12 Φεβρουαρίου 2014

τρόμος της τάξεως του συν – πλην 3%

Τα κόμματα της συγκυβέρνησης και οι «νταβατζήδες» τους δίνουν ρέστα προκειμένου να επιβιώσουν δημοσκοπικά, καθώς εκλογικά την έχουν… βαμμένη

Οι πολίτες σπάνια προκαλούν την πολιτική. Αλλά η πολιτική δεν χάνει ευκαιρία. Τους προκαλεί διαρκώς. Πράγμα ενοχλητικό μεν, φυσικό δε: η πολιτική είναι εξαρτημένη απ’ τους πολίτες. Χωρίς αυτούς θα έμοιαζε σαν πρεζόνι που ξέμεινε από πρέζα. Γιατί ο πολίτης είναι η πρέζα της πολιτικής.
Κάποτε ίσχυε και το αντίθετο: Η πολιτική ήταν η πρέζα του πολίτη. Εδώ και αρκετά χρόνια όμως η πλειοψηφία των Ελλήνων έπαψαν να φτιάχνονται με την πολιτική. Η «πρέζα» ήταν νοθευμένη. Τους χάλαγε...

Ωστόσο ακόμα και σήμερα,, σε συνθήκες «κατοχής» και «πολέμου», οι πολιτικοί εξακολουθούν να... φουμάρουν τους πολίτες. Και οι πολίτες τους πολιτικούς.
Ένας βασικός τρόπος να φουμάρεις πολίτες όταν είσαι πολιτικός και πολιτικούς όταν είσαι πολίτης είναι τα γκάλοπ.
Σ’ αυτό το επίπεδο νεφελώδους όσμωσης, να πούμε, των πολιτικών με τους πολίτες (και τούμπαλιν) «γίνεται της G.P.O»! Έτσι λένε οι Έλληνες της νέας γενιάς, σαρκάζοντας τις «και καλά» σφυγμομετρικές ανατροπές του Πρετεντέρη στο MEGA. Και έχουν δίκιο: τα μνημονιακά κόμματα της συγκυβέρνησης και οι νταβατζήδες τους δίνουν ρέστα προκειμένου να επιβιώσουν δημοσκοπικά. Διότι εκλογικά την έχουνε βαμμένη…

Όταν μιλούν οι δημοσκόποι

Τα γκάλοπ είναι ενοχλητικά. Προκαλούν τους πολίτες όσο, περίπου, και οι πολιτικοί. Και οι πολίτες αντιδρούν μέσω των ενοχλητικών γκάλοπ προκαλώντας τους πολιτικούς: «Όχι, αυτήν τη φορά δεν θα σε ψηφίσω» στέλνουν το… μήνυμα στην κυβέρνηση μήπως και την τρομάξουν και σταματήσει να τους «παίρνει τα μέτρα» οριζοντίως ή καθέτως, στη… διάρκεια του χρόνου.

Στη διάρκεια του χρόνου, ιδιαίτερα επί συγκυβέρνησεως Σαμαρά – Βενιζέλου, τα γκάλοπ έγιναν πιο προκλητικά, πιο ενοχλητικά, πιο γελοία παρά ποτέ. Αυτό δεν το λέμε εμείς. Και δεν το λένε οι Συριζαίοι κι ο ΣΥΡΙΖΑ. Το λένε οι δημοσκόποι: οι δημοσκόποι… ομιλούν την ελληνική και, ειδικά αν τυχαίνει να είναι φίλοι ή συνεργάτες σου, σου αποκαλύπτουν όλα τα μυστικά της τέχνης τους. Ύστερα ξαναγίνονται οι αινιγματικοί δημοσκόποι που βλέπουμε στις τηλεοράσεις. Να εκλαϊκεύουν τα ευρήματα των ερευνών τους. Προκειμένου να κατανοήσουν οι πολίτες τι… ψηφίζουν. Και τι σκέφτονται για τους πολιτικούς και την πολιτική…
Οι παροικούντες την δημοσιογραφική Ιερουσαλήμ (ιδιαίτερα οι κατέχοντες επιτελικές θέσεις σε εφημερίδες ή ραδιοτηλεοπτικά μέσα), γνωρίζουμε για τα γκάλοπ όσα, περίπου, και οι δημοσκόποι:

- Οι πολίτες, στην σημερινή άκρως διαλυτική κοινωνική ατμόσφαιρα, είναι περισσότερο παρά ποτέ εχθρικοί απέναντι στις εταιρίες δημοσκοπήσεων: τις ταυτίζουν απολύτως με την μνημονιακή πολιτική και τα συστημικά Μέσα Ενημέρωσης.

- Οι δημοσκοπήσεις γίνονται μετ’ εμποδίων, λόγω των πολλών αρνήσεων και των σαρκαστικών – παραπλανητικών απαντήσεων. Γι’ αυτό, οι μετρήσεις που παράγονται είναι αμφίβολης αξιοπιστίας.

- Πολύ συχνά, δια της μεθόδου των«μαγειρεμένων» ερωτήσεων, (παραπλανητικών, ασαφών κλπ,) μπορείς να οδηγήσεις το «δείγμα» των ερωτωμένων στο επιθυμητό, προπαγανδιστικό, αποτέλεσμα.

Μια προχωρημένη «συνταγή»

Εντάξει, το ότι τα γκάλοπ «μαγειρεύονται» όταν λάχει, ανάλογα με τα γούστα του πελάτη, το γνωρίζουμε από τα πολύ παλιά χρόνια. Είναι γνωστό, επίσης ότι τα περιθώρια του «μαγειρέματος» περιορίζονται στο μέγεθος της σοβαροφάνειας που οφείλουν να τεκμηριώνουν (με βάση τους κανόνες δεοντολογίας που τις διέπουν) οι εταιρίες δημοσκοπήσεων.

H πλέον προχωρημένη συνταγή της δημοσκοπικής μαγειρικής είναι «η σταθεροποίηση μιας πρόβλεψης στα ευρύτερα δυνατά όρια στατιστικού λάθους»: η διαφορά μεταξύ δυό ακραία ανταγωνιστικών για την κυβέρνηση κομμάτων οφείλει να… κυμαίνεται στο συν – πλην 3% στη διάρκεια του δημοσκοπικού χρόνου.

Έτσι ακριβώς: στη διάρκεια του παρόντος δημοσκοπικού χρόνου η πρόκληση των πολιτών απέναντι στη συγκυβέρνηση των Σαμαρά-Βενιζέλου σταθεροποιήθηκε, στα όρια του στατιστικού λάθους βεβαίως-βεβαίως, υπέρ του ΣΥΡΙΖΑ. Και ενίοτε αυξομειώνεται από το +3% προς το +1% και πάλι πίσω: ανάλογα με τον... βαθμό ενόχλησης των εκλογομαγείρων του Μαξίμου από την πραγματική άνοδο των ποσοστών του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης: «ανάλογα με τον βαθμό... τρόμου που τους καταλαμβάνει όταν βλέπουν την πραγματική διαφορά», όπως λένε κατ’ ιδίαν οι δημοσκόποι.

Τα γκάλοπ της περασμένης εβδομάδας περιέχουν... βαθμό τρόμου της τάξεως των 2 μονάδων. Έναν χαμηλό βαθμό τρόμου, θα μπορούσε να πει κανείς, που όμως φαίνεται ότι τρόμαξε δυσανάλογα τους παραγγελιοδόχους του, εκεί στο MEGA. Αφού πέρασαν στα γρήγορα την κάρτα της πρόθεσης ψήφου και έμειναν να συζητούν τη δημοσκοπική προοπτική των κυβερνητικών συμμαχιών. Με μπόλικη …ελιά στη συνταγή τους.

Νίκος Τσαγκρής   

Δεν υπάρχουν σχόλια: