Αποθεώνουμε τη ντόπα!!!

Τα πάντα άρχισαν από τότε που το χρήμα ξεπέρασε τη δόξα. Από τότε που τα στεφάνια ελιάς έγιναν χρυσά μετάλλια και τα χρυσά μετάλλια άρχισαν να εξαργυρώνονται σε εκατοντάδες, σε χιλιάδες, σε εκατομμύρια δολάρια. Ο Aμερικανός οχτακοσάρης Τζόνι Γκρέι (Ολυμπιονίκης το 1992 και παγκόσμιος πρωταθλητής το 1993) τα είχε πει νωρίς: κάποτε θα παρακολουθούμε ένα δρομέα να σπάει τη μία μέρα το παγκόσμιο ρεκόρ και την άλλη να πεθαίνει. Θα είναι σαν να επιτρέπουμε στους αθλητές να αυτοκτονούν για την αγάπη τους για το χρήμα…

Όχι, ο Ουσέιν Μπολτ δεν πέθανε ακόμα. Ούτε ο Μάικ Φελπς. Μα και να πεθάνουν, σιγά μην κλάψω, που λέει και το τραγούδι. Μόνο θα φοβηθώ, λίγο ακόμη, για τον τραγικό δρόμο που πήρε ο λεγόμενος πρωταθλητισμός και ο λεγόμενος Ολυμπισμός. Αυτόν τον φαρμακωμένο μονόδρομο που, με μαθηματική ακρίβεια, οδηγεί στον θάνατο (φυσικό ή μεταφορικό) τους πρωταθλητές και τον πρωταθλητισμό, τον Ολυμπισμό και τους Ολυμπιακούς αγώνες.

Ας το πούμε άφοβα: αυτοί που, βασικά, ευθύνονται για το ντόπινγκ στον αθλητισμό είναι οι ντοπαρισμένοι αθλητές. Κι ας είναι οι ήρωές μας, κι ας ονομάζονται Καρλ Λιούις ή Κώστας Κεντέρης, Γκρίφιθ Τζόϊνερ ή Φανή Χαλκιά, Μπεν Τζόνσον ή Λίνφορτ Κρίστι. Να το πούμε πάλι: όλοι οι αθλητές που κάνουν πρωταθλητισμό είναι, με τον Α ή με τον Β τρόπο, μέσα στη ντόπα και είναι αυτοί που, βασικά, ευθύνονται για το ντόπινγκ, το ντοπάρισμά τους.

Ας επαναλάβουμε ακόμα, άφοβα επίσης, την ομολογία του Τζόνι Γκρέι, ότι το βασικό κίνητρο των αθλητών που ντοπάρονται δεν είναι η συμμετοχή ή η νίκη, αλλά η αγάπη τους για το χρήμα। Ή η απλή επιβίωση, ας προσθέσουμε: κάποια προνόμια, μια θέση στον στρατό ή την πυροσβεστική, τη Γυμναστική Ακαδημία και λοιπά. Αλλά, φυσικά, θα ήταν προτιμότερο να μην τα λέμε όλα αυτά εμείς, να τα ομολογήσουν οι ίδιοι οι ντοπέ-Ολυμπιονίκες, οι ντοπέ-πρωταθλητές.

Φυσικά, οι μέντορες του πρωταθλητισμού και του ντόπινγκ των πρωταθλητών είναι οι πολυεθνικές εταιρίες - σπόνσορες των αθλητών και των αθλητικών διοργανώσεων, οι πολιτικοί ηγέτες, οι ομοσπονδίες, οι προπονητές και οι «φίλαθλες» μάζες˙ που καλλιεργούν, αξιοποιούν και χειροκροτούν (για διαφορετικά, σε κάθε περίπτωση, συμφέροντα) τον αθλητισμό των ρεκόρ, τον ντοπέ-πρωταθλητισμό। Και βέβαια η ΔΟΕ, με το ένοχο παρελθόν και παρόν, τις αποκρύψεις θετικών δειγμάτων, τις συγκαλύψεις μεγάλων υποθέσεων ντόπινγκ, τους ελλιπείς και επιλεκτικούς ελέγχους και τις ελλιπείς χρηματοδοτήσεις των ελεγκτικών μηχανισμών.

Είναι όμως, αυτοί, οι ηθικοί αυτουργοί της ντόπας. Τη βασική ευθύνη έχουν οι ίδιοι οι ντοπέ-πρωταθλητές. Και εμείς. Που, ενώ γνωρίζουμε, τους αποθεώνουμε. Αποθεώνοντας την ντόπα…
Νίκος Τσαγκρής