Οι άνθρωποι έχουν μια τάση να αδιαφορούν και το μόνο που μπορεί να τους στρατεύσει είναι τα παραπάνω ευρώ, το σπίτι που χτίζεται, το εξοχικό, το αυτοκίνητο, η τηλεόραση και το σόπινγκ. Κλεισμένοι στο καταναλωτικό τους παραπέτασμα, προσπαθούν να περάσουν όσο καλύτερα μπορούν μέσα στην πολυτελή πλήξη τους. Και καμία ανθρώπινη φωνή που ζητάει βοήθεια δεν μπορεί να διακόψει τη ροή του σίριαλ.
Ο εικονικός κόσμος προϋποθέτει και εικονικούς ανθρώπους. Και έτσι στα μέσα του καλοκαιριού, οι φωνές των κρατουμένων από εννιά φυλακές δεν άγγιξαν την καθημερινή ραστώνη. Ιδού ποια είναι η καθημερινή τους ζωή:
Βρίσκονται σε παντελή απομόνωση. Ούτε πληροφορίες ούτε επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Χορήγηση χαπιών και ηρωίνης για καταστολή.Η φαρμακευτική περίθαλψη είναι ανύπαρκτη. Υποσιτισμός, αϋπνία, τηλέφωνο με το σταγονόμετρο. Ξαφνικές μεταγωγές αν κρατούμενος θεωρηθεί «ζωηρός», περικοπή αδειών, αναστολών, επισκεπτηρίων. Κατάργηση του δικαιώματος εργασίας. Και πάντα οι διοικήσεις των φυλακών αρνούνται να τους δεχτούν σε ακρόαση. Από αυτή την καθημερινή βαρβαρότητα δεν λείπουν οι απάνθρωπες και ταπεινωτικές συμπεριφορές των σωφρονιστικών υπαλλήλων, οι απειλές, οι ξυλοδαρμοί και τα βασανιστήρια. Ακόμη και οι θάνατοι.
Αυτές οι καταγγελίες είναι επώνυμες. Πράγμα που σημαίνει πως αν είναι ανακριβείς ή συκοφαντικές, οι υπογράφοντες έχουν ποινική ευθύνη. Υπάρχει φυλακισμένος που να θέλει να επιβαρύνει τη θέση του; Και το γεγονός πως αυτά διαδραματίζονται σε εννιά φυλακές σημαίνει πως γίνονται σε όλες. Και αυτό δείχνει πώς λειτουργεί συνολικά το σωφρονιστικό σύστημα. Και αυτό σημαίνει άμεσες πολιτικές ευθύνες που αποδίδονται στη σημερινή κυβέρνηση και ιδιαίτερα στον υπουργό Δικαιοσύνης.
Θα ερευνήσει αυτές τις καταγγελίες; Ασφαλώς και όχι. (Και μακάρι να τον αδικώ.) Αν και όλα αυτά που καταγγέλλουν οι κρατούμενοι είναι μορφές βασανιστηρίων, σύμφωνα με το Διεθνές και Εθνικό Δίκαιο, η κυβέρνηση της Ν.Δ. διά του κυβερνητικού της εκπροσώπου, κ. Αντώναρου, στο μπρίφινγκ της 3ης Ιουλίου 2007 είπε πως δεν υπάρχουν βασανιστήρια. Και αφού η κυβέρνηση αποφάσισε πως δεν γίνονται βασανιστήρια στην Ελλάδα, γιατί να κάνει έρευνα;
Περικλής Κοροβέσης
Ο εικονικός κόσμος προϋποθέτει και εικονικούς ανθρώπους. Και έτσι στα μέσα του καλοκαιριού, οι φωνές των κρατουμένων από εννιά φυλακές δεν άγγιξαν την καθημερινή ραστώνη. Ιδού ποια είναι η καθημερινή τους ζωή:
Βρίσκονται σε παντελή απομόνωση. Ούτε πληροφορίες ούτε επικοινωνία με τον έξω κόσμο. Χορήγηση χαπιών και ηρωίνης για καταστολή.Η φαρμακευτική περίθαλψη είναι ανύπαρκτη. Υποσιτισμός, αϋπνία, τηλέφωνο με το σταγονόμετρο. Ξαφνικές μεταγωγές αν κρατούμενος θεωρηθεί «ζωηρός», περικοπή αδειών, αναστολών, επισκεπτηρίων. Κατάργηση του δικαιώματος εργασίας. Και πάντα οι διοικήσεις των φυλακών αρνούνται να τους δεχτούν σε ακρόαση. Από αυτή την καθημερινή βαρβαρότητα δεν λείπουν οι απάνθρωπες και ταπεινωτικές συμπεριφορές των σωφρονιστικών υπαλλήλων, οι απειλές, οι ξυλοδαρμοί και τα βασανιστήρια. Ακόμη και οι θάνατοι.
Αυτές οι καταγγελίες είναι επώνυμες. Πράγμα που σημαίνει πως αν είναι ανακριβείς ή συκοφαντικές, οι υπογράφοντες έχουν ποινική ευθύνη. Υπάρχει φυλακισμένος που να θέλει να επιβαρύνει τη θέση του; Και το γεγονός πως αυτά διαδραματίζονται σε εννιά φυλακές σημαίνει πως γίνονται σε όλες. Και αυτό δείχνει πώς λειτουργεί συνολικά το σωφρονιστικό σύστημα. Και αυτό σημαίνει άμεσες πολιτικές ευθύνες που αποδίδονται στη σημερινή κυβέρνηση και ιδιαίτερα στον υπουργό Δικαιοσύνης.
Θα ερευνήσει αυτές τις καταγγελίες; Ασφαλώς και όχι. (Και μακάρι να τον αδικώ.) Αν και όλα αυτά που καταγγέλλουν οι κρατούμενοι είναι μορφές βασανιστηρίων, σύμφωνα με το Διεθνές και Εθνικό Δίκαιο, η κυβέρνηση της Ν.Δ. διά του κυβερνητικού της εκπροσώπου, κ. Αντώναρου, στο μπρίφινγκ της 3ης Ιουλίου 2007 είπε πως δεν υπάρχουν βασανιστήρια. Και αφού η κυβέρνηση αποφάσισε πως δεν γίνονται βασανιστήρια στην Ελλάδα, γιατί να κάνει έρευνα;
Περικλής Κοροβέσης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου