχε εκτοξεύσει εναντίον τους ο ανιψιός του πρωθυπουργού Γρηγόρης Δημητριάδης, η Ελλάδα του Κυριάκου Μητσοτάκη βρισκόταν στο «εδώλιο» του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου πλάι στην Ουγγαρία του Βίκτορ Όρμπαν, βαλλόμενη για συστηματικές παραβιάσεις του κράτους δικαίου και των διακηρυσσόμενων αξιών της ΕΕ: «Στην Ουγγαρία του Όρμπαν, ο Τύπος είναι υπό διωγμό και λογοκρισία, αλλά πόσο διαφορετική είναι η κατάσταση στην Ελλάδα του Μητσοτάκη, όπου δημοσιογράφοι και ΜΜΕ πνίγονται στις «στρατηγικές αγωγές» με στόχο τη λογοκρισία και την εξαναγκαστική αυτολογοκρισία;» αναρωτιόταν με κύριο άρθρο της η «Εφημερίδα των Συντακτών».

Αλήθεια, πόσο διαφορετική είναι η κατάσταση στην Ελλάδα του Μητσοτάκη από την κατάσταση στην Ουγγαρία του Όρμπαν όσον αφορά το τοπίο των media; Στο κεφάλαιο του βιβλίου υπό τον τίτλο «Spin Dictators» (Οι δικτάτορες της Ενημέρωσης), όπου οι συγγραφείς του Guriyev και Treisman ιστορούν τη συγκρότηση της «πληροφοριακής αυτοκρατορίας Όρμπαν», προκύπτουν κάποιες ανατριχιαστικές ομοιότητες με τον τρόπο που στήθηκε η «πληροφοριακή απολυταρχία» Μητσοτάκη στη χώρα μας, όπως αυτές:

● Το 2011, οι φιλοκυβερνητικοί ολιγάρχες απέκτησαν απεριόριστο δικαίωμα εξαγοράς ιδιωτικών μέσων ενημέρωσης είτε για να τα κλείσουν είτε για να τα μετατρέψουν σε μέσα κυβερνητικής προπαγάνδας, δημιουργώντας τεράστιες αυτοκρατορίες χειραγωγούμενων μέσων ενημέρωσης.

● Μεγάλο μέρος των διαφημίσεων του δημόσιου τομέα διατέθηκε σε μέσα που ήταν πιστά στην κυβέρνηση. Επιπλέον, η κυβέρνηση αποθάρρυνε ενεργά τους παράγοντες της αγοράς από διαφημιστικές χορηγίες μη συνδεδεμένων με την κυβέρνηση ΜΜΕ.

● Επιβλήθηκε φόρος διαφήμισης που δυσκόλευε αφόρητα την οικονομική επιβίωση των ανεξάρτητων Μέσων…

Υ.Γ: Σύμφωνα με στοιχεία του Ινστιτούτου Mérték, από το 2019 και εντεύθεν, το 79% των ουγγρικών ΜΜΕ «συγκεντρώθηκαν σε χέρια που δουλεύουν για τον Βίκτορ Όρμπαν και το κόμμα του, το Fidesz». Δυστυχώς δεν υπάρχουν αδιάσειστα στοιχεία για το ακριβές ποσοστό των ελληνικών ΜΜΕ που δουλεύουν για τον Κυριάκο Μητσοτάκη και το κόμμα του. Ωστόσο, υπάρχουν μελετητές που υποστηρίζουν ότι το ποσοστό των Μέσων Ενημέρωσης που ελέγχει συναγωνίζεται με… αξιώσεις το 79% του Όρμπαν.   

Μεγάλη αναταραχή στον ΣΥΡΙΖΑ – υπέροχη κατάσταση στη ΝΔ: στο ζενίθ η επιχείρηση αποδόμησης Κασσελάκη

Ο καταιγισμός fake news για «γκρίνιες και σκιές» στο κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης έχει την εξήγησή του

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής     

Τσεκάρω διαδικτυακούς τίτλους ειδήσεων και, «Χάος στον ΣΥΡΙΖΑ με τα think-tank», διαβάζω σε ένα από τα φερόμενα ως εξαιρετικά αναγνώσιμα ειδησεογραφικά σάιτ. Κι ύστερα, «Έντονη δυσαρέσκεια για την ανυπαρξία της Βουτυράκου». Κι ύστερα, «Δεν υπάρχει τομέας που να μην γίνεται αλαλούμ στον ΣΥΡΙΖΑ»…

Τρελαίνομαι… «Αλήθεια, ποιος νοιάζεται για τα… think-tank του ΣΥΡΙΖΑ;», απορώ: πόσοι Έλληνες γνωρίζουν  τι σημαίνει «think-tank», πόσοι γνωρίζουν τι εστί Βουτυράκου και πόσοι απ’ αυτούς αισθάνονται… δυσαρέσκεια ή ευαρέσκεια για την ύπαρξη ή την… ανυπαρξία της; Εξάλλου, ποιος νοιάζεται αν θα γίνει στις  Σπέτσες ή στην… Κολοπετινίτσα η  συνεδρίαση της  Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ, αν «Ο Σπίρτζης σχολίασε  με ειρωνική διάθεση τη δήλωση Κασσελάκη για την επιβολή κομματικής πειθαρχίας» κι αν «Ο Κασσελάκης   τείνει χείρα φιλίας στον Πολάκη» μετά τη… ρήξη!..

Ακολούθως… γειώνομαι στο μετά – Τσίπρα καθιερωμένο   συστημικό ειδησεογραφικό mood, που περιγράφεται απ’ τους κοινωνιολόγους με τη ρήση του Μάο Τσε Τούγκ «Μεγάλη αναταραχή, υπέροχη κατάσταση», και στην περίπτωσή μας σημαίνει μεγάλη αναταραχή στον ΣΥΡΙΖΑ – υπέροχη κατάσταση στη ΝΔ. Και στο ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ. Και στα λοιπά κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης.

*******

Όμως, που στηρίζονταν οι συγκεκριμένοι τίτλοι ειδήσεων που,    καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας που πέρασε, πλημμύριζαν  τα ΜΜΕ και τροφοδοτούσαν το μετά – Τσίπρα καθιερωμένο συστημικό ειδησεογραφικό mood του τύπου «μεγάλη αναταραχή στον ΣΥΡΙΖΑ – υπέροχη κατάσταση στη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, και τα λοιπά κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης»;

«Σε ρεπορτάζ και διαρροές από την σύνοδο της Κ.Ε. του ΣΥΡΙΖΑ» τους απέδιδαν τα ΜΜΕ που τους δημοσίευαν, συνοδευόμενους, συνήθως, από ανυπόγραφα ή ψευδώνυμα, χλωμά και «αγράμματα» κείμενα. Ωστόσο, το δικό μου ρεπορτάζ για τη συγκεκριμένη σύνοδο περιέγραφε μια ζωντανή – έως και «πολυφωνική», όπως την χαρακτήρισε αξιόπιστη πηγή μου – αλλά σχετικά ήρεμη και δημιουργική διαδικασία.

Περίπου όπως την περιέγραφε και η εξαιρετικά αξιόπιστη συνάδελφος και βουλεύτρια Επικρατείας του ΣΥΡΙΖΑ- ΠΣ Έλενα Ακρίτα (η οποία συμμετείχε στην εν λόγω σύνοδο), σε ανάρτησή της στο  Faceboock:

 

«Διαβάζω στα ΜΜΕ δεξιάς απόκλισης ότι υπήρχαν γκρίνιες, λέει, και σκιές στην Κεντρική Επιτροπή κι αισθάνομαι ότι πήγα σε λάθος ξενοδοχείο. Πού τα είδαν όλα αυτά; Γιατί εμείς οι παρόντες συμμετείχαμε σε μια υποδειγματική διαδικασία με γόνιμη ανταλλαγή απόψεων για όλα τα θέματα, με τήρηση των χρόνων από τους ομιλητές, με σεβασμό μεταξύ των μελών, χωρίς φωνές κι εντάσεις όπως πριν τη διάσπαση…».

*******

Μόνη ένστασή μου, η περιορισμένη αναφορά της κ. Ακρίτα σε «ΜΜΕ δεξιάς απόκλισης» και όχι στα ΜΜΕ κάθε απόκλισης, δεξιάς, κεντρώας ή αριστερής, πλην της ΑΥΓΗΣ. Και αυτό γιατί η εν λόγω αναφορά της…  κλονίζει, μερικώς, τη βεβαιότητά μου, ότι οι συγκεκριμένοι τίτλοι ειδήσεων (τα fake news για τη σύνοδο της ΚΕ του ΣΥΡΙΖΑ, δηλαδή, τα οποία καθ’ όλη τη διάρκεια της εβδομάδας που πέρασε, πλημμύριζαν τα μπάνερ των σάιτ, τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων και τα τηλεοπτικά δελτία) εντάσσονται στο μετά – Τσίπρα καθιερωμένο συστημικό ειδησεογραφικό mood «μεγάλη αναταραχή στον ΣΥΡΙΖΑ – υπέροχη κατάσταση στη ΝΔ», το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, και τα λοιπά κόμματα της ελάσσονος αντιπολίτευσης…

Μια βεβαιότητα στηριγμένη σε διασταυρωμένο ρεπορτάζ που τεκμηριώνει το γεγονός ότι, το τελευταίο 15νθήμερο, η   επιχείρηση αποδόμησης του προέδρου του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ Στέφανου Κασσελάκη εντείνεται διαρκώς, τόσο απ’ τη ΝΔ, όσο και από το ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ και τα λοιπά κόμματα της ελάσσονος, αριστερής κυρίως, αντιπολίτευσης, και ότι τις μέρες αυτές βρίσκεται στο ζενίθ της. Πράγμα που, κατά το μάλλον ή ήττον, σημαίνει ότι η απειλή «Κασσελάκης» γίνεται όλο και πιο πιεστική, όλο και πιο… φοβιστική για τους ηγέτες της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ, κυρίως, αλλά και για τους αρχηγούς των λοιπών, σχημάτων της ελάσσονος αριστερής αντιπολίτευσης 

Τα πολιτικά και επικοινωνιακά «γιατί» και «πως» τώρα, σας τα  αφήνω ως… τροφή για σκέψη… Προτείνω, ωστόσο, να αρχίσετε να τα ψάχνετε και σε μια – δυο… ανεξέλεγκτες δημοσκοπήσεις (που ξέφυγαν απ’ τον συστημικό έλεγχο, εννοώ) και δείχνουν πτώση της τάξεως των 11 μονάδων (29,5 – 30,5%) για τη ΝΔ, άνοδο και σταθεροποίηση του ΣΥΡΙΖΑ (13,5 – 14,5%) στη δεύτερη θέση, πτώση και σταθεροποίηση του ΠΑΣΟΚ – ΚΙΝΑΛ (10,5 – 11,5%) στην τρίτη θέση, την επαναφορά του ΚΚΕ (6,5 – 7,5%) στο στοιχειωμένο ποσοστό του,  κλπ., 

Ο Ουμπέρτο Έκο, η ομοφοβική ανταρσία στη ΝΔ και η "απόκρυψή" της από τα Μητσοτακικά ΜΜΕ

Πως καταστρέφεις μια «κακή» είδηση, σπρώχνοντας μίαν άλλη ακριβώς από πίσω της…

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής

Πρώτο 15νθήμερο του 2024 και ο λαός οικουρεί, παραζαλισμένος από τη μεγεθυμένη μεθεορταστική αφραγκία και τα…  παράπλευρα covid. Με την κυβέρνηση να τραντάζεται από τις αντιδράσεις ακραίου ομοφοβικού… ανδρισμού των τσεκουράτων ακροδεξιών υπουργών της και των μισών, περίπου,  βουλευτών της, ενάντια στη θεσμοθέτηση του γάμου και της τεκνοθεσίας για τα ομόφυλα ζευγάρια. Και την   αξιωματική αντιπολίτευση να φυτοζωεί, προετοιμάζοντας… πλατφόρμες για το συνέδριο του Φεβρουαρίου και πληκτρολογώντας πρωτότυπες ή στερεότυπες αντιπολιτευτικές ανακοινώσεις και αναρτήσεις… Οι οποίες, ούτως ή άλλως, στα ψιλά των ΜΜΕ και τα αμφιλεγόμενα πόστ των social media καταλήγουν…

Στο παρασκήνιο όλα αυτά. Κι όταν στην εποχή μας λέμε «στο παρασκήνιο», εννοούμε αυτό που παλαιότερα ονομάζαμε  «πραγματικότητα». Το απέραντο δυστοπικό backstage πίσω από τις τηλεοπτικές κάμερες, τις ψηφιακές πλατφόρμες, τα social media και τα πρωτοσέλιδα των εφημερίδων. Όπου, στις μέρες μας, εκτυλίσσεται η πραγματική ζωή των ανθρώπων. 

Πίσω από την εκκωφαντικό θόρυβο της υπερπληροφόρησης δηλαδή, που συνιστά τη λεγόμενη εικονική πραγματικότητα, αυτό το απύθμενο ψέμα. «Η πληθώρα της πληροφόρησης είναι αντίστοιχη με τον θόρυβο και η πολιτική εξουσία το έχει καταλάβει πολύ καλά αυτό», έλεγε ο Ουμπέρτο Έκο. «Γι’ αυτό η λογοκρισία δεν ασκείται πια μέσω της απόκρυψης ή της εξαφάνισης, αλλά μέσω του πολλαπλασιασμού», εξηγούσε: «για να καταστρέψεις μια είδηση, αρκεί στις μέρες μας να σπρώξεις μια άλλη ακριβώς από πίσω της», κατέληγε…

*******

Περιγράφοντας, λες, τη μέθοδο που εφαρμόζει εδώ και μια πενταετία η μιντιακή αυτοκρατορία Μητσοτάκη,    καταστρέφοντας συστηματικά κάθε κακή είδηση για τον ίδιο και, αντίστοιχα, κάθε καλή για τους πολιτικούς αντιπάλους του: την περασμένη Δευτέρα, ας πούμε, ανάμεσα στον συνήθη ορυμαγδό των σκουπιδιών της υπερπληροφόρησης, πρωτοστατούντων των τσεκουράτων ακροδεξιών του κυβερνώντος κόμματος Βορίδη, Πλεύρη &ΣΙΑ, έσκασε σαν ωρολογιακή βόμβα η σφοδρή αντίδραση 70, περίπου, γαλάζιων βουλευτών, στην… παλινδρομική απόφαση Μητσοτάκη για θεσμοθέτηση του γάμου και της τεκνοθεσίας των ομόφυλων ζευγαριών…

Λοιπόν, που λέτε, πριν προλάβει η συγκεκριμένη… «κακή» είδηση να εισβάλλει στην ειδυλλιακή εικονική κυβερνητική πραγματικότητα παραβιάζοντάς την, τα συστημικά ΜΜΕ την κατέστρεφαν, σπρώχνοντας ακριβώς από πίσω της μίαν άλλη: την ειδυλλιακή εικονική πραγματικότητα «Μητσοτάκης»!..

Να καταλαμβάνει τον ζωτικό χώρο της πολιτικής «ενημέρωσης», ποζάροντας απέναντι στο πρώτο υπουργικό συμβούλιο του 2024 μεταμφιεσμένος (σ σ: από τους επικοινωνιολόγους του και τους… αρμόδιους συντάκτες) στον   αδιαμφισβήτητο ηγέτη της ΝΔ – τον ιδανικό πρωθυπουργό της εικονικής ελληνικής πραγματικότητας…

Τον γνωστό σε όλους μας μέγα… μεταρρυθμιστή φανφάρα: «οι στόχοι μας παραμένουν οι ίδιοι, με σημαντικές μεταρρυθμίσεις, με πρώτο σκοπό τη βελτίωση της καθημερινότητας για κάθε Ελληνίδα και για κάθε Έλληνα», να ρητορεύει, εισπράττοντας τα εικονικά χειροκροτήματα των βουλευτών του…

Κι ούτε λέξη για τη θεσμοθέτηση του γάμου και της τεκνοθεσίας από ομόφυλα ζευγάρια. Και τις αντιδράσεις ακραίου ομοφοβικού… ανδρισμού των μισών, περίπου, βουλευτών του κόμματός του. Και των τσεκουράτων ακροδεξιών  υπουργών του.

*******   

Την ίδια στιγμή, το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης  απαντούσε στις εν λόγω ενδοκυβερνητικές αντιδράσεις ακραίου ομοφοβικού… ανδρισμού των μισών, περίπου, βουλευτών του κόμματός του και των τσεκουράτων ακροδεξιών  υπουργών του, με την ανακοίνωση μιας μεγάλης ανοιχτής συγκέντρωσης με κεντρικό ομιλητή τον Στέφανο Κασσελάκη για την ισότητα παντού: «την υπεράσπιση των ατομικών δικαιωμάτων για όλους τους πολίτες χωρίς καμία διάκριση»..  

Πριν, ωστόσο, προλάβει η συγκεκριμένη… «κακή» (σ σ: για τον πρωθυπουργό και την κυβέρνησή του) είδηση να εισβάλλει και να διαστρεβλώσει την ειδυλλιακή εικονική κυβερνητική πραγματικότητα παραβιάζοντάς την, τα συστημικά ΜΜΕ την κατέστρεφαν (σ.σ.: την έθαψαν στην κυριολεξία!) σπρώχνοντας ακριβώς από πίσω της μίαν άλλη: την «λαμπρή παρουσία Μητσοτάκη στην τελετή θεμελίωσης της νέας πτέρυγας του εργοστασίου της φαρμακευτικής εταιρείας, Boehringer Ingelheim, στο Κορωπί»!.. Κι αμέσως μετά μίαν άλλη: την «δήλωση Μητσοτάκη για την ευρωστία των ελληνικών Τραπεζών»!.. Κι αμέσως μετά με μίαν άλλη: την «απολαυστική βραδιά του ζεύγους Κ. Μητσοτάκη - Μαρέβας στη Μαρινέλλα»!..

Ακριβώς όπως τα έλεγε ο Ουμπέρτο Έκο: «Η πληθώρα της πληροφόρησης είναι αντίστοιχη με τον θόρυβο και η πολιτική εξουσία το έχει καταλάβει πολύ καλά αυτό. Γι’ αυτό η λογοκρισία δεν ασκείται πια μέσω της απόκρυψης ή της εξαφάνισης, αλλά μέσω του πολλαπλασιασμού: για να καταστρέψεις μια είδηση, αρκεί στις μέρες μας να σπρώξεις μια άλλη ακριβώς από πίσω της».

 

 

 

Η επικοινωνιακή ηγεμονία Μητσοτάκη και η δημοσιογραφία του marketing και του editing

Το σύνδρομο της πολιτικής και δημοσιογραφικής αφωνίας απέναντι στην κυβερνητική δικτατορία της ενημέρωσης

 

Γράφει ο Νίκος Τσαγκρής 

Οι σύγχρονοι πολιτικοί ηγέτες είναι απολύτως αναλώσιμοι. Όπως τα είδωλα της showbiz στην εποχή του YouTube, του Spotify και των social media. Ή κάπως έτσι: τη μια μέρα είναι στο Νο.1 των charts ο Light με το Allegra, ας πούμε, την άλλη ο Μητσοτάκης με την «οικογενειακή πρωτοχρονιάτικη φωτογραφία» του, την τρίτη ο Οικονομόπουλος με τον «Έκπτωτο Άγγελο», την  τέταρτη ο Κασσελάκης «με τον σύντροφό του Τάϊλερ και τη σκυλίτσα τους Φάρλι», κ.ο.κ.

Καλά, τον Ανδρουλάκη του ΠΑΣΟΚ ούτε καν στο top 10 δεν τον βρίσκεις. Πιο κάτω και απ’ τον Κιάμο, τον Κουτσούμπα, την JOSEPHINE και την Ζωή Κωνσταντοπούλου!..  Όσο για τον Αλέξη Χαρίτση της «Νέας Αριστεράς», δεν λέμε τίποτα: μόνο στα charts της Εφημερίδας των Συντακτών παίζει. Πάντα στο Νο.1, πάνω κι απ’ τον Τσακαλώτο!.. Κι απ’ τον Μητσοτάκη, κι απ’ τον Ανδρουλάκη κι απ’ τον Κουτσούμπα!.. Και, πάντως, πάνω απ’ τον Κασελάκη και τον Τσίπρα…

Όπως για τα είδωλα της showbiz, έτσι και για τους πολιτικούς ηγέτες είναι θέμα μάρκετινγκ. Ελληνιστί, θέμα αγοραλογίας: «Μάρκετινγκ ή αγοραλογία, είναι η οργανωμένη προσπάθεια μίας επιχείρησης ή ενός οργανισμού να ικανοποιήσει τις ανάγκες αλλά και τις επιθυμίες των καταναλωτών», εξηγεί απλά και κατανοητά τη στρατηγική της έρευνας αγοράς και της διαφήμισης η Wikipedia. Και μοιάζει σαν να εξηγεί την ασκούμενη απ’ τα σύγχρονα συστημικά ΜΜΕ δημοσιογραφία…

*******

«Προσπαθούμε να ικανοποιήσουμε τις ανάγκες και τις επιθυμίες των καταναλωτών ενημέρωσης – τηλεθεατών μας, προσφέροντάς τους όσα θέλουν να μάθουν και να ακούσουν, με τον τρόπο που θέλουν να τα μάθουν και να τα ακούσουν», μου απάντησε ο διευθυντής ενημέρωσης μεγάλου καναλιού, όταν τον ρώτησα πως είναι δυνατόν το (κατά τη γνώμη μου) «ξέφτιλο» πρωϊνάδικο του σταθμού του να έχει τόσο μεγάλη θεαματικότητα. Και όταν απόρησα πώς ξέρει εκείνος τι θέλουν να μάθουν και να ακούσουν οι… καταναλωτές των ενημερωτικών εκπομπών που διευθύνει, «είναι απλό, το διαβάζουμε στα social media» μου απάντησε σιβυλλικά.

Ύστερα, σε μια κρίση ειλικρίνειας , ομολόγησε πως «όταν τα θέματα σοβαρεύουν (σ σ: όταν αφορούν την κυβερνητική πολιτική, εννοούσε) το μάρκετινγκ αλλάζει, γίνεται… editing»! Που πάει να πει, επεξεργασία, διόρθωση, διαμόρφωση, (μεταμόρφωση σε βαθμό διαστρέβλωσης, αν υπάρχει λόγος) του γραπτού, φωτογραφικού, οπτικού, ακουστικού ή κινηματογραφικού υλικού που βγαίνει στον «αέρα»…

Ειδικά όταν  το ρεπορτάζ αφορά δυσάρεστες κυβερνητικές επιλογές ή καταστάσεις ή γκάφες και χρειάζεται να «καλυφθεί» το προστατευόμενο πρόσωπο από τα πυρά της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Να παραμείνει άτρωτο και, αν είναι δυνατόν, τα πυρά να εξοστρακιστούν προς την κατεύθυνση του αρχηγού της.

Είναι περιττό, νομίζω, να σας… ενημερώσω ότι το «προστατευόμενο πρόσωπο» ονομάζεται Κυριάκος Μητσοτάκης και ότι ξαναβγήκε πρωθυπουργός προ πενταμήνου, λαμβάνοντας το 41% της λαϊκής ψήφου!  Και ότι ο αρχηγός της αξιωματικής αντιπολίτευσης που αντικατέστησε τον Αλέξη Τσίπρα, μετά την ήττα του ΣΥΡΙΖΑ - ΠΣ με 20 μονάδες διαφορά από τη ΝΔ, ονομάζεται Στέφανος Κασσελάκης.

*******

Το περίεργο είναι ότι – παρά την εδραιωμένη λαϊκή αίσθηση ότι η συντριπτική νίκη του Μητσοτάκη επί του Τσίπρα οφείλεται, εν πολλοίς, και στο «σπρώξιμο» του πρώτου από τα συστημικά ΜΜΕ, πέντε μήνες μετά τις εκλογές της 25^ης Ιουνίου επικρατεί επί του θέματος… απέραντη σιωπή. Ακόμα κι από τους πολιτικούς της αξιωματικής αντιπολίτευσης, τον ίδιο τον Τσίπρα, τον ίδιο τον Κασσελάκη.

Και βέβαια, πλήρης και… δικαιολογημένη δημοσιογραφική αφωνία: διότι ποιος δημοσιογράφος – εργαζόμενος  σε ΜΜΕ που ανήκουν στο μιντιακό σύστημα Μητσοτάκη (όλα!..) θα... επιζούσε αν τολμούσε να γράψει για την ορμπανικού ήθους και ύφους και δυναμικής… συμβολή του μιντιακού συστήματος Μητσοτάκη στον εκλογικό του θρίαμβο;

Ειδικά εάν ο δημοσιογράφος – σχολιαστής εντόπιζε και τολμούσε να επισημάνει και να απαριθμήσει τις απίστευτες ομοιότητες της προεκλογικής εκστρατείας και της συντριπτικής επικράτησης του προέδρου της Ν.Δ Κυριάκου Μητσοτάκη το ‘23 με την προηγηθείσα προεκλογική εκστρατεία και τη συντριπτική, επίσης, επικράτηση του Ούγγρου «δικτάτορα της ενημέρωσης» Βίκτορ Ορμπάν το ’22, ας πούμε:

 Ότι ήταν μια προεκλογική εκστρατεία που, ακριβώς όπως αυτή του Μητσοτάκη στην Ελλάδα, σημαδεύτηκε από την βρώμικη προπαγάνδα των ελεγχόμενων σε ποσοστό 80%  από το σύστημα Ορμπάν ΜΜΕ (σ σ: ακριβώς όσο και στη χώρα μας απ’ το σύστημα Μητσοτάκη!..) κατά της δημοκρατικής αντιπολίτευσης… Κι ακόμα ότι προέκυψε μια…σοκαριστικά μεγαλύτερη ψαλίδα (18 μονάδες διαφορά μεταξύ πρώτου και δεύτερου κόμματος!) από αυτήν που είχαν προβλέψει οι ουγγρικές δημοσκοπήσεις, απίστευτα πανομοιότυπη με την… δικιά μας «σοκαριστική» ψαλίδα των 20 μονάδων μεταξύ ΝΔ – ΣΥΡΙΖΑ… Κι ακόμα, ότι προέκυψε απροσδόκητη τερατογένεση ενός νέου ακροδεξιού κόμματος ονόματι «Mi Hazank», (πανομοιότυπη με τους δικούς μας «Σπαρτιάτες») που κατάφερε να ξεπεράσει το όριο του 5% και εισήλθε στο κοινοβούλιο!..

Αλήθεια, ποιος δημοσιογράφος θα... επιζούσε αν τολμούσε να παραδώσει ένα τέτοιο γραπτό, να αρθρώσει έναν τέτοιο λόγο; Και ποιο από τα ΜΜΕ του συστήματος Μητσοτάκη θα το δημοσίευε ή θα το εξέπεμπε; «Ο φόβος φυλάει τα έρμα», έλεγε η… φουκαριάρα η μάνα μου. Έτσι ακριβώς: πολιτικοί και δημοσιογράφοι σιωπούν, φοβούμενοι τη δικτατορία της ενημέρωσης «Μητσοτάκης Α.Ε».