7 Σεπτεμβρίου 2008

Ούτε ΗΠΑ, ούτε Ρωσία!..

Οι ίσες αποστάσεις που κράτησε η Ευρωπαϊκή Ένωση από ΗΠΑ και Ρωσία κατά την έκτακτη σύνοδο κορυφής των Βρυξελών για την κρίση στον Καύκασο, μου θύμισε το σύνθημα των αριστεριστών του ’70, «Ούτε ΝΑΤΟ - ούτε Βαρσοβία…». Αλλά το σύνθημα αυτό κατέληγε σε αιτήματα για εθνική ανεξαρτησία και λαϊκή κυριαρχία, αιτήματα που ουδεμία σχέση έχουν με τους λόγους για τους οποίους η Ε.Ε. επέλεξε την πολιτική ίσων αποστάσεων στη συγκεκριμένη σύνοδο. Αντιθέτως, η εθνική και η εδαφική ανεξαρτησία και κυριαρχία είναι αρχές που, τα τελευταία χρόνια, παραβιάζονται όλο και πιο βίαια, όλο και πιο αιματηρά, και από τις ΗΠΑ και από τη Ρωσία, με την ανοχή ή και τη συμμετοχή της Ευρωπαϊκής Ένωσης. Πολύ πιο βίαια και πιο αιματηρά από τότε που οι αριστεριστές φώναζαν το «ούτε ΝΑΤΟ – ούτε Βαρσοβία…», από τότε, δηλαδή, που μαινόταν ο ψυχρός πόλεμος.

Ωστόσο, πέρα από τους λόγους (λόγους… ενεργειακής αυτοσυντήρησης) που οδήγησαν την Ε.Ε. στη συγκεκριμένη εξίσωση των διπλωματικών αποστάσεων, η συγκεκριμένη αποστασιοποίηση της Ευρώπης από τις ΗΠΑ μοιάζει με στρατηγική αποστασιοποίηση. Ίσως επειδή είναι η μεγαλύτερη αποστασιοποίηση της Ε.Ε. από τις ΗΠΑ στη διάρκεια της τελευταίας εικοσαετίας. Μιλάμε για την εικοσαετία που, ενώ ξεκίνησε με πανηγυρισμούς και ελπίδες για έναν ενωμένο ειρηνικό κόσμο (παγκοσμιοποίηση), συνεχίστηκε με την παρανοϊκή εκστρατεία των ΗΠΑ για την ηγεμονία του κόσμου: με μια σειρά εθνικών αποσυνθέσεων ( Βοσνία, Ρουάντα, Σρι Λάνκα) και συγκρούσεων στην πρώην ΕΣΣΔ και στην Ασία, τους παράνομους πολέμους κατά της Γιουγκοσλαβίας, του Αφγανιστάν, του Ιράκ, την μεταβολή του ΟΗΕ σε παράρτημα του Στέιτ Ντιπάρτμεντ και του ΝΑΤΟ σε παράρτημα του U.S. Army, τον εξευτελισμό των ανθρωπίνων δικαιωμάτων και την καταπάτηση κάθε αρχής διεθνούς δικαίου με πρόσχημα τον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας». Και την αναζωπύρωση των πυρηνικών εξοπλισμών, τη διασπορά και επιβολή της «ελεύθερης αγοράς» ως οικονομικής πανάκειας, το άνοιγμα της ψαλίδας μεταξύ πλουσίων και φτωχών χωρών, την πείνα και την ακρίβεια.

Είναι μια περίοδος που, ενώ ονομάστηκε «μεταψυχροπολεμική», κατέληξε (κυρίως μετά την πρόσφατη αμερικανική εκστρατεία …εγγραφής νέων μελών στο ΝΑΤΟ από τις περιοχές της μετασοβιετικής Κοινοπολιτείας Ανεξαρτήτων Κρατών) στην αρχή μιας νέας ψυχροπολεμικής περιόδου. Με τη διαφορά ότι τώρα ο «πόλεμος» δεν διεξάγεται μεταξύ ΝΑΤΟ και Βαρσοβίας αλλά μεταξύ ΗΠΑ και Ρωσίας. Και ότι η Ευρώπη φαίνεται (φαίνεται, επαναλαμβάνω) να εξισώνει σιγά-σιγά τις αποστάσεις, να προβάλει σαν τρίτος πόλος!

Θαύμα! Θαύμα! Όπως θα έλεγε και ο φίλος μας ο γελοιογράφος. Γιατί μόνο με θαύμα θα μπορούσε να απεξαρτηθεί από τις ΗΠΑ και το ΝΑΤΟ η Ευρωπαϊκή Ένωση˙ να συγκροτηθεί ως αυτόνομος, πολιτικά και αμυντικά, πόλος. Μόνο με θαύμα…

Νίκος Τσαγκρής

Δεν υπάρχουν σχόλια: