8 Ιουνίου 2016

Σταύρος Σημίτης-Σαμαράς, του Κυριάκου


Η Ν.Δ. του Κυριάκου, συνεπικουρούμενη από τα υπολείμματα της διαπλεκόμενης ήττας (Σημίτης - Ψυχάρης- Σαμαράς) αρνείται να συμβιβαστεί με την πανευρωπαϊκή αποδοχή του "μεταρρυθμιστικού ΣΥΡΙΖΑ"  

Μιλώντας εκ του αποτελέσματος μπορούμε να πιστοποιήσουμε ότι, εν τέλει, ο Αλέξης Τσίπρας τα κατάφερε καλύτερα απ' τους νεοφιλελεύθερους και ταυτόχρονα καλύτερα απ' τους σοσιαλιστές: πέτυχε την αξιολόγηση εφαρμόζοντας τις προαπαιτούμενες από το πρόγραμμα μεταρρυθμίσεις, και την πέτυχε προστατεύοντας μισθούς και συντάξεις, ανακατανέμοντας τα φορολογικά βάρη υπέρ των ασθενέστερων οικονομικών τάξεων και κερδίζοντας το στοίχημα για την ελάφρυνση του χρέους". 

 Αυτή είναι η εκτίμηση ενός κορυφαίου αξιωματούχου της Κομισιόν, μια εκτίμηση που συμμερίζονται και εκφράζουν δημοσίως ακόμα και ορισμένοι απ' τους πλέον σκληρούς συστημικούς παράγοντες. Ο πολύς Γερούν Ντάϊσελμπλουμ, ας πούμε, που για πρώτη φορά στη συστημική του θητεία βρήκε το θάρρος να δηλώσει ότι είναι ένας... σοσιαλδημοκράτης που θαυμάζει τον Έλληνα πρωθυπουργό, ο οποίος "κέρδισε τις εκλογές τον προηγούμενο Σεπτέμβριο διότι διόρθωσε τα λάθη του, ο ίδιος άλλαξε, το κόμμα του έχει γίνει πιο ειλικρινές (!) κλπ. κλπ... 

Στην ίδια εκτίμηση για τον Αλέξη Τσίπρα και την "καλή δουλειά που έκανε η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ" συγκλίνουν αρκετοί πρωτοκλασάτοι κεντροαριστεροί Ευρωπαίοι ηγέτες, όπως ο Ματέο Ρέντσι και ο Φρανσουά Ολάντ, χωρίς, φυσικά, να ενδιαφέρονται για την εκτίμηση του ίδιου του ΣΥΡΙΖΑ (την αυτοεκτίμηση του κόμματος ΣΥΡΙΖΑ, εννοώ) αλλά και της κυβέρνησης, ή μέρους αυτής, επί του ζητήματος. Ενώ η αδιαφορία αυξάνεται και... πληθύνεται, όταν οι εκτιμήσεις για τη "δουλειά" της κυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ (αυτόν το μικρό, μα σπουδαίο κύκλο διακυβέρνησης που κλείνει με την αξιολόγηση) προέρχονται από το ευρύτερο εκλογικό κοινό του ΣΥΡΙΖΑ. Κανένας δεν ασχολείται... 

 Σύγκλιση... μεταρρυθμιστών 

 Το θέμα είναι ότι ακριβώς τη στιγμή που ακόμα και κορυφαίοι πολιτικοί παράγοντες του ευρωπαϊκού νεοφιλελευθερισμού (πολλοί εκ των οποίων αποτελούν εκλεκτά μέλη του Ευρωπαϊκού Λαϊκού Κόμματος) υποδεικνύουν τον Έλληνα πρωθυπουργό και τους υπουργούς του ως υποδειγματικούς μεταρρυθμιστές "που τα κατάφεραν καλύτερα και απ' τους νεοφιλελεύθερους και απ' τους σοσιαλδημοκράτες", οι εντόπιοι πολιτικοί παράγοντες αντιδρούν. Και οι νεοφιλελεύθεροι και οι σοσιαλδημοκράτες 

