*Ποια Τρίτη Σεπτέμβρη, ποιος σοσιαλισμός, ποιο ΠΑΣΟΚ; Όταν ο σοσιαλισμός κι ο νεοφιλελευθερισμός δίνουν τα χέρια και γίνονται συντρόφια, όταν εκείνοι που εν ονόματι του σοσιαλισμού μας κυβερνούσαν και μας κυβερνούν ακόμα δεν νιώθουν φρίκη μπρος σ' αυτή την βάρβαρη επιμειξία, αυτό το τέρας που γεννήθηκε και ζει μέσα στο σπίτι τους το ίδιο, δεν αντιδρούν, δεν επαναστατούν (δεν έχουν λόγο ή τον πνίγουν μπρος στη λιγούρα τους για κυβερνητικές καρέκλες) τότε...
Τότε η φρίκη που εκμηδενίζει τους σκεπτόμενους πολίτες είναι λιγότερο ευγενής και διαβρωτική, αγγίζει χώρους βαθύτερα νυχτερινούς: είναι η επιθυμία να μην έχουμε σκέψη, η επιθυμία να μην έχουμε υπάρξει ποτέ τίποτα, η συνειδητή απελπισία όλων των κυττάρων της ψυχής. Και η ξαφνική αίσθηση ότι είμαστε έγκλειστοι σε ένα κελί δίχως έξοδο. Μόνη ελπίδα εκείνο το ισχνό ημίφως στο βάθος του πολιτικού τούνελ, αριστερά. .."
Νίκος Τσαγκρής
* Απόσπασμα του άρθρου μου ( με αφορμή το οριστικό "άνοιγμα" του ΠΑΣΟΚ υπό τον Γιωργάκη Παπανδρέου προς τον νεοφιλελευθερισμό (Ανδριανόπουλος, Μάνος κ.α /2004) που αποπειράθηκε να λογοκρίνει η εκδοτική ομάδα του Πασοκικού, τότε, ΕΘΝΟΥΣ. Με συνέπεια την άρνησή μου να δεχτώ την λογοκρισία και, εν τέλει, την παραίτησή μου από την συγκεκριμένη εφημερίδα. (Διότι δεν συνεμορφώθην προς τας υποδείξεις...)
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου