Οι παράνομοι των Αθηνών…

Άρχισαν τα δύσκολα. Τα συνηθισμένα δηλαδή. Σήμερα, για να μπεις στο κέντρο της πόλης, έπρεπε να βλαστημήσεις. Τις συνηθισμένες βλαστήμιες. Και να παίξεις το παιχνίδι των παράνομων παρακάμψεων. Το συνηθισμένο παιχνίδι.
—Ρε φίλε, λάθος πας, δεν πάει από 'δω, θα σκοτωθούμε, μου λέει ένας μηχανάκιας.
—Και πού ξέρεις ότι δεν πας εσύ ανάποδα, του λέω.
—Πάει στοίχημα; μου λέει.
—Πάει, του λέω.
Κατεβαίνουμε, πάμε στην αρχή του μικρού δρόμου, απαγορευτικό σήμα. Πάμε στο τέλος του δρόμου, άλλο απαγορευτικό σήμα. Σκάμε στα γέλια, δίνουμε τα χέρια με... απόγνωση και φεύγουμε, ο καθένας στη δουλειά του. Παράνομοι και οι δύο...


********************
Καλά, τα συνηθισμένα. Έτσι και αποφασίσεις να κατέβεις κέντρο, πρέπει να είσαι μυημένος στην παρανομία, διαφορετικά...
Διαφορετικά, μπορείς να ξοδέψεις δύο και τρεις ολόκληρες εργατοώρες για να πληρώσεις ένα γραμμάτιο, να πούμε, σε κεντρικό κατάστημα της Εθνικής Τράπεζας. Πάλι να πούμε...
Τι να πούμε δηλαδή, που αυτό ακριβώς συνέβη. Και όχι μόνο αυτό. Πληρώνεις το γραμμάτιο, μένεις πανί με πανί και κατευθύνεσαι στο μηχάνημα να πάρεις κάνα ψιλό να κινηθείς. Ουρά! Μια τεράστια ουρά και στο Βάθος το... μηχάνημα.
—Τι έγινε, ρε παιδιά, μήπως κάνανε λάθος οι νεόπτωχοι και νομίζουν ότι το μηχάνημα βγάζει κουπόνια για τα συσσίτια του… Καμίνη;
—Έχει βλάβη...
—Και τι περιμένουμε...
Μπαίνω μέσα και πλησιάζω ένα τραπεζικό στέλεχος.
—Τι γίνεται με το μηχάνημα;
—Δυστυχώς, κύριε, έχει πέσει το κεντρικό δίκτυο και επηρεάζονται όλα τα υποκαταστήματα.
—Και τι κάνουμε τώρα;
—Προσπαθούμε να το διορθώσουμε, κύριε, περιμένετε...
Δεν περιμένω, φεύγω βλαστημώντας. Μέσα μου. Τις συνηθισμένες βλαστήμιες...


********************
Το κακό είναι ότι η ιστορία δεν τελειώνει εδώ. Πάω να πάρω το αμάξι για να βγω απ' το κέντρο, να γλιτώσω, και βλέπω στο παρμπρίζ φαρδιά – πλατιά την κλήση. Και την εντεταλμένη αστυνομικίνα βλέπω να κόβει αβέρτα χαρτάκια και να τα κολλάει στο τζάμι.
—Πόσο πάει; της λέω.
Πιάνει τον προκλητικό υπαινιγμό και εκνευρίζεται:
—Είστε παράνομος κύριε, και εγώ κάνω τη δουλειά μου, σας έγραψα...
Κι εγώ τη δουλειά μου έκανα: Πήρα την κλήση και την... έσκισα. Ύστερα μπήκα στο αμάξι και πάτησα γκάζι βλαστημώντας. Τις συνηθισμένες Βλαστήμιες. Για την Αθήνα, το κέντρο, τον δήμαρχο, το σύστημα, την άτιμη κοινωνία,..