Νεοφιλελεύθεροι και σοσιαλδημοκράτες τρόπος του λέγειν, βέβαια, αφού στη χώρα όπου ανθεί η φαιδρά πορτοκαλαία, σπάνια οι νεοφιλελεύθεροι ήσαν νεοφιλελεύθεροι και οι σοσιαλδημοκράτες σοσιαλδημοκράτες, ενώ πιο νεοφιλελεύθεροι απ' τους νεοφιλελεύθερους ήσαν οι σοσιαλδημοκράτες και πιο σοσιαλδημοκράτες απ' τους σοσιαλδημοκράτες οι νεοφιλελεύθεροι: το μόνο κοινό σημείο των εντοπίων νεοφιλελευθέρων τε και σοσιαλδημοκρατών είναι ο... Σταύρος Ψυχάρης. Για να είμαστε ακριβείς, η σύγκλιση των εντόπιων νεοφιλελευθέρων και σοσιαλδημοκρατών - ανεξάρτητα αν είναι νεοφιλελεύθεροι που έγιναν σοσιαλδημοκράτες ή σοσιαλδημοκράτες που έγιναν νεοφιλελεύθεροι - με την ΔΟΛια άποψη ότι ο Τσίπρας και η κυβέρνησή του απέτυχαν ως μεταρρυθμιστές. Ότι τα έκαναν μούσκεμα με την αξιολόγηση, την έκλεισαν στραβά, και ότι αυτό που πρέπει να γίνει τώρα είναι να δημιουργηθεί ένα ρεύμα μεταρρύθμισης απ' όλες τις δυνάμεις της δεξιοκεντροαριστεράς, όπως επανειλημμένα έχει τονίσει ο Κώστας Σημίτης, το οποίο "θα μπορούσε να είναι η ομπρέλα (!) που θα καλύψει τους πάντες", κάθε σωστό... μεταρρυθμιστή. 

 Μιά φενάκη 

Μιά άλλη φαεινή ιδέα, της οποίας εμπνευστής είναι ο παλαίμαχος πολιτικός Αντώνης Σαμαράς. που θα μπορούσε, υποτίθεται, να ενώσει τους νεοφιλελεύθερους με τους σοσιαλδημοκράτες, ανεξάρτητα αν πρόκειται για σοσιαλδημοκράτες που έγιναν νεοφιλελεύθεροι ή νεοφιλελεύθερους που έγιναν σοσιαλδημοκράτες, είναι να μπουν οι πραγματικοί μεταρρυθμιστές στα ψηφοδέλτια της Νέας Δημοκρατίας. Και αυτοί, σύμφωνα με τον εμπνευστή της... φαεινής, είναι τα πρώην και τα νυν στελέχη του ΠΑΣΟΚ: «Πρόσεξε! Υπάρχει μια πολιτική κλωστή που ενώνει τους πραγματικούς μεταρρυθμιστές. Από τη Δεξιά ως την Κεντροαριστερά, πέρα και πάνω από κόμματα», προειδοποίησε ως έμπειρος... ηττημένος ο κ. Σαμαράς τον άπειρο διάδοχό του Κυριάκο. Δίνοντάς του στο χέρι τον μίτο της κλωστής που ενώνει τους πραγματικούς μεταρρυθμιστές της ΝΔ με τους πραγματικούς μεταρρυθμιστές Βαγγέλη Βενιζέλο, Άννα Διαμαντοπούλου, Ανδρέα Λοβέρδο και Γιάννη Μανιάτη, ας πούμε, ανεξάρτητα αν είναι σοσιαλιστές που έγιναν νεοφιλελεύθεροι, ή νεοφιλελεύθεροι που έγιναν μεταρρυθμιστές. 

Σταματάω εδώ, καθώς έγινε προφανές, ελπίζω, αυτό που θέλω να περιγράψω: ότι, ενώ η πλειονότητα των Ευρωπαίων πολιτικών και θεσμικών παραγόντων εκδηλώνουν επωνύμως και δημοσίως το θαυμασμό τους για τον επιτυχημένο μεταρρυθμιστή Τσίπρα και την κυβέρνησή του ("τα κατάφερε καλύτερα απ' τους νεοφιλελεύθερους και ταυτόχρονα καλύτερα απ' τους σοσιαλιστές"), η ελληνική αντιπολίτευση, με προεξάρχουσα τη Ν.Δ. του Κυριάκου, συνεπικουρούμενη από τα υπολείμματα της διαπλεκόμενης ήττας που φέρει το ονοματεπώνυμο Σταύρος Σημίτης - Σαμαράς, αρνείται να συμβιβαστεί με αυτήν την πανευρωπαϊκή αποδοχή του "μεταρρυθμιστικού ΣΥΡΙΖΑ". Και φυτοζωεί σε μιαν ανταγωνιστική με την κυβέρνηση μεταρρυθμιστική φενάκη.

Νίκος Τσαγκρής

Δεν υπάρχουν σχόλια: